by iro
Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν δύο πόλους. Τον θετικό και τον αρνητικό. Και σχετικά με τα αντικείμενα, ανάλογα με την χρήση τους μπορούν να γίνουν όπλα για καταστροφή ή για δημιουργία. Για παράδειγμα το μαχαίρι μπορεί να σκοτώσει, αλλά μπορεί και να κόψει κάτι χρήσιμο. Τα παραδείγματα πολλά, αλλά εδώ θα σταθώ στο θέμα της επιλογής.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε Γνώση για την χρήση που κάνουμε στα αντικείμενα και να μην αμφιταλαντευόμαστε. Όταν είμαστε αποφασισμένοι για την αρνητικότητα-καταστροφή, ας είμαστε… Το ίδιο και για την θετικότητα-δημιουργία. Όμως οι περισσότεροι άνθρωποι και εμού συμπεριλαμβανομένης, βρισκόμαστε σε μία ενδιάμεση κατάσταση χλιαρότητας. Ούτε κρύοι, αλλά ούτε και ζεστοί… Κάπου ανάμεσα παραπαίουμε και ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος, πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο και το χειρότερο είναι ότι νομίζουμε ότι αυτό είναι το σωστό…
Οι καταστάσεις γύρω, μας σπρώχνουν σε ανάλογες δράσεις και αντιδράσεις, αλλά γιατί θα πρέπει εμείς να είμαστε έρμαια αυτών των καταστάσεων;
Πού είναι η προσωπική μας Βούληση;
Πού είναι η Αποφασιστικότητά μας;
Πού είναι η Δύναμή μας;
Και σχετικά με εμένα, θα ταυτίσω πλήρως τις παραπάνω αρετές (Βούληση, Αποφασιστικότητα, Δύναμη) με την Αντικειμενική Ηθική που υπάρχει στον εσωτερικό μου κόσμο, αλλά στην οποία κάνω τα στραβά τα μάτια όποτε δεν εξυπηρετεί το Εγώ μου… Και που φυσικά, ΠΟΤΕ δεν το εξυπηρετεί…
Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη Κεφ.3 παρ. 15-16 λέει το εξής: “…Όφειλες να είσαι κρύος ή ζεστός. Επειδή είσαι χλιαρός, θα σε κάνω εμετό… ”!!!
Οπότε κλείνοντας, να δηλώσω ότι από την στιγμή που θα Αποφασίσουμε, αυτόματα παύουμε να είμαστε διπλοί και το δύο γίνεται ένα!!!
Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν δύο πόλους. Τον θετικό και τον αρνητικό. Και σχετικά με τα αντικείμενα, ανάλογα με την χρήση τους μπορούν να γίνουν όπλα για καταστροφή ή για δημιουργία. Για παράδειγμα το μαχαίρι μπορεί να σκοτώσει, αλλά μπορεί και να κόψει κάτι χρήσιμο. Τα παραδείγματα πολλά, αλλά εδώ θα σταθώ στο θέμα της επιλογής.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε Γνώση για την χρήση που κάνουμε στα αντικείμενα και να μην αμφιταλαντευόμαστε. Όταν είμαστε αποφασισμένοι για την αρνητικότητα-καταστροφή, ας είμαστε… Το ίδιο και για την θετικότητα-δημιουργία. Όμως οι περισσότεροι άνθρωποι και εμού συμπεριλαμβανομένης, βρισκόμαστε σε μία ενδιάμεση κατάσταση χλιαρότητας. Ούτε κρύοι, αλλά ούτε και ζεστοί… Κάπου ανάμεσα παραπαίουμε και ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος, πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο και το χειρότερο είναι ότι νομίζουμε ότι αυτό είναι το σωστό…
Οι καταστάσεις γύρω, μας σπρώχνουν σε ανάλογες δράσεις και αντιδράσεις, αλλά γιατί θα πρέπει εμείς να είμαστε έρμαια αυτών των καταστάσεων;
Πού είναι η προσωπική μας Βούληση;
Πού είναι η Αποφασιστικότητά μας;
Πού είναι η Δύναμή μας;
Και σχετικά με εμένα, θα ταυτίσω πλήρως τις παραπάνω αρετές (Βούληση, Αποφασιστικότητα, Δύναμη) με την Αντικειμενική Ηθική που υπάρχει στον εσωτερικό μου κόσμο, αλλά στην οποία κάνω τα στραβά τα μάτια όποτε δεν εξυπηρετεί το Εγώ μου… Και που φυσικά, ΠΟΤΕ δεν το εξυπηρετεί…
Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη Κεφ.3 παρ. 15-16 λέει το εξής: “…Όφειλες να είσαι κρύος ή ζεστός. Επειδή είσαι χλιαρός, θα σε κάνω εμετό… ”!!!
Οπότε κλείνοντας, να δηλώσω ότι από την στιγμή που θα Αποφασίσουμε, αυτόματα παύουμε να είμαστε διπλοί και το δύο γίνεται ένα!!!