Στην καρδιά του Δάσκαλου - β μέρος

13. -Το Νοέμβρη του 1977 βρισκόμασταν μαζεμένοι μαζί με τον Oskar Uzcategui και με άλλους στο σαλόνι του σπιτιού του Δάσκαλου. Ο Δάσκαλος, σε πείσμα της αινιγματικής του αρρώστιας, ξεκίνησε να υπαγορεύει σ’ εκείνη την συνάντηση ένα θεατρικό έργο, που το ονόμασε, αυτός ο ίδιος, «Λούσιφερ». Σε εμένα ανατέθηκε το καθήκον να γράψω το χειρόγραφο της έμπνευσης του Δάσκαλου. Όταν τελείωσε η υπαγόρευση, η Dondita εμφανίστηκε στο σαλόνι και μας είπε ότι το φαγητό ήταν έτοιμο. Καθώς κατευθυνόμασταν προς το τραπέζι, είπα στον Δάσκαλο:

-Θα φάμε μαζί και μετά θα πάμε μέχρι το γραφείο για να καθαρογράψουμε το έργο που μας υπαγορεύσατε.

Ο Δάσκαλος απάντησε:

-Όχι! Ανεβείτε τώρα αμέσως στο γραφείο και κάντε την μεταγραφή. Είναι πολύ σημαντικό να δράμε αμέσως για να αποφεύγουμε οι δυνάμεις του μυστικού εχθρού (ο νους) να εκτρέπουν την πρόθεσή μας.

Από εκείνο το συμβάν κατάλαβα ότι ο Θεός είναι η δύναμη που μας φέρνει στην δράση και, Γι’ αυτό, δεν πρέπει να χαραμίζουμε την ενέργειά μας σε άχρηστα πράγματα.

14. -Μετά από αίτηση του Δάσκαλου Σαμαέλ κατά τον μήνα Αύγουστο του 1977, για πολλές ημέρες και με πολύ επιμελή τρόπο, δούλεψα στην πραγματοποίηση μιάς σύνθεσης του βιβλίου Quetzalcoatl, του Lic. Jose Lopez Portillo, Προέδρου του Μεξικού. Ο σκοπός εκείνης της εργασίας, ήταν να συνθέσω το λογοτεχνικό έργο για να χρησιμεύσει σαν διδακτική βάση σε μια διάλεξη που θα πραγματοποιούσε ο Δάσκαλος στις 9 του Σεπτέμβρη του ίδιου έτους.

Εξομολογούμαι, χωρίς κανενός είδους περιστροφές, ότι είχα επιμεληθεί την δουλειά εκείνη, γιατί, εσωτερικά, ήθελα να εισπράξω ένα καλό εγκώμιο από τον Δάσκαλο. Όταν πήγα να παραδώσω την εργασία καλά συνταγμένη, ευπαρουσίαστη και με μια όμορφη βιβλιοδεσία, γεμάτος από ενθουσιασμό την παρέδωσα στον Δάσκαλο. Ο Δάσκαλος την πήρε, την κοίταξε γρήγορα, την πέταξε στο γραφείο, έκανε μεταβολή και βγήκε από το δωμάτιο χωρίς να κάνει το παραμικρό σχόλιο. Σ’ εκείνη την στιγμή έμεινα άφωνος, μπερδεμένος και με την περηφάνια μου πληγωμένη απ’ την απρόσμενη δράση του Δάσκαλου. Μερικά λεπτά αργότερα επιστρέφει ο Δάσκαλος, με κοιτάζει στα μάτια και, με ήπιες λέξεις μου λέει:

-Είναι αναγκαίο να απαρνηθούμε τους καρπούς της δράσης και να τα δώσουμε όλα χωρίς να περιμένουμε τίποτα σε αντάλλαγμα!

Σύμφωνα με το σχέδιο, στις 9 του Σεπτεμβρίου, ο Δάσκαλος πραγματοποίησε την διάλεξή του στο Σαλόνι των Έργων της Αντιπροσωπείας Chauhtemoc, παρουσία διπλωματών, πολιτικών και δημοσιογράφων. Ήταν παρόντες επίσης ποιητές και συγγραφείς, δεδομένου του ότι, εκείνη την ημέρα, πραγματοποιούνταν επίσης μια δημόσια εκδήλωση προς τιμήν του Lic. Homero Busta-mante Carmelo, προέδρου του Μεξικάνικου Συλλόγου των Ανταποκριτών και Διευθυντών του Τύπου.

Η διάλεξη που έδωσε ο Δάσκαλος Σαμαέλ στο επιφανές κοινό είχε τίτλο: ακριβή Σχόλια σχετικά με το έργο Quetzalcoatl, του Lic. Jose Lopez Portillo, προέδρου της Δημοκρατίας του Μεξικού. Και το ακόλουθο είναι το περιεχόμενο της διάλεξης:

Κυρίες και κύριοι, κύριε Cuauhtemoc Santana, κύριε Homero Bustamante Carmelo πρόκειται να κάνουμε σύντομα σχόλια σχετικά με το εξαιρετικό έργο του κυρίου προέδρου της Δημοκρατίας, Lic. Jose Lopez Portillo.

Χωρίς αμφιβολία το θέμα αυτού του έργου είναι υπερβατικό. Ο Quetzalcoatl αξίζει έναν βαθύ στοχασμό. Πριν απ’ όλα είναι αναγκαίο να πούμε, με έμφαση και με απόλυτη σαφήνεια, ότι ο Quetzalcoatl δεν είναι ένας μύθος. Αναμφισβήτητα ο Quetzalcoatl είναι ο Λόγος, η Μεγάλη Λέξη, ο πλατωνικός Λόγος, ο Αρχιτέκτων Δημιουργός του Σύμπαντος, ο Δημιουργός.

Όταν μελετάμε τον Quetzalcoatl ανακαλύπτουμε σ’ αυτόν το ίδιο το Κοσμικό Δράμα του Jesua Ben Pandira, του Ιησού του Χριστού. Ο Quetzalcoatl, που κουβαλάει τον σταυρό μας θυμίζει τον μάρτυρα του Γολγοθά. Γι’ αυτό, στην πραγματικότητα, ο Quetzalcoatl είναι ο Λόγος, είναι αυτό που είναι, είναι αυτό που πάντα ήταν και αυτό που πάντα θα είναι. Είναι η ζωή που πάλλεται σε κάθε άτομο όπως πάλλεται σε κάθε ήλιο. Πριν να υπάρξει το σύμπαν, ο Quetzalcoatl ήδη υπήρχε!

Δεν θα ήταν δυνατόν να δεχτούμε, με κανέναν τρόπο, έναν μηχανισμό χωρίς μηχανικό, όπως πιστεύει η υλιστική ανθρωπολογία. Εμείς πρέπει να καταλάβουμε ότι πίσω από τον μηχανισμό πρέπει να υπάρχουν ευφυείς αρχές. Ο Quetzalcoatl είναι η Πολύπλευρη Τέλεια Ενότητα, είναι ο Χριστός.

Όταν μελετάμε τον Quetzalcoatl δεν μπορούμε να το κάνουμε από την οπτική γωνία της λογοτεχνίας. Πρέπει να τον αναλύσουμε προσεκτικά κάτω απ’ το φως των πιο διαφορετικών θεογονιών. Ο Quetzalcoatl, που φανερώνεται σε όλα όσα έχουν υπάρξει, είναι και θα υπάρξουν, είναι η φωτιά που βρίσκεται φυτεμένη σε όλα τα παγκόσμια άτομα.

Χωρίς αμφιβολία, το έργο του Lic. Jose Lopez Portillo είναι φανταστικό και αξιόλογο, όπως επίσης η θαυμάσια και εξαιρετική εργασία αυτού του μεγαλειώδους συγγραφέα, Lic. Homero Bustamante Carmelo, προς τιμήν του οποίου παρουσιάζουμε αυτήν την εκδήλωση την νύχτα αυτή.

Δεν θα μπορούσαν να είναι κατανοητοί οι Quetzalcoatls, οι Δευκαλίωνες, οι Ερμήδες Τρισμέγι-στοι, οι Βούδες χωρίς να είναι γνωστά προηγουμένως τα Χριστικά Μυστήρια. Ο Quetzalcoatl, στην πραγματικότητα, είναι ο σπόρος μακρινών τόπων… Είναι η σπορά άγνωστων κατευθύνσεων για την τωρινή ανθρωπότητα, είναι ο ζωντανός σπόρος του Υπερανθρώπου.

Ο Quetzalcoatl, σαν ευφυής αρχή, μπορεί να ενώσει τον μακρόκοσμο με τον μικρόκοσμο μέσα στην ανθρώπινη καρδιά. Το δέντρο του σύμπαντος, χωρίς αμφιβολία, είναι υψηλά συμβολικό. Ας θυμηθούμε τον Ελληνικό ερωτισμό. Χωρίς αμφιβολία το επιβλητικό cteis, το θηλυκό utero συνδεδεμένο κατάλληλα με τον κάθετο phallus, ή αρσενικό φαλλό, διαμορφώνει έναν σταυρό. Οι τέσσερις άκρες του σταυρού είναι η επιστήμη, η φιλοσοφία, η τέχνη, και ο μυστικισμός. Μόνο μέσω των Μυστηρίων του Lingam-Yoni είναι δυνατόν να συνδέσουμε την ψυχή με το πνεύμα, το μακροκοσμικό με το μικροκοσμικό. Όσο αγνοούμε τα Μυστήρια των Αζτέκων, Θαποτέκων, Τολτέκων, κλπ., θα είναι αδύνατον να πραγματοποιήσουμε μέσα σε μας τους ίδιους την πλήρη συγχώνευση του πνεύματος με την ψυχή. Τα μυστήρια του σεξ είναι υπερβατικά και βρίσκονται στον σταυρό. Επαναλαμβάνω: η εισαγωγή του κάθετου Lingham, του αρσενικού φαλλού στο επιβλητικό cteis, το θηλυκό utero, διαμορφώνει τον σταυρό. Τα Σεξουαλικά Μυστήρια διδάσκονταν από τον ενσαρκωμένο Κύριό μας τον Quetzalcoatl, που μετατράπηκε πραγματικά σε ζωντανό άνθρωπο και όχι σε μία απλή ιστορική προσωπικότητα. Ο Κοσμικός Χριστός, ο πλατωνικός Λόγος, ο ελληνικός Δημιουργός, είναι η Πολύπλευρη Τέλεια Ενότητα. Αναμφισβήτητα, ο Quetzalcoatl είναι ο Χριστός, είναι το INRI, που αν το αναλύσουμε σημαίνει: Ignis Natura Renovatur Integram. Είναι η φωτιά που ανανεώνει ασταμάτητα την φύση. Η φωτιά του Quetzalcoatl υπάρχει στο βάθος κάθε κοσμικής ενότητας, που γεννιέται, στο βάθος κάθε αστερισμού, όλων των πλανητών, όλων των ήλιων. Γι’ αυτό είναι που ο Quetzalcoatl δεν χάθηκε και δεν θα χαθεί ποτέ, Γι’ αυτό είναι που υπάρχει πολύ πριν υπάρξει το σύμπαν και θα συνεχίσει να υπάρχει για όλη την αιωνιότητα.

Το Μυστήριο των Δίδυμων Ψυχών είναι κάτι το εξαιρετικό, και αυτό αποκαλύπτει τον δίδυμο αδελφό του Quetzalcoatl. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αγνή ουσία της ψυχής μας μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε άλλο οργανισμό πέρα απ’ τον δικό της. Να εδώ το μυστήριο των δίδυμων ψυχών, ένα απ’ τα μεγαλύτερα και πιο μεγαλοπρεπή Μυστήρια της Αγάπης. Όταν ένας άντρας συναντά την δίδυμη συντρόφισσά του θα έχει βρει την ευτυχία. Ευτυχής ο άντρας που βρίσκει την αγαπημένη γυναίκα. Ας θυμηθούμε ότι η αγάπη αρχίζει με μια σπίθα συμπάθειας, ουσιαστικοποιείται με την δύναμη της στοργής και συντίθεται σε λατρεία.

Ένας τέλειος γάμος είναι η ένωση δύο όντων: ενός που αγαπάει περισσότερο και ενός άλλου που αγαπάει καλύτερα. Η αγάπη είναι η καλύτερα προσιτή θρησκεία στον άνθρωπο. Δεν είναι τα άστρα που, στην πραγματικότητα, ανησυχούν τόσο τον Quetzalcoatl, αλλά οι άνθρωποι. Προφανώς, τα ανθρώπινα όντα είμαστε υποταγμένα στον Νόμο του Εκκρεμούς: σήμερα θέλουμε ένα πράγμα, αύριο το περιφρονούμε. Ο νους μας, η καρδιά μας είναι υποταγμένα στον Νόμο του Εκκρεμούς. Μέχρι και τα κράτη του κόσμου κινούνται σύμφωνα με αυτόν τον νόμο. Κράτη που πριν ήταν βαθιά θρησκευόμενα, με την αλλαγή του εκκρεμούς, μεταμορφώνονται στο αντίθετο, γίνονται υλιστικά. Όταν το εκκρεμές επιστρέφει στην αρχική του θέση, αυτά τα κράτη θα ξαναγίνουν θρησκευόμενα.

Αυτή είναι η τωρινή περίπτωση της Ρωσίας. Οι μεγαλύτερες παραψυχολογικές κατακτήσεις του κόσμου, σύμφωνα με δημοσιευμένες εκτιμήσεις, προέρχονται από την Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι η πνευματικότητα αρχίζει να αναβλύζει ξανά στην Ρωσία. Το ίδιο θα συμβεί κάποια ημέρα με την Κίνα. Θα εκπληρωθούν τα λόγια του Quetzalcoatl όταν το εκκρεμές θα επιστρέψει στο σημείο εκκίνησής του, και μια καινούρια πνευματικότητα θα λάβει χώρα ανάμεσα στους Κινέζους, αλλάζοντας την ιστορία τους.

Ο Quetzalcoatl την παραμονή της δίκης και της καταδίκης του σε θάνατο, λέει ο Πρόεδρος στο μαγικό του έργο, έπεσε στον πειρασμό να γίνει αθάνατος. Αυτό αξίζει έναν βαθύ συλλογισμό. Είναι δια μέσου της αγάπης, δια μέσου της γυναίκας, δια μέσου του σεξ που μπορούμε να μεταμορφωθούμε πραγματικά, να μετατραπούμε σε αθάνατα και παντοδύναμα όντα.

Όταν δικάζεται ο Quetzalcoatl, όταν κρίνεται άδικα, λέγοντας ότι δεν αγαπάει την Θούλη, ότι δεν αγαπάει τους Τολτέκους, διαπράττεται συκοφαντία. Όταν βεβαιώνεται έντονα ότι ο Quetzalcoatl αγαπάει τους ανθρώπους, όμως οι άνθρωποι δεν υπάρχουν ακόμα, είναι κάτι που πρέπει να μελετηθεί. Προφανώς, χρειάζεται να δημιουργήσουμε τον άνθρωπο μέσα σε εμάς τους ίδιους. Χωρίς αμφιβολία, έχουμε στους ίδιους μας τους ενδοκρινολογικούς αδένες τους σπόρους του ανθρώπου.

Έχει φτάσει η ώρα να γνωρίσουμε τα Μυστήρια του Quetzalcoatl, να γνωρίσουμε τα Μυστήρια του Δέντρου του Σύμπαντος, να γνωρίσουμε τα Μυστήρια του Σεξ, να τα μελετήσουμε βαθιά για να μεταμορφωθούμε ριζικά και να μετατραπούμε σε ανθρώπους και, πιο αργά, σε Υπερανθρώπους.

Η Θούλη έπεσε, λένε οι Τολτέκοι, Quetzalcoatl, η Θούλη έπεσε! Ναι, έπεσε! Τελείωσε η χαμένη Εδέμ! Η αρχαία Θούλη έγινε στάχτες! Ο Εδεμικός Κήπος μετατράπηκε σε κοσμική σκόνη! Ο άνθρωπος έχασε τις υπερβατικές του δυνάμεις και, εκ των πραγμάτων, έγινε ένας ζητιάνος, εγκατέλειψε την αρχαία σοφία, εκφυλίστηκε τελείως και, τώρα μόνο η δόξα του Quetzalcoatl σ’ αυτό το σύμπαν μπορεί να μας μεταμορφώσει ριζικά και να μας μετατρέψει σε Υπερανθρώπους.

Οι Θεοί μετατράπηκαν σε Δαιμόνια! Ποιος μπορεί να αρνηθεί αυτό το γεγονός; Τι απέμεινε από τους μεγάλους ιεροφάντες του παρελθόντος; Που βρίσκονται οι Μωυσήδες, οι Τρισμέγιστοι, εκείνοι που κυβέρνησαν την φύση;

Οι Θεοί έπεσαν λέει ο Quetzalcoatl, μετατράπηκαν σε Δαιμόνια. Οι βασιλείς έγιναν υποτελείς και οι σκλάβοι, ένα τίποτα.

Βρισκόμαστε σε μια τρομερή μαύρη εποχή. Χρειάζεται να αναγεννηθούμε. Χρειάζεται να μελετήσουμε βαθιά τα Μυστήρια του Quetzalcoatl και να μεταφέρουμε αυτό το μήνυμα του Κυρίου μας Quetzalcoatl σε όλη την Αμερική, ώστε όλη η Αμερική να φουντώσει.

Έκλεισε ένας κύκλος, το φίδι δάγκωσε την ουρά του. Οι παράδεισοι των αρχαίων καιρών χάθηκαν και, τώρα υποφέροντας, σκυφτός, ο άνθρωπος προχωράει σ’ αυτόν τον πονεμένο δρόμο, μακριά, πολύ μακριά από την σοφία του Quetzalcoatl. Χρειάζεται να επιστρέψουμε στην αρχαία σοφία και να κάνουμε να λάμψουν τα Μυστήρια του Anahuac πάνω στην επιφάνεια της γης.

Ο Quetzalcoatl έφυγε στον σταυρό του, γιατί στον σταυρό βρίσκονται τα Μυστήρια του Lingham-Yoni, γιατί ο σταυρός είναι ένα εργαλείο απολύτρωσης και μεταμόρφωσης. Ο Quetzalcoatl έφυγε αλλά πρέπει να συνεχίσει να ζει μέσα στην καρδιά μας, πρέπει να γεννηθεί μέσα σε κάθε έναν από μας. Ναι, έφυγε όπως έφευγαν οι ψυχές των νεκρών στην παλιά Αίγυπτο, ταξιδεύοντας στην Βάρκα του Ρα προς τον Άφατο Ήλιο. Ο Quetzalcoatl έφυγε όμως πρέπει να τον φωνάξουμε με όλη μας την καρδιά, πρέπει να τον επικαλεστούμε, πρέπει να εξαλείψουμε από τον εαυτό μας αυτά τα ελαττώματα που έχουμε μέσα μας και που μας απομακρύνουν από τον Κύριο Quetzalcoatl.

Το θαυμάσιο έργο του προέδρου μας Jose Lopez Portillo πρέπει να σμιλευτεί με χρυσό, πάνω σε θεϊκό μάρμαρο. Το εξαιρετικό έργο του Homero Bustamante Carmelo λάμπει τώρα πάνω στην επιφάνεια της Γης, όπως ο καυτός ήλιος όταν βγαίνει από την Ανατολή.

Φίλοι, έφτασε η ώρα που μπορούμε να επαναστατήσουμε ενάντια σ’ εμάς τους ίδιους, έφτασε η ώρα που πρέπει να μεταμορφωθούμε, έφτασε η στιγμή που πρέπει να ανοίξουμε τους παλιούς κώδικες του Anahuac και να γνωρίσουμε την φιδίσια σοφία του Κυρίου μας Quetzalcoatl».

Αυτά ήταν τα λόγια του Σαμαέλ Αουν Βεόρ, Παγκόσμιου Προέδρου των Γνωστικών Ιδρυμάτων, και τελείωσαν με τρία ζήτω για το Μεξικό, που φώναξαν όλοι οι παρόντες. Στην συνέχεια σηκώνονται όλοι και χειροκροτούν ενθουσιασμένοι τα σχόλια του Δάσκαλου.

Πρέπει να αποσαφηνίσουμε επίσης ότι προς μεγάλη μας έκπληξη πολλοί άνθρωποι έμειναν έκθαμβοι με την διάλεξη, χωρίς καν να ξέρουν την Γνώση. Άνθρωποι των πολιτικών κύκλων είπαν ότι ήταν μία εξαιρετική διάλεξη. Εμείς, που γνωρίζουμε την διδασκαλία, ξέραμε ότι επρόκειτο για έναν απόλυτο θρίαμβο που είχε μπει στους πολιτικούς κύκλους και, κυρίως, που ξέραμε ότι αυτός που μίλησε δεν ήταν μια ανθρώπινη προσωπικότητα, αλλά, το πραγματικό Είναι, ο Σαμαέλ Αουν Βεόρ.

Στο τέλος της διάλεξης διάφοροι πολιτικοί ρωτούσαν τον Σαμαέλ σε ποιο πανεπιστήμιο είχε σπουδάσει, σ’ αυτό απάντησε:

-Κύριοι, δεν σπούδασα σε κανένα άλλο μέρος παρά στο πανεπιστήμιο της ζωής.

Στην επιστροφή στο σπίτι του Δασκάλου μας έλεγε ότι είχε δεχτεί την πρόσκληση να αναπτύξει αυτήν την διάλεξη επειδή επρόκειτο για ένα έργο του Jose Lopez Portillo, που ήταν ένας Bodhisatwa πεσμένος ο οποίος κατείχε εσωτερικές γνώσεις.

15. -Στις 8 Νοεμβρίου του 1977, όπως ήταν συνήθεια, έπρεπε να συνοδεύσω τον Δάσκαλο στην τελευταία διάλεξη της ζωής του, που θα δινόταν στην αίθουσα ακροάσεων Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ηλεκτρισμού στην πόλη του Μεξικού. Εκείνη την ημέρα περισσότερο από ποτέ μπόρεσα να συνοδεύσω τον Δάσκαλο και να διαπιστώσω την τρομερή προσπάθεια που έκανε για να ανέβει τα σκαλιά μέχρι το θεωρείο και την απερίγραπτη ταλαιπωρία που πέρασε στα 14 λεπτά που κράτησε η διάλεξή του για τον Quetzalcoatl. Εν τω μεταξύ, εγώ περίμενα πίσω από τις πλαϊνές κουρτίνες της σκηνής, έτοιμος για να τον βοηθήσω, στην περίπτωση που θα συνέβαινε κάτι το απρόοπτο.

Στην συνέχεια παραθέτω την τελευταία διάλεξη που παραδόθηκε εν ζωή από τον Δάσκαλο, πεπεισμένος ότι ήταν ένα ιστορικό συμβάν μεγάλης σπουδαιότητας:

-Φίλοι μου, παρευρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικό συμβάν. Το Δράμα του Quetzalcoatl λάμπει στην νύχτα των καιρών. Πρόκειται για το ίδιο Δράμα που παρουσιαζόταν μέσα στα Μυστήρια της Ελευσίνας, από τους μύστες, από τους Μυημένους. Είναι το ίδιο Δράμα που παρουσιάστηκε δημόσια από τον Ιησού στους δρόμους της αρχαίας Ιερουσαλήμ.

Δεν θα μπορούσε να λείπει από το Μεξικό, από την ιερή γη των αρχαίων καιρών, το ίδιο Κοσμικό Δράμα σκιαγραφείται πια εδώ με εξαιρετικό τρόπο. Προφανώς, ο Quetzalcoatl λάμπει στον Άφατο Κόσμο, στον Λόγο, την Πολύπλευρη Τέλεια Ενότητα. Ο Quetzalcoatl είναι επίσης ο Μίθρα, ο Ερμής ο τρεις φορές μεγάλος Θεός Ίβις του Θωτ, είναι, στην πραγματικότητα, ο Πνευματικός Ήλιος.

Ο Quetzalcoatl είναι το Φτερωτό Φίδι, το Μυστικιστικό Φίδι των Μυστηρίων του Ορφέα, των Αιγυπτιακών Μυστηρίων, των Καβειρικών Μυστηρίων και των Μυστηρίων του δοξασμένου αρχαίου και αρχαϊκού Μεξικού.

Ο Quetzalcoatl δεν είναι μια προσωπικότητα απλά μυθολογική, όπως νομίζουν οι αγνοούντες μορφωμένοι. Όχι, ο Quetzalcoatl είναι η ίδια κοσμική αρχή που έφερε το σύμπαν στην ύπαρξη. Είναι η λέξη, είναι ο Λόγος του Ιωάννη. Δικαίως ο Ιωάννης λέει: «Στην αρχή ήταν ο Λόγος και ο Λόγος ήταν με τον Θεό και ο Λόγος ήταν ο Θεός, από Αυτόν έγιναν όλα τα πράγματα και χωρίς Αυτόν τίποτα από αυτά που έγιναν δεν θα υπήρχε».

Ο Quetzalcoatl είναι ο ίδιος ο Λόγος, η Λέξη που έγινε σάρκα. Πριν να υπάρξει το σύμπαν ο Quetzalcoatl ήδη υπήρχε. Ο Quetzalcoatl είναι το Φτερωτό Φίδι που κυματίζει εν μέσω της κοσμικής σκόνης. Ο Quetzalcoatl είναι ο Omeyocan της εκκίνησης της ζωής αυτού του ηλιακού συστήματος. Ο Quetzalcoatl στον ίδιο του τον εαυτό είναι ο Λόγος του Πλάτωνα, ο Χριστός των Εβραίων, ο Βισνού των Ινδών.

Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την ερμητική επιστήμη, εκείνοι που ποτέ δεν μελέτησαν πραγματικά την κοσμογέννεση, εκείνοι που ποτέ δεν μελέτησαν γνωστική ανθρωπολογία, εκείνοι που νομίζουν ότι ξέρουν πολλά ( όταν, στ’ αλήθεια, αγνοούν την θρησκεία-σοφία των αρχαίων χρόνων), νομίζουν ότι ο Quetzalcoatl είναι ένας μύθος, ένα είδωλο, και φτάνουν να τον κοιτάζουν μέχρι και με περιφρόνηση.

Κύριοι, έφτασε η στιγμή να περάσουμε από μια επανεκτίμηση αρχών. Έχει φτάσει η στιγμή να καταλάβουμε με σαφήνεια ότι ο Quetzalcoatl μας δείχνει αυτό που πρέπει να κάνουμε. Αν πραγματικά θέλουμε να μεταμορφωθούμε έχουμε εδώ ένα τέλειο πρωτότυπο: τον Quetzalcoatl!

Ο Quetzalcoatl σαν Λόγος είναι αυτό που είναι, αυτό που πάντα ήταν και αυτό που πάντα θα είναι. Είναι η ζωή που πάλλεται σε κάθε άτομο, και σε κάθε ήλιο. Ο Quetzalcoatl είναι η Λέξη!

Στ’ αλήθεια, η Λέξη είναι βαθιά σημασιολογική. Ο Lopez Portillo, πρόεδρος του Μεξικού, στο βιβλίο του «Quetzalcoatl», για παράδειγμα λέει ότι η Λέξη έχει τρεις βασικές απόψεις: ήχο, αντιπροσώπευση και νόημα. Γι’ αυτό, όταν κάποιος φτάνει να γνωρίσει την αξία της Λέξης και μαθαίνει να την χρησιμοποιεί, ακολουθεί το δρόμο του Quetzalcoatl.

Εσείς είδατε την αντιπροσώπευση αυτού του εξαιρετικού δράματος, αυτού του θαυμάσιου δράματος. Χωρίς αμφιβολία, ο Quetzalcoatl είναι ο Μεξικανικός Χριστός, είναι το κέντρο αυτού του δράματος.

Στ’ αλήθεια, ακριβοί μου φίλοι, έφτασε μέχρι εμάς μια μεγαλειώδης στιγμή. Άνοιξε στην εξυπνάδα μας η πρώτη φλόγα της κατανόησης, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι ο Λόγος μπορεί να ιδωθεί με διάφορους τρόπους: από την Εβραϊκή άποψη ή από την Αιγυπτιακή άποψη, όπως επίσης, είναι δυνατόν να τον μελετήσουμε στο φως του αρχαίου Μεξικού.

Ο Quetzalcoatl όπως και ο Vishnu, σαν Λόγος είναι το Ρήμα. Ήταν η Λέξη που έδωσε ζωή σ’ αυτό το σύμπαν. Και η Λέξη στηρίζει αυτό το σύμπαν.

Ο Λόγος αντηχεί, ο Λόγος είναι μουσική. Και η μουσική επίσης είναι σφαιρική και ρέει σε όλο το σύμπαν. Μέσα σε κάθε έναν από εμάς βρίσκεται εν δυνάμει ο Quetzalcoatl. Μέσα σε κάθε έναν από εμάς υπάρχει η δυνατότητα να τον ενσαρκώσουμε.

Μεγαλειώδες Δράμα! Ο άνθρωπος που βρίσκεται στην μακρινή Θούλη, ο άνθρωπος που πέφτει σε πειρασμό, ο άνθρωπος που μεθάει, που εκσπερματώνει και χάνει τις δυνάμεις του, ο άνθρωπος που κατευθύνεται προς την κόκκινη γη, την γη των προγόνων του. Ο άνθρωπος που κοιτάζεται στον καθρέπτη και λέει: «είμαι πολύ γέρος». Ο άνθρωπος που υποφέρει, που κλαίει και που προχωράει στους δρόμους του κόσμου φορτωμένος τον σταυρό στην πλάτη του. Εκείνος είναι ο Quetzalcoatl!

Τελικά, είδατε πια όλοι την πολύτιμη αντιπροσώπευση. Ανασταίνεται ανάμεσα στους νεκρούς, λάμπει δοξασμένα στο απροσμέτρητο άπειρο διάστημα. Είναι δόξα! Είναι φως! Είναι σοφία!

Κι’ εμείς επίσης, όπως ο Quetzalcoatl, κάποια ημέρα χάσαμε τον Παράδεισο για τον οποίο μας μιλάει η Βίβλος. Φύγαμε από τον κήπο των Εσπερίδων, εγκαταλείψαμε τα Ηλύσια Πεδία την ημέρα που πέσαμε στην εκσπερμάτωση. Όμως, μπροστά στα μάτια μας, υπάρχει ένας θαυμάσιος οδηγός που μας δείχνει τον δρόμο της απελευθέρωσης. Αυτός ο οδηγός είναι ο Quetzalcoatl!

Φίλοι μου, ο σταυρός που ο Quetzalcoatl κουβαλάει είναι φανταστικός! Εκείνο το δέντρο του Σύμπαντος περιέχει το ίδιο το μυστικό της διδασκαλίας του Quetzalcoatl. Ας σκεφτούμε για ένα λεπτό το κάθετο Lingham και το οριζόντιο Yoni. Χωρίς αμφιβολία, η εισχώρηση του κάθετου φαλλού μέσα στο σταθερό Cteis κάνει σταυρό, τον σταυρό που ο Quetzalcoatl κουβαλάει στους ώμους του, τον σταυρό που και ο μεγάλος Καβίρ Ιησούς κουβάλησε επίσης μέχρι τον Γολγοθά, είναι ο ίδιος πολύτιμος σταυρός όλων των εποχών.

Αδελφοί μου, αν ο σταυρός είναι εργαλείο μαρτυρίου και βασάνων, είναι επίσης, ταυτόχρονα, ένα εργαλείο απελευθέρωσης. Στους καιρούς της αρχαίας Λεμουρίας ήταν γνωστό το κλειδί της Κιβωτού της Επιστήμης. Οι άντρες και οι γυναίκες δεν είχαν χάσει ακόμα την Εδεμική αθωότητα. Μαζεύονταν στους Ναούς των Μυστηρίων για την τελετουργία της αναπαραγωγής. Δεν ενώνονταν όπως τα ζώα, δεν αναπαράγονταν όπως αναπαράγονται σήμερα τα διανοούμενα ζώα. Όχι! Αναπαράγονταν όπως αναπαράγονται οι πραγματικοί άνθρωποι, αναπαράγονταν όπως οι Υπεράνθρωποι.

Εκείνον τον καιρό γινόταν αποδεκτό σαφώς το χάρισμα της krya-shakti. Άντρες και γυναίκες ενώνονταν για να δημιουργήσουν και να ξαναδημιουργήσουν. Ποτέ δεν ξεχείλιζαν το Ποτήρι του Ερμή. Το αποτέλεσμα από αυτό ήταν η άνοδος του Ιερού Φιδιού στην σπονδυλική στήλη εκείνων των ιερών όντων. Εκείνα τα πλάσματα κατείχαν δυνάμεις πάνω στη φωτιά, τον αέρα, το νερό και την γη.

Μόνο πιο αργά είναι που τα ανθρώπινα όντα έπεσαν σε ζωικό εκφυλισμό και σαν συνέπεια απ’ αυτό, έχυσαν το Ποτήρι του Ερμή και έχασαν όλες τις δυνάμεις τους.

Έπεσε ο Quetzalcoatl! Ναι, έπεσε! Όμως, τώρα όλοι εμείς μπορούμε να κατευθυνθούμε προς την κόκκινη γη, προς την γη των προγόνων μας για να αποκτήσουμε ξανά το φως της λαμπρότητας. Μόνο φτάνοντας σ’ αυτήν την ευλογημένη γη θα αποκτήσουμε την ανάσταση και τότε θα εμφανιστεί η μορφή του Quetzalcoatl μέσα σε μας τους ίδιους, εδώ και τώρα. Και θα καλυφθούμε από λαμπρότητες και θα έχουμε δυνάμεις για να κυριαρχούμε τον αέρα, την φωτιά, την γη και όλα τα στοιχεία της φύσης γενικώς.

Θα έρθει η ημέρα που εκείνοι που ακολουθούν την γνωστική διδασκαλία θα φτάσουν στην ανάσταση του Quetzalcoatl μέσα σε μας τους ίδιους, εδώ και τώρα.

Εμείς, οι γνωστικοί, έχουμε το κλειδί όλων των αυτοκρατοριών, το κλειδί όλων των δυνάμεων, μπορούμε να κάνουμε την γη να τρέμει και να κινήσουμε τυφώνες γιατί γνωρίζουμε το μυστικό του Quetzalcoatl. Αυτό το μυστικό δεν είναι γνωστό από τα γουρούνια του υλισμού. Αυτό το μυστικό είναι το Μεγάλο Αρκάνο.

Φίλοι, σας αποχωρίζομαι αυτήν την νύχτα και συγχαίρω πολύ ειλικρινά όλους αυτούς τους ευγενείς καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στην σκηνή. Μέσα σ’ αυτούς, βλέπω την σπίθα της μεγαλοφυΐας. Μέσω της διαμαντένιας τέχνης, γεμάτης με σοφία, θα φτάσουμε σε όλα τα μέρη του κόσμου. Θα φτάσουμε την Γνώση στα πιο μακρινά μέρη της γης. Η Ειρήνη να είναι μαζί σας!».

Ακολούθησαν τα συνηθισμένα χειροκροτήματα και τα συγχαρητήρια. Όμως, βλέποντας την κατάσταση που βρισκόταν ο Δάσκαλος, μαζί με τους συγγενείς του τον απομακρύναμε από το θεωρείο όσο πιο γρήγορα γινόταν. Σχολιάσαμε ότι μας φαινόταν ότι ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και μας απάντησε ότι, πραγματικά, αισθανόταν πολύ αδύναμος.

16. -Ακόμη και αν ήταν ένας άνθρωπος τόσο σωματώδης και κάτοχος μιάς επιβλητικής μορφής, ο Σαμαέλ ήταν ένα ταπεινό ον, αρετή που είχε δοκιμαστεί με φωτιά και σίδερο κατά την διάρκεια της ζωής του. Θυμάμαι σε μια περίπτωση όταν ο Δάσκαλος είχε δεχτεί λεκτική επίθεση με βιαιότητα από κάποιον άνθρωπο που δεν ήταν σύμφωνος με την διδασκαλία του. Μπροστά σε μια τόσο βίαιη επίθεση ο Δάσκαλος απλά κατέβασε το κεφάλι και κράτησε την πιο απόλυτη σιωπή, χωρίς να χάσει τον έλεγχο. Όταν τελείωσε η επίθεση, ο Δάσκαλος σηκώθηκε και βγήκε από τον χώρο.

Λίγο καιρό αργότερα, σε μια άλλη περίπτωση, κατά την οποία ο Δάσκαλος διεύθυνε μια αλυσίδα με τους γνωστικούς σπουδαστές στα ερείπια της Teotihuacán, απρόσμενα άρχισε να βρέχει έντονα. Περιέργως, από σχέδιο του ίδιου του Δάσκαλου, η βροχή έπεφτε μόνο γύρω από την αλυσίδα, και οι συμμετέχοντες παρέμεναν χωρίς να βραχούν.

Όταν τελείωσε η τελετουργία, ακούστηκαν σχόλια έκπληξης και θαυμασμού για το συμβάν. Ο πιο έκπληκτος από όλους ήταν εκείνος ο κύριος που μια μέρα είχε επιτεθεί στον Σαμαέλ με σκληρό και βίαιο τρόπο. Ντροπιασμένος και μετανιωμένος, απευθύνθηκε στον Δάσκαλο, ζητώντας να τον συγχωρέσει «γιατί τώρα ξέρω ότι ο κύριος είναι ένας Μεγάλος Δάσκαλος».

17. -Σε κάθε ευκαιρία ο Δάσκαλος έδινε πάντα έμφαση στο ότι η πιο δύσκολη δύναμη στο χειρισμό είναι η ουδέτερη δύναμη. Ο Σαμαέλ έλεγε ότι όποιος θα ελέγξει αυτήν την δύναμη θα έχει όλα τα είδη των δυνάμεων.

18. -Σε ένα αποστολικό ταξίδι που κάναμε μαζί με τον Δάσκαλο και με την Λιτελάντες ταξιδεύαμε με ένα αυτοκίνητο Fairlaine 500, το οποίο ο Σαμαέλ ονόμαζε στοργικά «το καναρίνι». Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι ήταν ένα όχημα αρχαίο, όμως πρόσφερε ακόμα καλές υπηρεσίες. Σε ένα κομμάτι της διαδρομής προς την Guadalajara, μερικά χιλιόμετρα πριν φτάσουμε στο Atotonilco, και ενώ βράδιαζε πια εξαπολύθηκε μια καταρρακτώδης βροχή που δυσκόλευε την ορατότητα. Όπως πάντα, εγώ οδηγούσα το όχημα. Ξαφνικά οι υαλοκαθαριστήρες έπαψαν να λειτουργούν. Πληροφόρησα τον Δάσκαλο. Αυτός μου είπε να συνεχίσω εμπρός. Λίγα λεπτά αργότερα τα φώτα έπαψαν κι αυτά να λειτουργούν. Πληροφόρησα τον Δάσκαλο, κι αυτός με προσανατόλισε να πλησιάσω ένα φορτηγό, και να το ακολουθώ από μια φρόνιμη απόσταση. Όμως, εμφανίστηκαν περισσότερα προβλήματα. Μετά πρόσεξα ότι ούτε το τιμόνι και τα φρένα αντιδρούσαν. Ρώτησα τον Δάσκαλο μήπως ήταν καλύτερα να σταματούσαμε. Αφού αξιολόγησε την κατάσταση είπε ότι ήταν καλύτερα να συνεχίσουμε μπροστά γιατί βρισκόμασταν σε έναν αυτοκινητόδρομο γεμάτο με στροφές, έβρεχε και ήταν πολύ σκοτεινά, και αν σταματούσαμε στην άκρη του δρόμου θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε κάποιο ατύχημα. Γι’ αυτό, με πολλές περιπέτειες, συνεχίσαμε το ταξίδι προς το Atotonilco. Δεν ξέρω πως, όμως ήταν ένα πραγματικό θαύμα το να συνεχίσουμε το ταξίδι σε τόσο αντίξοες συνθήκες χωρίς να υπομείνουμε συνέπειες. Κατά την διάρκεια εκείνης της διαδρομής, ενώ εγώ έβλεπα μόνο σκοτάδια και τίποτα άλλο, ο Δάσκαλος μου τραβούσε την προσοχή λέγοντας:

-Μην ταυτίζεσαι! Μην ταυτίζεσαι! Μην ταυτίζεσαι! Μην ξεχνάς ότι στα χέρια σου βρίσκεται η ζωή του Αβατάρα του Υδροχόου και της Δασκάλας Λιτελάντες.

Την επόμενη ημέρα, αφού είχαμε επισκευάσει το αυτοκίνητο, συνεχίσαμε το ταξίδι μέχρι την Guadalajara. Στο δρόμο σχολίασα:

-Πως τα έβγαλε πέρα τόσο καλά το καναρίνι, Δάσκαλε!

-Σιωπή! Σιωπή! Λέει ο Δάσκαλος, αν δεν σωπάσεις το καναρίνι θα γίνει υπερήφανο και θα ξανααποτύχει!

-Μη μου πείτε ότι τα αυτοκίνητα μπορούν να ακούσουν;

-Αυτό είναι αλήθεια! Όλα στο σύμπαν, μέχρι και το ελάχιστο άτομο, αποτελείται από ύλη, ενέργεια και συνείδηση!

19. -Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ θα μείνει γνωστός στην Ιστορία σαν το Είναι που τόλμησε να σκίσει το πέπλο του Μυστηρίου της υπερσεξουαλικότητας, αποκαλύπτοντας όλα τα μυστικά της δημόσια. Έχοντας παραδώσει τα κλειδιά όλων των αυτοκρατοριών και όλων των δυνάμεων του κόσμου, κάποια φορά σχολίασε μαζί μου:

Είναι αλήθεια ότι παρέδωσα το μυστικό κλειδί του Μεγάλου Αρκάνο, όμως είμαι υποχρεωμένος να πω ότι αυτό είναι μόνο η αρχή των Μυστηρίων του Σεξ. Κάθε ένας πρέπει να ανακαλύψει στο ίδιο του το εσωτερικό το υπόλοιπο μέρος που δεν αποκαλύφτηκε.

20. -«Είναι αναγκαίο να γνωρίσουμε το μυστικό της γυναίκας», μου είπε σε κάποια περίπτωση ο Δάσκαλος. Εμπνευσμένος από αυτό το σχόλιο πρέπει να υπογραμμίσω ότι σε όλο του το έργο ο Δάσκαλος πάντα προσπαθούσε να εξυψώσει την γυναίκα στην τωρινή κοινωνία. «Χωρίς την γυναίκα δεν υπάρχουν οι Θεοί», τόνιζε. Ο Σαμαέλ δεν ήταν πάντοτε κατανοητός όταν έλεγε ότι ο Ιησούς έφτασε να αγαπήσει μία γυναίκα, έτσι όπως το αναφέρει στην Πίστη Σοφία. Αναρωτιέμαι:

-Μήπως υπάρχει κάτι το λανθασμένο στην αγάπη που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Θεό;

Στους τωρινούς καιρούς, με τις ανακαλύψεις των χειρογράφων του Qumran και του Nag Hammadi αποδείχτηκε ότι ο Χριστός ήταν αναστηλωτής και απελευθερωτής της γυναίκας, ανεξαρτήτως του τι έλεγε ο Άγιος Παύλος και οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας της Ρώμης που, υποβιβάζοντας την γυναίκα στην απλή λειτουργία της υπηρέτριας του άντρα, κατέληξαν πλαστογραφώντας την πραγματική σκέψη του Ιησού.

Στους Βεδικούς καιρούς η γυναίκα ήταν δοξασμένη. Ο Ιησούς την ανεβάζει επιστρέφοντάς της την αποστολή της αγάπης. Κάθε μυημένη γυναίκα αντιπροσωπεύει την ψυχή στην ανθρωπότητα, την Aisha όπως έλεγε ο Μωυσής, ή η Δύναμη της Διαίσθησης και η ικανότητα της αγάπης και της διόρασης. Η ορμητική Μαρία Μαγδαληνή, από την οποία ο Ιησούς θα διώξει επτά δαιμόνια, κατάληξε να μετατραπεί στην πιο φλογερή μαθήτριά του. Και αυτή ήταν εκείνη που είδε τον Ιησού αναστημένο πρώτη. Οι παραδόσεις ήθελαν πάντα να παρουσιάσουν την παθιασμένη και πιστή γυναίκα σαν την μεγαλύτερη ευσεβή του Ιησού, και δεν εξαπατήθηκαν, γιατί η ιστορία της Μαρίας της Μαγδαληνής αντιπροσωπεύει όλο το δράμα της γυναίκας, σύμφωνα με τον Χριστό και σύμφωνα με τον Σαμαέλ.

21. -Ο Σαμαέλ είναι ένας αυθεντικός ηλιακός άνθρωπος, ένας πραγματικός θεϊκός αγγελιοφόρος ή Αβατάρας. Σ’ αυτόν δεν υπάρχει τίποτα το ψεύτικο. Δεν απαιτεί από τους οπαδούς του όρκους ή ομολογία πίστης, παρά μόνο να τον δεχτούν ή να πιστεύουν σ’ αυτόν. Πραγματικά, ο Σαμαέλ αναπτύσσει την θαυμάσια δύναμη της ταπεινότητας, της συμπόνιας για την ξένη δυστυχία, της εσωτερικής καλοσύνης της καρδιάς και της δίψας και της πείνας για δικαιοσύνη. Ο Σαμαέλ ακτινοβολεί τις ζωντανές και θριαμβευτικές αρετές της συμπόνιας, της αγνότητας της ψυχής και της καλοσύνης. Γι’αυτούς και άλλους λόγους, σχολίασε μαζί μου σε κάποια περίπτωση ότι το Είναι του ήταν η «Συμπόνια της Συμπόνιας» και ότι μια από τις μυστικές του αποστολές ήταν να εξαγοράσει ψυχές από την κόλαση. Τώρα το πνεύμα του Σαμαέλ κατεβαίνει στους κατώτερους κόσμους για να βρει ψυχές που να έχουν ακόμα κάποια πιθανότητα σωτηρίας. Και όταν βλέπει ένα από αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα στην αύρα του οποίου υπάρχει λίγη αγάπη, αρχίζει την διαδικασία της απολύτρωσης. Ο Σαμαέλ, ο Δάσκαλος της Σύνθεσης, ψάχνει σε όλα τα πράγματα την θεϊκή τάξη στην οποία η δικαιοσύνη βασιλεύει πάνω στην ζωή, η επιστήμη πάνω στην δικαιοσύνη και η αγάπη και η σοφία πάνω και στις τρεις.

22. -Κάποια φορά, σε ένα από τα σαλόνια του Γνωστικού Συλλόγου του San Luis Potosi, ο Σαμαέλ έδινε μία διάλεξη. Ξαφνικά, μπροστά σε όλο τον κόσμο, ο Δάσκαλος απευθύνεται σε μένα με αυστηρό τόνο:

-Γιατί αμφιβάλεις γι’ αυτά που λέω;

-Μα, Δάσκαλε!...

-Αμφιβάλεις γι’ αυτά που λέω μόνο και μόνο γιατί δεν τα διάβασες σε κάποιο βιβλίο ή γιατί κανείς δεν τα είπε πριν από εμένα;

-Συγγνώμη, Δάσκαλε! Όμως, ειλικρινά, δεν αισθάνομαι καμία αμφιβολία με συνειδητό τρόπο. Μπορεί πράγματι να αμφιβάλω σε ασυνείδητα επίπεδα.

Τότε, κοιτάζοντάς με έντονα ο Δάσκαλος σχολίασε:

-Τώρα βλέπω ότι το πράσινο χρώμα της αμφιβολίας εξαφανίζεται από την αύρα σου.

Εξομολογούμαι ειλικρινά ότι εκείνο το επεισόδιο με αποσυντόνισε τελείως. Έγινα άσπρος και κόκκινος, με έλουσε κρύος ιδρώτας, ταυτόχρονα. Όμως η διδασκαλία που έδωσε ο Δάσκαλος εκείνη την ημέρα ποτέ δεν σβήστηκε από την μνήμη μου, Γι’ αυτόν τον Λόγο την μεταδίδω:

Διηγείται ο Δάσκαλος ότι κατά την διάρκεια της δυναστείας του Φαραώ Χεφρέν, αυτός και άλλοι τρεις Αιγύπτιοι Ιεροφάντες συνήθιζαν να δίνουν στον λαό κάποιο είδος ανώτερης διδασκαλίας. Οι αναζητητές ελάμβαναν εκείνες τις διδασκαλίες στα περίχωρα των πυραμίδων του Χεφρέν και του Χέοπα. Μεταξύ των ακροατών εκείνων αντιλήφθηκαν ότι υπήρχε κάποιο πρόσωπο που δεν ενδιαφερόταν για αυτά που έλεγαν. Κάποια ημέρα τον φώναξαν για να τον ρωτήσουν γιατί συνέχιζε να παρίσταται στις διδασκαλίες αφού δεν τον ενδιέφεραν. Η απάντηση τους ξάφνιασε:

-Το μόνο πράγμα που με ενδιαφέρει είναι να μην ξαναποκτήσω φυσικό σώμα σε κανένα από τα τέσσερα κατώτερα βασίλεια της φύσης.

Τότε, οι Ιεροφάντες σχολίασαν ότι αν ξυπνούσε την συνείδηση θα τον βοηθούσαν να μην ενσαρκωθεί ξανά σε αυτόν τον κόσμο.

Πέρασαν πέντε χρόνια. Όταν εκείνο το παράξενο πρόσωπο ξανασυναντήθηκε με τους Ιεροφάντες, τους είπε:

-Ξύπνησα πια την συνείδησή μου! Τώρα, εκπληρώστε την υπόσχεσή σας!

Σε εκπλήρωση της υπόσχεσης, οι τέσσερις Ιεροφάντες έφεραν τον παράξενο άνθρωπο σε μία από τις μυστικές κάμαρες των πυραμίδων όπου τον δίδαξαν το μάντραμ με την νότα κλειδί που θα προκαλούσε την αποσάρκωσή του. Οι Ιεροφάντες προειδοποίησαν τον παράξενο άνθρωπο ότι θα περνούσε από διαφορετικές και εκπληκτικές καταστάσεις στην άλλη πλευρά, και ότι γι’ αυτό, σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να ταυτιστεί.

Εκείνος ο παράξενος Αιγύπτιος, με πολύ πίστη και ελπίδα, πρόφερε το μυστικό του μάντραμ και, σαν συνέπεια, αποσαρκώθηκε. Στην άλλη πλευρά πια, εντελώς συνειδητός, σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή αισθάνθηκε τρομαγμένος από το τρομερό σκοτάδι. Αμέσως θυμήθηκε τον προσανατολισμό που του έδωσαν οι Ιεροφάντες: Να μην ταυτιστείς ποτέ!

Συνεχίζοντας τον δρόμο του στην άγνωστη διάσταση, παρατήρησε μία ομάδα από τέρατα. Αισθάνθηκε μια ώθηση να κρυφτεί ή να οπισθοχωρήσει, όμως πρόσεξε ότι γύρω του υπήρχαν πολλοί βαθιοί λάκκοι. Πάλι θυμήθηκε την διδασκαλία των Δασκάλων του: Ποτέ να μην ταυτιστείς! Και προχώρησε.

Συνέχισε τον δρόμο του και συνάντησε έναν μεγάλο αριθμό από ζευγάρια που έκαναν έρωτα. Από τον έντονο ερωτικό-σεξουαλικό μαγνητισμό του σκηνικού ένιωσε να έλκεται από μια γυναίκα που τον καλούσε να κάνουν έρωτα. Πλην όμως, θυμήθηκε πάλι το κλειδί: Μην ταυτίζεσαι με κανένα πράγμα!

Συνεχίζοντας την μοναδική του διαδρομή προς το άγνωστο, ένιωσε να έλκεται από μία καταιγίδα. Σκέφτηκε να βρει καταφύγιο σε μία σπηλιά, για να αποφύγει την μανία της καταιγίδας. Και, θυμήθηκε άλλη μία φορά τα λόγια των Δασκάλων: Μην ταυτίζεσαι με τίποτα!

Όταν η καταιγίδα πέρασε, ο Αιγύπτιος παρατήρησε ότι μέσα από αυτήν εμφανίστηκαν οι τέσσερις Ιεροφάντες, και πλησιάζοντας τον συγχάρηκαν που είχε περάσει με επιτυχία όλες τις δοκιμασίες:

-Αν είχες ταυτιστεί με το σκοτάδι της άλλης πλευράς, θα είχες επιστρέψει στον φυσικό κόσμο, γιατί εκείνο το σκοτάδι ήταν το σκοτάδι μιάς μητρικής κοιλιάς. Αν είχες ταυτιστεί με τα τέρατα και είχες οπισθοχωρήσει και πέσει σε οποιονδήποτε από τους λάκκους, θα είχες επιστρέψει πάλι, γιατί εκείνοι οι λάκκοι ήταν μητρικές κοιλιές στην γη. Αν είχες ταυτιστεί με τα ζευγάρια που έκαναν έρωτα θα είχες επιστρέψει επίσης στην κοιλιά μιάς από αυτές. Και αν είχες ταυτιστεί με την καταιγίδα και είχες ψάξει για καταφύγιο στην σπηλιά, θα είχες επίσης αποκτήσει σώμα γιατί εκείνη η σπηλιά ήταν κι αυτή μια μητρική κοιλιά στην γη. Όμως, καθώς πέρασες από όλες τις δοκιμασίες, κατέκτησες το δικαίωμα να μην ξαναποκτήσεις σώμα στον φυσικό κόσμο. Από εδώ και μπρος η κατοικία σου θα είναι ο Μοριακός Κόσμος του Maitreya, όπου βρίσκονται οι πνευματικοί πλανήτες του Χριστού.

23. -Ερχόμασταν από το Ακαπούλκο ο Δάσκαλος, η Dondita, o Dr. Jose Vicente Marquez και εγώ. Στην διάρκεια του ταξιδιού μέχρι την πόλη του Μεξικού, ο Δάσκαλος αποκάλυψε πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με to πολιτικό σύμπαν.

Μίλησε σχετικά με την Γεωπολιτική, την Ψυχοπολιτική και την Μαγικοπολιτική. Η Γεωπολιτι-κή είναι «όπου πηγαίνεις, κάνε αυτό που βλέπεις». Η Ψυχοπολιτική αποτελείται από την αυτοκυριαρχία, για να μην πέσεις ποτέ στην διαφθορά. Η Μαγικοπολιτική είναι ένα είδος σκακιού της ζωής, στου οποίου την σκακιέρα οι Αδελφότητες Λευκή και Μαύρη ζουν σε συνεχή φιλονικία για τις ψυχές του κόσμου.

24. -Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια που περιβάλλει τον αρχαίο γνωστικισμό είναι η επιστήμη των Ζωντανών Μούμιων. Ο Δάσκαλος Σαμαέλ, για παράδειγμα, ζούσε στο Μεξικό, όπως οποιοσδήποτε Μεξικανός πολίτης. Αλλά, ταυτόχρονα, κατείχε κι άλλο σώμα, στην Αίγυπτο, σε κατάσταση καταληψίας (ζωντανή μούμια), εδώ και κάπου 5 χιλιάδες χρόνια περίπου. Περιστασιακά, ο Σαμαέλ μπορούσε να ξαναζωντανέψει το άλλο του σώμα, για να πραγματοποιήσει κάποια συγκεκριμένη εργασία. Είναι λυπηρό το ότι η τωρινή επιστήμη και οι θρησκείες δεν γνωρίζουν τίποτα σχετικά με τις ζωντανές μούμιες, γνωρίζουν και μελετούν μόνο τις νεκρές μούμιες. Εσωτερικά, αισθάνομαι ότι οι επιστήμονες σκέπτονται ότι υπάρχει κάτι το διαφορετικό στην παράξενη διαδικασία της μουμιοποίησης των αρχαίων Αιγυπτίων. Στο τέλος-τέλος, γιατί ήθελαν να διατηρήσουν το σώμα; Το σίγουρο είναι ότι εκείνο τον καιρό υπήρχαν δυό διαδικασίες: μία γνωστή από τους ιερείς και τους Υψηλούς Μυημένους, και μία άλλη άξεστη μίμηση από τον λαό.

Γι’ αυτό, κανείς δεν μπορεί να μας μιλήσει καλύτερα από τον Σαμαέλ σχετικά με εκείνο το αρχαίο μυστήριο που ανήκει στην Απόκρυφη Χημεία ή την Αλχημική Επιστήμη. Μας λέει σχετικά:

-Η επανενσάρκωση ή νόμος της αιώνιας επιστροφής είναι μία απλή θεωρία για τους περισσότερους από τους ανθρώπους. Υπάρχουν μερικοί που λένε ότι είναι μία απλή υπόθεση. Δεν λείπουν επίσης κι αυτοί που αποδίδουν σε όλα αυτά την ιδέα της απλής πρόληψης, για αγνοούντες. Όμως, η επανενσάρκωση είναι ένα συγκεκριμένο και αναντίρρητο γεγονός για αυτούς που θυμούνται τις περασμένες τους ζωές. Στο όνομα της αλήθειας πρέπει να πω ότι εγώ θυμάμαι με απόλυτη σιγουριά όλες τις προηγούμενες ζωές μου, τις θυμάμαι γιατί είμαι ένας άνθρωπος με ξύπνια συνείδηση. Οποιοσδήποτε από εσάς που θα ξυπνήσει την συνείδηση θα θυμηθεί επίσης τις περασμένες του ζωές.

Θέλω να μιλήσω τώρα για μία πολύ ιδιαίτερη επανενσάρκωση που είχα στην αρχαία Αίγυπτο, την εποχή του Φαραώ Χεφρέν. Νομίζω ότι ποτέ δεν θα ξεχάσω τις λεπτομέρειες εκείνης της ύπαρξης στην ηλιόλουστη χώρα του Khem. Ήμουν πολύ νέος όταν, περπατώντας στην άμμο της ερήμου, βρισκόμουν μπροστά σε μια λεωφόρο με άσπρες και μαύρες σφίγγες. Θυμάμαι επίσης ότι από μακριά μπορούσα να δω έναν Δάσκαλο ντυμένο με λευκό χιτώνα, σανδάλια και ένα πανωφόρι για να προστατεύεται από τον ήλιο. Συνεχίζοντας, έφτασα στην βάση μιάς από τις τρεις μεγάλες πυραμίδες που ακόμη και σήμερα υπάρχει ( αυτήν του Χεφρέν ). Κάθισα στην σκιά της μεγάλης πυραμίδας για να βολέψω τα σανδάλια μου. Μετά, έψαξα την είσοδο του ναού που υπήρχε στην πυραμίδα. Με εμπόδιζε ένας φύλακας, με σπαθί στο χέρι και ντυμένος μόνο με ένα κομμάτι σκληρό δέρμα (ποδιά) που σκέπαζε την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Ενώπιος ενωπίω, ρώτησε:

-Τι θέλετε;

-Είμαι ένας τυφλός που ψάχνει το φως, απάντησα!

-Τι επιθυμείς;

-Φως…!

Τότε, ο φύλακας αρπάζοντάς με απότομα από το αριστερό μπράτσο, με τράβηξε προς το εσωτερικό του ναού της πυραμίδας. Ποτέ δεν μπόρεσα να ξεχάσω εκείνη την στιγμή που είδα μια μεγάλη πέτρα και που, καθώς άνοιγε, δονούνταν με τέτοιο τρόπο ώστε παρήγαγε τις επτά νότες της μουσικής σκάλας. Μέσα στον ναό πια, ξεγυμνωμένος από τα ρούχα μου και από όλα μου τα υπάρχοντα (χρήματα, κοσμήματα, πολύτιμα πετράδια,) έπρεπε να περάσω από τρομερές δοκιμασίες, με τον σκοπό να αξιολογηθεί η εσωτερική μου διάθεση και ο χαρακτήρας μου.

Στην Δοκιμασία της Φωτιάς έπρεπε να διασχίσω ένα σαλόνι με φωτιά, γεμάτο με μακριές σιδερόβεργες, κατακόκκινες από φωτιά, που προκαλούσαν ανυπόφορη ζέστη. Ανάμεσά τους, υπήρχε ένα διάστημα που μόλις και χωρούσε τα πόδια. Κάτω, υπήρχε μια άβυσσος. Όποιος δίσταζε, οπισθοχωρούσε ή τον κυριαρχούσε ο φόβος, συνήθως έπεφτε, και τον κατέτρωγαν οι φλόγες.

Στην Δοκιμασία του Αέρα, με κρέμασαν από έναν γκρεμό. Δυνατά ρεύματα αέρα μαστίγωναν και πάγωναν το σώμα μου. Όμως συνέχισα σταθερός και ήσυχος.

Μετά, υποτάχτηκα στην Δοκιμασία του Νερού. Εκείνη η δοκιμασία πραγματοποιούνταν σε μια τάφρο ή λίμνη, γεμάτη με κροκοδείλους. Σώθηκα γιατί γνώριζα κάποιους μαγικούς εξορκισμούς μεγάλης δύναμης. Πολύ πριν και μετά από εμένα πολλοί κατέληξαν κομματιασμένοι από τα σαγόνια εκείνων των ερπετών.

Τελικά, υποτάχτηκα στην Δοκιμασία της Γης. Έπρεπε να παραμείνω γαλήνιος και ήσυχος μπροστά σε δύο ογκώδεις πέτρες που απειλούσαν να με κομματιάσουν.

Θέλω να υπογραμμίσω ότι όλες αυτές οι δοκιμασίες πραγματοποιήθηκαν με σάρκα και οστά. Οι κίνδυνοι ήταν πραγματικοί. Όμως, καθώς βγήκα νικητής από τις τέσσερις καθαγιασμένες μυητικές δοκιμασίες, στην συνέχεια έγινα δεκτός στο Ιερό Κολέγιο των Μυημένων της Μεγάλης Πυραμίδας.

Ακολουθώντας τις κανονικές διαδικασίες του Μυητικού Μονοπατιού, λογικά έπρεπε να περάσω από περισσότερες δοκιμασίες. Με κάθε τρόπο, μετά από μερικά χρόνια, κατάφερα να φτάσω στην κορυφή του Πρώτου Βουνού των Μεγαλύτερων Μυήσεων, ανακεφαλαιώνοντας όλες τις ερμητικές διαδικασίες που αντιστοιχούν Σ’ εκείνον τον μυητικό βαθμό.

Αφού είχα τελειώσει την ανώτερη αλχημική δουλειά μου, τόσο η Λευκή Αδελφότητα όσο και το βασιλικό εσωτερικό μου Είναι με διέταξαν να βάλω το σώμα μου σε κατάσταση καταληψίας. Πραγματικά έτσι και έγινε, σύμφωνα με τις διαδικασίες της Απόκρυφης Χημείας. Μετά οι ιερείς με έβαλαν σε μία σαρκοφάγο. Σημαντικό: αυτοί (οι ιερείς) δεν χρειάστηκε να μου αφαιρέσουν την ζωή. Επαναλαμβάνω: το σώμα μου έμεινε σε κατάσταση καταληψίας, μετά, τάφηκε σε έναν μυστικό τόπο τον οποίο δεν θα αποκαλύψω ποτέ.

Δια μέσου των αιώνων το Είναι μου συνέχισε να αποκτάει σώμα σε διάφορες εποχές και τόπους. Περιοδικώς μου επέτρεπαν να χρησιμοποιώ το Αιγυπτιακό σώμα. Για παράδειγμα, στην προηγούμενη ενσάρκωσή μου ήμουν ο Καπετάν Daniel Coronado, και κατέληξα να γίνω ένας από τους ήρωες της Μεξικανικής Επανάστασης. Όταν πέθανα (1914), και ενώ περίμενα μια καινούρια ενσάρκωση, μου επετράπη να χρησιμοποιήσω εκείνο το Αιγυπτιακό σώμα. Όμως έπειτα έπρεπε να το επιστρέψω στον τάφο γιατί μια νέα ύπαρξη είχε προγραμματιστεί για μένα (1917).

Την σήμερον ημέρα συνεχίζω να είμαι συνδεδεμένος με εκείνο το σώμα και πάντα το χρησιμο-ποιώ όποτε είναι αναγκαίο. Αυτό είναι δυνατόν διότι είναι ένα σώμα που ακόμα συνεχίζει να είναι ζωντανό! Περιοδικώς το αποσύρω από τον τάφο, μεταφέροντάς το μέσω της Τέταρτης Διάστασης, και υλοποιώντας το όπου το χρειάζομαι. Συνεχίζω να δίνω τροφή και ποτό σε εκείνο το σώμα, για να συνεχίζει να ζει. Αλλιώς θα πεθάνει. Και γιατί συνεχίζω να το διατηρώ ζωντανό; Απλά, για να μπορέσω να το χρησιμοποιήσω στον κατάλληλο χρόνο του!

Όλες εκείνες οι διαδικασίες, όλη εκείνη η επιστήμη των ζωντανών μούμιων συνιστούν μέρος των Μυστηρίων του Θανάτου, του Άμωνος-Ρα. Κανείς στον σημερινό κόσμο, δεν έχει ιδέα ότι όλα αυτά είναι δυνατά. Μιλάω με λεπτομέρειες για κάτι που η τωρινή επιστήμη δεν γνωρίζει και ούτε έχει την παραμικρή ιδέα.

Επιπλέον: δεν είμαι ο μοναδικός που έχει φυσικό σώμα σε κατάσταση καταληψίας. Στην Αιγυπτιακή γη υπάρχουν πολλοί ακόμα. Υψηλοί Μυημένοι που κατέχουν κι αυτοί σώματα σε παρόμοια κατάσταση συντήρησης. Για παράδειγμα, κάποια ημέρα έπρεπε να επισκεφτώ μια κυρία για να την πληροφορήσω σχετικά με ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Αυτό συνέβη εδώ και πολλά χρόνια. Χωρίς αμφιβολία, είχα πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις με εκείνη την κυρία. Κάποια συγκεκριμένη στιγμή, σχολίασα:

-Είμαι πια κουρασμένος από αυτήν την ζωή! Θα μου άρεσε να πεθάνω…

Και εκείνη απάντησε αμέσως:

-Θα ήταν καλό αν μπορούσατε να πεθάνετε! Αλλά, ούτε εσείς ούτε εγώ μπορούμε να πεθάνουμε!

Πέρασαν τα χρόνια και κάποτε επαλήθευσα ότι εκείνη η κυρία, στην πραγματικότητα, ήταν μια Υψηλή Μυημένη που διατηρούσε επίσης ένα φυσικό σώμα στην Αίγυπτο εδώ και πολλούς αιώνες. Γι’ αυτό, ούτε εκείνη ούτε εγώ δεν μπορούσαμε να πεθάνουμε. Από καιρό σε καιρό αποκτούμε καρμικά σώματα, επανενσαρκωνόμενοι.

Ακόμα αναφορικά με τις ζωντανές μούμιες, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι, προφανώς, μπορούμε να εγκαταλείψουμε εκείνα τα σώματα όποτε θέλουμε, συνεχίζοντας να είμαστε ενωμένοι μαζί τους μόνο με το ασημένιο κορδόνι. Και αυτό ήταν που συνέβη όταν αποσαρκώθηκα σαν Καπετάν Daniel Coronado. Όταν επανενσαρκώθηκα, στις 6 Μαρτίου του 1917, έπρεπε να επιστρέψω το Αιγυπτιακό μου σώμα στον τάφο του. Ακόμα, σήμερα, συνεχίζω να χρησιμοποιώ την Αιγυπτιακή μου μούμια.

«Βλέπετε ότι υπάρχουν μυστήρια σχετικά με τα οποία δεν έχετε την παραμικρή ιδέα. Μιλάω γι’ αυτά τα πράγματα γιατί ξέρω ότι θέλετε να μελετήσετε αυτό το είδος της επιστήμης. Και αυτά που λέω μπορεί να σας εκπλήξουν! Και δεν απορώ που εκπλήσσεστε με αυτές τις αποκαλύψεις. Όμως, μιλάω ακριβώς για τα μεγάλα μυστήρια της αρχαίας Αιγύπτου. Ξυπνήστε για να φτάσετε να είστε και εσείς γνώστες των μυστηρίων της ζωής και του θανάτου!».

Από μέρους μου, σαν ζωντανός μάρτυρας όλων των γεγονότων που περιέβαλαν την αποσάρκωση του Δασκάλου Σαμαέλ την νύχτα της 24 Δεκεμβρίου του 1977, στην πόλη του Μεξικού, πρέπει να διασαφηνίσω ότι κατά τους τελευταίους μήνες, ο Δάσκαλος είχε ξεκινήσει μια διαδικασία ανταλλαγής των ατόμων της Αιγυπτιακής μούμιας προς το σώμα στο οποίο βρισκόταν ενσαρκωμένος. Ακριβώς, την ημέρα της αποσάρκωσής του, όλα τα άτομα του κεφαλιού είχαν ήδη αλλάξει. Και για να ολοκληρωθεί πλήρως η διαδικασία χωρίς κανενός είδους βλάβη, ο Δάσκαλος έμεινε τρεις ημέρες στον νεκροθάλαμο… Αυτός ο ίδιος, πριν την τελευταία του στιγμή, με πλήρη συνείδηση, έδωσε σαφέστατους προσανατολισμούς στον Dr. Jacinto Juarez γιατρό και έναν από τους πιο πιστούς μαθητές του να αναλάβει την δέσμευση να διατηρήσει το σώμα του ανέπαφο για τρεις ημέρες. Χάρη σε όλες αυτές τις φροντίδες, τους προσανατολισμούς που έδωσε ο Δάσκαλος και την εμπιστοσύνη και την πίστη του γιατρού που τον περιποιήθηκε και τον συνόδευσε στις τελευταίες του στιγμές, μπόρεσε ο Δάσκαλος να πραγματοποιήσει την αλλαγή των ατόμων στο Αιγυπτιακό σώμα με πλήρη και επιτυχή τρόπο.

Θυμάμαι, επίσης, ότι ο Δάσκαλος μου είχε πει:

-Δεν ξέρω ποια θα είναι η θέληση του Πατέρα μου: αν θα συνεχίσω με αυτό το σώμα ή αν θα συνεχίσω με το Αιγυπτιακό μου σώμα.

Γι’ αυτό, τίποτα από όσα συνέβησαν με τον Δάσκαλο στο Μεξικό, το 1977, δεν ήταν συμπτωματικό, όλη η διαδικασία συνοδευόταν από τις Ανώτερες Ιεραρχίες. Πολύ πριν να συμβούν όλα αυτά, ο Σαμαέλ ήδη ήξερε το τι έπρεπε να περάσει, με τον ίδιο τρόπο που ο Ιησούς ήξερε επίσης από πριν όλο το Δράμα των παθών που του επιφυλασσόταν.

Είναι σημαντικό να υπογραμμίσω ότι όλα αυτά τα φαινόμενα είναι γνωστά μεταξύ των πραγματικών Μυημένων. Και αυτό που συνέβη με τον Σαμαέλ, με τον Ιησού, με τον Φραγκίσκο της Ασίζης ή με τον Βούδα, συμβαίνει επίσης με όλους εκείνους που φτάνουν στις υψηλές σφαίρες της Ανώτερης Μύησης.

Αυτήν ακριβώς την στιγμή που γράφω αυτό το βιβλίο, δεκάδες από υποψήφιους γνωστικούς υποτάσσονται στις δοκιμασίες της εφαρμογής, γιατί αποφάσισαν να περπατήσουν το Μονοπάτι της Μύησης. Πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι η Μύηση δεν είναι προνόμιο καμιάς σχολής , θρησκείας ή αίρεσης. Η Λευκή Μύηση ανήκει στον Κοσμικό Χριστό και, σε όλες τις αυθεντικές θρησκείες.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Η ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

1. -Καθώς περνούσε ο χρόνος ο Δάσκαλος αντιλήφθηκε την ανάγκη να εγκαταστήσει ένα γνωστικό οχυρό στην Guadalajara. Έτσι έγιναν τα πρώτα βήματα για την δημιουργία ενός μοναστηριού, του οποίου ο πρώτος αβάς ήταν ο Fernando Moya. Πολλοί υπήρξαν οι γνωστικοί απεσταλμένοι που διαμορφώθηκαν σ’ εκείνο το μοναστήρι. Σε δυό χρόνια εργασίας, ο Δάσκαλος, με τους απεσταλμένους του, οργάνωσε 40 συλλόγους σε όλο το Μεξικό. Μαζί με αυτούς ο Σαμαέλ δούλεψε πλάι πλάι, μοιραζόμενος τους θριάμβους και τις δυσαρέσκειες τους, έχοντας μετατραπεί στο πρωτότυπο του ανθρώπου που μάχεται και θυσιάζεται για τους άλλους.

2. -Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του ο Σαμαέλ παρέδωσε, σε έναν μικρό αριθμό από μαθητές, την Θιβετανική Αλυσίδα. Ο Δάσκαλος εξουσιοδότησε, εκείνη την εποχή, την πρακτική αυτής της αλυσίδας σε επιλεγμένες ομάδες. Αυτά ήταν τα εξουσιοδοτημένα άτομα για να κάνουν την αλυσίδα: Alois Poppenreiter, Ernesto Baron, Fernando Moya και αυτός που γράφει αυτό το έργο. Διευκρινίζω ότι η Θιβετανική Αλυσίδα πρέπει να παραμείνει στον ερμητικό κύκλο στον οποίο παραδόθηκε και δεν πρέπει να βγει από αυτόν.

3. -Στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 1977, ο Δάσκαλος οργάνωσε ένα νυχτερινό περπάτημα κατά μήκος του μόλου του λιμανιού της Veracruz. Ήμασταν ο Δάσκαλος, η Dondita, o Luis Casale,η γυναίκα του Karina, και εγώ. Σε κάποια στιγμή της συζήτησης ο Δάσκαλος είπε:

-Είναι αναγκαίο να πραγματοποιούμε μεγάλα γεγονότα για να δημιουργούμε σύγκρουση στην κοιμισμένη συνείδηση του πλήθους. Έτσι ήταν λοιπόν που σχεδιάστηκε η Περιπέτεια του Τριγώνου των Βερμούδων, το Σαφάρι στην Πόλη του Χαμένου Χρυσού, το 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Γνωστικής Ανθρωπολογίας (που πραγματοποιήθηκε στο Καράκας, της Βενεζουέλας το 1978), το Παγκόσμιο Γνωστικό Συνέδριο Μάγιας (που πραγματοποιήθηκε στην Μέριδα, στο Γιουκατάν το 1983) και το Μεγάλο Βαλς (που πραγματοποιήθηκε στην Βιέννη, το 1990).

4. -Το υπόδειγμα με τις γαλάζιες στολές στην Δεύτερη Κάμαρα δόθηκε στον Δάσκαλο σε μια εσωτερική αποκάλυψη. Σε κάποια περίπτωση ο Δάσκαλος μου σχολίασε ότι όταν του έδειξαν το υπόδειγμα της στολής του Στρατού της Παγκόσμιας Σωτηρίας δεν υποδείχτηκε κανένα σανδάλι. Ο Δάσκαλος με πληροφόρησε ότι η χρήση τους εξουσιοδοτήθηκε από αυτόν από σεβασμό στους μαθητές. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το χρώμα του χιτώνα των Κοπτών, προγόνων των Εσσαίων, ήταν επίσης γαλάζιο.

5. -«Από όλα υπάρχουν στην άμπελο του Κυρίου»… Κατά την διάρκεια της πραγματοποίησης του Συμβουλίου των Γνωστικών Ιερέων, που έγινε στην Guadalajara το 1976, ο Δάσκαλος ανακάλυψε μια συνωμοσία για να τον καθαιρέσουν από το αξίωμά του σαν Πατριάρχης της Παγκόσμιας Γνωστικής Χριστιανικής Εκκλησίας. Θυμάμαι ότι στο τέλος των εργασιών, την νύχτα, ο Δάσκαλος μου διηγούνταν:

-Βλέπω τον εαυτό μου στους εσωτερικούς κόσμους διευθύνοντας ένα πλοίο που περνάει επικίνδυνα κοντά σε κάποια απόκρημνη ακτή.

Μια άλλη νύχτα, ο Σαμαέλ σχολίασε εκ νέου:

-Το πλοίο απομακρύνθηκε από την επικίνδυνη περιοχή. Τώρα πια όλα βρίσκονται υπό έλεγχο!

Μπροστά σε αυτά τα εσωτερικά οράματα, ο Δάσκαλος αποφάσισε να συναντηθεί με την αντιπροσωπεία της Κολομβίας, και κλήθηκαν οι Δάσκαλοι Ραβολού και Gargha Kuichines. Με τρόπο που εκπλήσσει, ο Σαμαέλ διατάζει τους δυό Δασκάλους να έρθουν μπροστά από την αντιπροσωπεία, ζητώντας τους να καθίσουν πρόσωπο με πρόσωπο. Όταν κάθισαν με τον τρόπο που τους ζητήθηκε, ο Σαμαέλ είπε:

-Υπάρχουν Δάσκαλοι και Δάσκαλοι, επίπεδα και επίπεδα, και εσείς οι δυό δεν εξαλείψατε ακόμα το εγώ.

6. -Η εργασία που πραγματοποιήθηκε στο Μεξικό για να τοποθετήσει τις βάσεις της Γνωστικής Κίνησης μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν ηράκλεια και πολύ λεπτή στον χειρισμό ταυτόχρονα. Εκείνη την εποχή, για παράδειγμα, ο Δάσκαλος κατάκτησε τον σεβασμό και την αφοσίωση των ηγετών του παγκόσμιου τομέα της νεολαίας του PRI (το Επαναστατικό Θεσμικό Κόμμα, που έμεινε στην εξουσία από την Μεξικάνικη Επανάσταση, στις αρχές αυτού του αιώνα). Όλη η νέα γενιά των Μεξικάνων Πολιτικών ήταν μεγάλοι θαυμαστές του ρητορικού και διαλεκτικού ύφους του Δάσκαλου. Στις συναντήσεις και στις διαλέξεις που συμμετείχε ο Δάσκαλος εκμεταλλευόταν πάντα την ευκαιρία για να μεταδίδει ιδέες σχετικά με την σπουδαιότητα μιάς βασικής εκπαίδευσης ελεύθερης από φόβους και μιμήσεις, ψάχνοντας πάντοτε την ψυχολογική απελευθέρωση. Ο Δάσκαλος, σε λαμπρές πραγματείες, υπογράμμιζε πάντα την σπουδαιότητα του να έχεις τον Θεό παρόντα σε όλα και σε κάθε ένα από τα πράγματα. Ο Δάσκαλος προσπάθησε επίσης να ξυπνήσει το ενδιαφέρον για τα πνευματικά θέματα και για την σπουδαιότητα μιάς ευθείας δράσης, ευθείας σκέψης και έναν ευθύ τρόπο να κερδίζουμε την ζωή, αλλά πάνω από όλα, να υπάρχει πάντα σ’ αυτούς η αγνή αίσθηση της αγάπης και της κατανόησης για τους συμπολίτες και μια δυνατή θέληση για να βοηθούν τους λιγότερο ευνοημένους. Πολλές φορές ανέφερε ο Δάσκαλος την ανάγκη που υπάρχει για να μεταφυτέψουμε στην πολιτική τις εντολές του Κοινωνικού Χριστού.

7. -Ο Δάσκαλος Σαμαέλ περιτριγυριζόταν από ανθρώπους του πολιτικού και καλλιτεχνικού κόσμου του Μεξικού, όπως ο Dr. Homero Bustamante Carmelo, πρόεδρος του Εθνικού Συλλόγου Ανταποκριτών και Διευθυντών Τύπου, και η Nina Legrand, πρόεδρος του Εθνικού Συλλόγου Ποιητών του Μεξικού.

Αρκεί να υπογραμμίσω εδώ την ισορροπία και το ανθρώπινο επίπεδο που κατείχε ο Δάσκαλος, δεδομένου του ότι χρειάστηκε να τον συνοδεύσω τόσο στις ανώτερες πολιτικές σφαίρες όσο και να καθίσω επίσης μαζί του στο πάτωμα για να φάω φασόλια και τορτίγιας με τους αγρότες, που πάντοτε θαύμαζαν τον Δάσκαλο Σαμαέλ για την ταπεινότητα και την σοφία του.

Σχετικά με τους πολιτικούς κύκλους, ο Δάσκαλος μου έλεγε:

-Εγώ μπορώ να συμμετέχω στον πολιτικό κόσμο χωρίς να διαφθαρώ. Αν προσπαθήσουν να κυριαρχήσουν πάνω μου μέσω της φιλοδοξίας, θα χάσουν τον χρόνο τους γιατί εγώ δεν έχω φιλοδοξίες. Αν προσπαθήσουν να με χειραγωγήσουν μέσω της λαγνείας και τις κοσμικές απολαύσεις, δεν θα μπορέσουν να καταφέρουν τίποτα γιατί εγώ δεν έχω λαγνεία. Και αν προσπαθήσουν με τον φόβο, ξέρεις καλά ότι εγώ έσβησα πια αυτήν την λέξη από το λεξιλόγιό μου. Αυτό θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι πολιτικοί: να κυριαρχήσουν τους εαυτούς τους γιατί εκείνος που κυριαρχεί τον εαυτό του θα μπορεί να κυριαρχεί τον κόσμο και να τον βάλει στην υπηρεσία του.

8. -Το 1977, μπροστά σε μία ομάδα Γνωστικών διευθυντών του Μεξικού, ο Σαμαέλ αποκάλυψε:

-Μέσα σε καμμιά 20ριά χρόνια η Γνωστική Εκκλησία θα γίνει δημόσια εδώ στο Μεξικό.

Μέχρι αυτή την χρονιά του 1997, που ολοκληρώνω την διόρθωση της έκδοσης στα Πορτογαλικά και στα Ισπανικά αυτού του βιβλίου, η Γνωστική Εκκλησία δεν έχει γίνει ακόμα δημόσια στο Μεξικό, όμως είναι πια μια πραγματικότητα σε πολλές χώρες, περιλαμβάνοντας την Βραζιλία, της οποίας η έδρα βρίσκεται στην Curitiba.

9. -Σε σχέση με την Γνωστική Εκκλησία, για να εγκαταστήσει στέρεες βάσεις για τον Γνωστικισμό σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Δάσκαλος χρειάστηκε να πάρει μια σημαντική απόφαση το 1975. Συνέβη ότι είχε εμφανιστεί στις ΗΠΑ μια «Γνωστική Εκκλησία» διαβολική, και αυτό το γεγονός, στο μέλλον, θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο την ίδια την συνέχεια του πραγματικού και αληθινού Γνωστικισμού. Αποφάσισε τότε ο Σαμαέλ να δημιουργηθεί και να καταχωρηθεί νόμιμα η Παγκόσμια Γνωστική Χριστιανική Εκκλησία σε όλες τις χώρες όπου η Γνώση του Σαμαέλ βρισκόταν παρούσα πια. Στο φως αυτής της απόφασης ήταν που γεννήθηκε τότε η ΠΓΧΕ. Η γρήγορη δράση του Δασκάλου ακύρωσε, για να το πούμε έτσι, την κίνηση της άλλης πλευράς, περιορίζοντας την δράση εκείνης της διαβολικής γνωστικής εκκλησίας στις βορειοαμερικάνικες περιοχές.

10. -Σχετικά με τις διαφορετικές γνώμες και τα κριτήρια μεταξύ Δασκάλων, διευθυντών και μαθητών της Γνώσης στον κόσμο, ο Δάσκαλος πάντοτε έλεγε:

-Στην διαδικασία της ζωής υπάρχουν δυό μαθηματικές πράξεις που δεν μου αρέσουν: η αφαίρεση και η διαίρεση. Όμως λατρεύω την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό.

11. -Ο Δάσκαλος ήταν πάντα ένας άνθρωπος που εκτιμούσε τις μεγάλες μετατροπές, αλλά ήταν αντίθετος στις άχρηστες αλλαγές. Έτσι σκεπτόταν και έτσι δρούσε. Γι’ αυτό ακριβώς, απαιτούσε επίσης από τους δυό μεγαλύτερους μαθητές του, Gargha Kuichines και Rabolu, να δρουν με τον ίδιο τρόπο.

Ο Σαμαέλ ήταν αντίθετος με τους εκπαιδευτές που έμεναν να επαναλαμβάνουν πάντα τους ίδιους παλιούς τρόπους για να δίνουν την Γνώση. Θυμάμαι πολύ καλά ότι κάποια ημέρα, του 1975, κατ’ απαίτηση του Σαμαέλ, ο Rabolu και εγώ έπρεπε να μελετάμε καθημερινά ένα κεφάλαιο του βιβλίου Επαναστατική Ψυχολογία.

Επίσης θυμάμαι ότι σε κάποια περίπτωση, στο San Luis Potosi, o Σαμαέλ λέει στον Gargha Kuichines ότι ήταν αναγκαίο να μελετήσει τα τελευταία βιβλία που είχε γράψει : Γνωστική Ανθρωπολογία και Επανάσταση της Διαλεκτικής.

12. -Μια ημέρα φτάσαμε χωρίς προειδοποίηση στην έδρα του Γνωστικού Συλλόγου στο San Luis Potosi. Μεγάλη ήταν η έκπληξή μας όταν επαληθεύσαμε ότι βρισκόταν τοποθετημένη σε μια κακόφημη συνοικία, και κοντά σε μία καντίνα. Και οι εγκαταστάσεις της ήταν πολύ φτωχικές. Βλέποντας ένα τέτοιο λυπηρό θέαμα, ο Δάσκαλος με έστειλε να βγάλω την επιγραφή που βρισκόταν πάνω στην πόρτα, και το έβαλα στο πόρτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου. Στην συνέχεια, φύγαμε ψάχνοντας ένα άλλο σπίτι, που να είναι πιο κατάλληλο για τον Σύλλογο. Μου σχολίασε ο Δάσκαλος σ’ εκείνη την ευκαιρία:

-Όμως, πώς είναι δυνατόν εμείς, όντας κάτοχοι της πιο δυνατής Γνώσης του κόσμου, να την διαδίδουμε σε ένα τόσο φρικτό σπίτι όπως αυτό.

13. -Ο Σαμαέλ Αουν Βεόρ είναι και θα είναι παγκόσμια γνωστός σαν ο Δάσκαλος της Σύνθεσης, γιατί σε όλα του τα έργα συναντάμε την αποκάλυψη των θρησκευτικών και φιλοσοφικών μυστικών του κόσμου. Από το 1954 η αίσθηση του Δάσκαλου σχετικά με τις θρησκείες ήταν αυτή:

«Λένε ότι υπάρχουν επτά μεγάλες θρησκείες και πέντε χιλιάδες αιρέσεις, εμείς οι Γνωστικοί βεβαιώνουμε ότι υπάρχει μόνο μία μεγάλη θρησκεία: η Αλήθεια. Πιστεύουμε σταθερά ότι μόνο εκείνος που βιώνει την Αλήθεια είναι βαθιά θρησκευόμενος.

Η αλήθεια θέλει να γνωρίσει τον εαυτό της σε κάθε άνθρωπο. Ο Ιησούς της Ναζαρέτ είναι ένα ζωντανό σώμα της Αλήθειας. Ο Ιησούς ενσάρκωσε την Αλήθεια. Όποιος ενσαρκώνει την αλήθεια απελευθερώνεται. Εκείνοι που ενσάρκωσαν την Αλήθεια ίδρυσαν τις Μεγάλες Θρησκείες και τις μεγάλες Σχολές Μυστηρίων.

Ο Βούδας, Ο Ερμής, Ο Κρίσνα, Ο Κετσαλκόατλ, ενσάρκωσαν την Αλήθεια, και όλοι εκείνοι που διαλύουν το εγώ και σηκώνουν τις κολόνες του Ναού πάνω στην ζωντανή πέτρα, ενσαρκώνουν την Αλήθεια.

Δεν υπάρχει πιο εξυψωμένη θρησκεία από την Αλήθεια. Πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ των μορφών και των θρησκευτικών αρχών. Είναι αναγκαίο να ξέρουμε ότι οι Αρχές είναι ζωντανές κοσμικές φόρμουλες. Οι θρησκευτικές μορφές είναι τα διάφορα συστήματα για να διδάσκονται αυτές οι αρχές.

Η Άπειρη Παγκόσμια Μεγάλη Κοσμική Θρησκεία παίρνει διάφορες μορφές, σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε ράτσας και κάθε εποχής. Έτσι οι θρησκευτικές μορφές έχουν εμφανιστεί η μία μετά την άλλη στη διάρκεια χιλιάδων χρόνων, η διαδοχική ταινία όλων των θρησκειών που έχουν υπάρξει στον κόσμο αποκαλύπτει πάντοτε τις ίδιες αμετάβλητες αρχές της Αλήθειας.

Θα μπορούσε κάποιος άνθρωπος να μην ανήκει σε καμία θρησκεία και παρόλα αυτά να είναι βαθιά θρησκευόμενος… Όλοι όσοι είναι ικανοί να βιώσουν την Αλήθεια είναι βαθιά θρησκευόμενοι ακόμα κι αν δεν ανήκουν σε καμία θρησκεία. Η εσώτερη σχέση του νου με την Αλήθεια είναι θρησκεία! Μόνο ο θρησκευόμενος άνθρωπος είναι πραγματικά επαναστατικός.

Κάποιοι φιλόσοφοι λένε ότι οι θρησκείες έχουν αποτύχει, εμείς βεβαιώνουμε ότι όλες οι θρησκείες έχουν εκπληρώσει την ιστορική αποστολή τους. Με έναν μόνο ζωντανό Βούδα που να έχει γεννηθεί ανάμεσα στις τάξεις του βουδισμού, ο βουδισμός έχει εκπληρώσει πια την αποστολή του, με έναν μόνο Χριστό ανάμεσα στις τάξεις του χριστιανισμού, έχει δικαιωθεί πια η ύπαρξη του χριστιανισμού, με έναν μόνο Ιμάμη ανάμεσα στις τάξεις του ισλαμισμού, είναι δικαιωμένη η ύπαρξη της μωαμεθανικής θρησκείας.

Όλες οι θρησκείες του κόσμου έχουν πετύχει τον σκοπό τους με ανθρώπους που κατάφεραν το «religarse», δηλαδή, που ενσάρκωσαν την Αλήθεια. Πραγματικά πολλοί είναι οι καλεσμένοι και λίγοι οι εκλεκτοί. Αυτός ο νόμος έχει εκπληρωθεί πια σε όλες τις θρησκείες.

Δεν υπάρχει λόγος να βεβαιώνουμε ότι οι θρησκείες απέτυχαν στην αποστολή τους να «religar» τον άνθρωπο με την Αλήθεια. Σε όλες τις θρησκείες υπάρχουν τελειοποιημένοι άνθρωποι που κατάφεραν να «religarse».

Δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί τους θρησκευτικούς πολέμους γιατί όλες οι θρησκείες διδάσκουν τις ίδιες αρχές. Ο μάγος της κεντρικής Αφρικής και ο Επίσκοπος του Μητροπολιτικού Καθεδρικού της Ρώμης ή του Λονδίνου στηρίζονται στην ίδια θαυμάσια δύναμη της Κοσμικής Θρησκείας, οι αρχές είναι οι ίδιες, το μόνο που διαφέρει είναι οι θρησκευτικές μορφές. Καταλήγει λοιπόν ανόητη η αδελφοκτόνος μάχη ανάμεσα στις διάφορες θρησκείες».

Δεν θέλω να αφήσω να περάσουν απαρατήρητα τα σχόλια που έχουν γίνει σχετικά με τις θρησκείες από τον Δάσκαλο στο βιβλίο του Ο Τέλειος Γάμος:

«Όλες οι θρησκείες και οι Πνευματικές Σχολές που υπάρχουν στον κόσμο είναι αναγκαίες και χρησιμεύουν σαν κατώφλι για να μπούμε στον Προθάλαμο της Σοφίας. Εμείς ποτέ δεν πρέπει να εκφραζόμαστε ενάντια σε αυτές τις Σχολές και τις Θρησκείες γιατί όλες είναι αναγκαίες στον κόσμο. Σε αυτές τις Σχολές και τις Θρησκείες λαμβάνουμε τα πρώτα φώτα της πνευματικότητας. Το σοβαρό θα ήταν ένας λαός χωρίς θρησκεία, ένας λαός όπου θα καταδιώκονταν οι άνθρωποι που θα ήταν αφιερωμένοι στις πνευματικές σπουδές. Πραγματικά ένας λαός χωρίς θρησκεία είναι τερατώδης. Κάθε ανθρώπινη ομάδα χρειάζεται την Σχολή της, την Θρησκεία της, την Αίρεση και τους Εκπαιδευτές της. Κάθε ανθρώπινη ομάδα είναι διαφορετική, και Γι’ αυτό χρειάζονται οι διάφορες Σχολές και Θρησκείες. Όποιος διατρέχει το Μονοπάτι της Μύησης πρέπει να σέβεται τις ξένες πίστεις.

Ποτέ δεν έχει αποτύχει σε καμία θρησκεία η αρχή Χριστός. Όλες οι θρησκείες είναι μόνο μία. Η θρησκεία είναι έμφυτη στην ζωή όπως η υγρασία στο νερό…

Δεν υπάρχει βασική διαφορά ανάμεσα στον Μωαμεθανό ιερέα και τον Ιουδαίο ή ανάμεσα στον Παγανιστή ιερέα και τον νόμιμο Χριστιανό. Η θρησκεία είναι μία. Μοναδική και απόλυτα παγκόσμια. Η τελετή του Σιντοϊστή ιερέα της Ιαπωνίας ή των Μογγόλων Λάμας είναι παρεμφερείς με των Μάγων Γητευτών της Αφρικής και της Ωκεανίας.

Όταν εξαφανίζεται μία θρησκευτική μορφή, παραδίδει τις παγκόσμιες οικουμενικές αρχές της στην θρησκευτική μορφή που την διαδέχεται, αυτός είναι ο νόμος της ζωής.

Εμείς, οι Γνωστικοί, δεν είμαστε αντίθετοι με καμία Θρησκεία γιατί αυτό θα ήταν παράλογο.

Η Γνώση είναι η φλόγα από όπου προέρχονται όλες οι θρησκείες, σχολές και πίστεις. Η Γνώση είναι σοφία και αγάπη».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΕΡΓΟ

1. -Αιφνιδιαστική ήταν η γνώμη που είχε ο Σαμαέλ σχετικά με τα πρώτα του βιβλία:

-Αν μπορούσα, θα τα έκαιγα όλα!

Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την χρονολογία του έργου του Σαμαέλ. Σαν ένα παιδί, ο Εσωτερικός Δάσκαλος ενός Μυημένου γεννιέται και μεγαλώνει λίγο-λίγο σε χάρη και σοφία.

Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο Μυστικές Σημειώσεις ενός Γκουρού και το Η Πίστις Σοφία Αποκαλυμμένη.

2. -Το να αποκαλύψει κανείς και να παραδώσει στο μεγάλο κοινό το μεγαλειώδες έργο των Γνωστικών, την Πίστη Σοφία, ήταν μια μεγάλη περιπέτεια. Ανάμεσα στα τόσα επεισόδια που περικύκλωσαν εκείνη την γιγάντια δουλειά, θυμάμαι ένα. Ο άνθρωπος που ταξίδεψε στις ΗΠΑ, και από τον οποίο ο Δάσκαλος είχε ζητήσει να του φέρει ένα υπόδειγμα του αυθεντικού βιβλίου στα αγγλικά, στην επιστροφή έπαθε ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Το αυτοκίνητο πήρε φωτιά, κάηκαν τα πάντα, εκτός από το βιβλίο Πίστη Σοφία. Σε μια άλλη περίπτωση, αυτό το υπόδειγμα σχεδόν κάηκε, όταν μια παράξενη πυρκαγιά συνέβη στο γραφείο του Tony Maldonado, από τον οποίο ο Δάσκαλος είχε ζητήσει να κάνει την μετάφραση. Ήταν νύχτα, όταν παρακινημένος από μια μυστηριώδη δύναμη, ο Maldonado σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε μέχρι το γραφείο, όπου είδε την φωτιά να φουντώνει προς την κατεύθυνση των δακτυλογραφημένων σελίδων. Παρ’ όλη την γρήγορη αντίδραση του Maldonado, οι τελευταίες σελίδες κάηκαν και τις ξαναέγραψε.

Ποιες μυστηριώδεις δυνάμεις μηχανορράφησαν για να μην γνωρίσει ο κόσμος την αποκάλυψη του μεγαλύτερου έργου των Γνωστικών: της Πίστης Σοφίας.

3. -Σήμερα υπάρχουν δημοσιευμένα σε διάφορες χώρες του κόσμου αναρίθμητα έργα που αποδίδονται στον Σαμαέλ. Πολλά από αυτά τα επεξεργάστηκαν από μεταγραφές διαλέξεων και παραδόσεων του Δασκάλου σε διαφορετικές εποχές και τόπους. Δεν έχω τίποτα εναντίον αυτού του είδους της διάδοσης. Όμως, επιθυμώ να αποκατασταθεί η αλήθεια και για να μείνει γραμμένο στην ιστορία, το γραπτό έργο του Σαμαέλ, συνοψίζεται στους εξής αυθεντικούς τίτλους, που δημοσιεύτηκαν στα Ισπανικά στην δεκαετία του 50:

1. -Ο Τέλειος Γάμος – 1950 (Σημείωση: αυτό το έργο έγινε γνωστό σαν Ο Τέλειος Γάμος του Νηπιαγωγείου. Σύμφωνα με τα λόγια της έβδομης έκδοσης του Ο Τέλειος Γάμος, που εκδόθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1974, ο Α. Δ. Σαμαέλ διηγείται ότι αυτό το έργο τελείωσε τον μήνα Ιούλιο του 1961).

2. -Η Επανάσταση του Βελ -1950- Πραγματεία της Απόκρυφης Ιατρικής και Μαγείας.

3. -Ζωδιακό Μάθημα – 1950-51

4. -Μονοπάτι της Οικογενειακής Εστίας – 1951-52

5. -Πραγματεία της Απόκρυφης Ιατρικής και Μαγείας.

6. -Μυστικές Σημειώσεις ενός Γκουρού – 1952

7. -Λόγος Μάντραμ και Θεουργία -1959

8. -Το Βουνό της Juratena – 1959-60

9. -Ιπτάμενοι Δίσκοι

10. -Θέληση Χριστός

11. -Το Βιβλίο της Παρθένου του Carmen

12. -Ο Ηλιακός Λόγος

13. -Πνευματισμός, Γητειά και Θεουργία

14. -Μεγαλύτερα Μυστήρια

15. -Μυστήρια της Ζωής και του Θανάτου

16. -Τα Κοσμικά Σκάφη

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60

1. -Το Μήνυμα του Υδροχόου – 1960

2. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1964 : Η Διάλυση του Εγώ

3. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1965

4. -Εσωτερική Πραγματεία Θεουργίας – 1966

5. -Μήνυμα των Χριστουγέννων – 1966: Το Περιδέραιο του Βούδα (Βραζιλιάνικη Έκδοση)

6. -Η Πλατφόρμα του Λατινοαμερικάνικου Σοσιαλιστικού Χριστιανικού Κόμματος – 1967

7. -Εσωτερική Πραγματεία Ερμητικής Αστρολογίας – 1967

8. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1967: Τα Ηλιακά Σώματα (Βραζιλιάνικη Έκδοση)

9. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1968: Η Μαγεία των Ερειπίων

10. -Εσωτερική Σειρά Μαθημάτων της Καβάλας – 1969

11. -Χειρόγραφο Πρακτικής Μαγείας – 1969

12. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1969: Η Επιστροφή μου στο Θιβέτ (Βραζιλιάνικη Έκδοση)

13. -Το Πυρογενές Ρόδο

14. -Οι Επτά Λέξεις

15. -Εισαγωγή στη Γνώση

16. -Η Παγκόσμια Ευσπλαχνία

17. -Γνωστική Κατήχηση

18. -Γάμος, Διαζύγιο και Ταντρισμός

19. -Το Μεγάλο Έργο

20. -Πιο πέρα από τον Θάνατο

21. -Συνείδηση Χριστός

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 70

1. -Βασικές Έννοιες Ενδοκρινολογίας και Εγκληματολογίας – 1970

2. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1970: Ο Πάρσιφαλ Αποκαλυμμένος

3. -Βασική Εκπαίδευση – 1970

4. -Οι Μεταλλικοί Πλανήτες της Αλχημείας – 1971

5.-Το Κίτρινο Βιβλίο – 1971

6. -Τα Μυστήρια της Φωτιάς – 1971

7. -Πραγματεία της Σεξουαλικής Αλχημείας – 1971

8. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1972: Τα Τρία Βουνά

9. -Κοιτάζοντας το Μυστήριο – 1972

10. -Το Βιβλίο της Λειτουργίας (1η Έκδοση) – 1973

11. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1973: Ναι, υπάρχει Κόλαση, Ναι, υπάρχει Διάβολος, Ναι, υπάρχει Κάρμα

12. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1974: Η Μυστική Διδασκαλία του Ανάχουακ

13. -Ο Κοινωνικός Χριστός – 1975

14. -Κοινωνική Μεταμόρφωση της Ανθρωπότητας – 1975

15. -Το Βιβλίο της Λειτουργίας (2η Έκδοση) – 1975

16. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1975: Πραγματεία της Επαναστατικής Ψυχολογίας

17. -Το Βιβλίο της Λειτουργίας (3η Έκδοση) – 1976

18. -Μήνυμα των Χριστουγέννων 1976: Η Μεγάλη Ανταρσία

19. -Τα Μυστήρια των Μάγιας – 1977

20. -Γνωστική Ανθρωπολογία – 1977

21. -Η Πίστη Σοφία Αποκαλυμμένη – 1977

22. -Χριστική Μαγεία των Αζτέκων

23. -Το Μήνυμα του Υδροχόου

ΕΡΓΑ ΚΑΘ’ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

1. -Η Γνώση στον 20ο Αιώνα – 1972 (Δημοσιεύτηκε το 1972, συγκεντρώνοντας τα Μήνυμα των Χριστουγέννων που μεταδόθηκαν από τον Σαμαέλ Αουν Βεορ στις δραστηριότητες της Δεύτερης Κάμαρας μεταξύ 1952 και 1963)

2. -Το Μυητικό Μονοπάτι δια μέσου των Ταρώ και της Καβάλας (Δημοσιεύτηκε το 1979 από τις διαλέξεις που υπαγορεύτηκαν το 1972 στην Τρίτη Κάμαρα)

3. -Η Επανάσταση της Διαλεκτικής, 1977 (Δημοσιεύτηκε το 1983 από τα υπαγορευμένα κείμενα του 1977)

4. -Για τους Λίγους

5. -Γνωστικό Γλωσσάριο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Η ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΘΑΝΑΤΟΣ

1. -Ο προσωπικός Γιατρός του Δάσκαλου Σαμαέλ ήταν ο Dr. Pascual Legaspi, ένας διαπρεπής αλλοπαθητικός και ομοιοπαθητικός της πόλης του Μεξικού. Γι’ αυτόν έλεγε ο Δάσκαλος:

-Ο Θεός στον ουρανό και ο Legaspi στην Γη!

Συμπωματικά, κατά την διάρκεια ολόκληρης της διαδικασίας που τελείωσε με την αποσάρκωσή του το 1977, ο Legaspi ήταν κι αυτός στο κρεβάτι, άρρωστος, λόγος για τον οποίο δεν μπόρεσε να περιποιηθεί τον Δάσκαλο. Περιέργως, λίγο καιρό μετά τον θάνατο του Σαμαέλ, ο Legaspi πέθανε κι αυτός.

2. -Ακριβώς 12 ήταν οι γιατροί, διαφόρων ειδικοτήτων, που περιποιήθηκαν τον Δάσκαλο κατά την διάρκεια όλης της διαδικασίας του, χωρίς να ανακαλύψουν ή να καταλάβουν την αιτία του κακού. Γι’ αυτό, 12 ήταν οι διαγνώσεις, και Γι’ αυτό ούτε κατάφεραν να αποτρέψουν την συνάντηση του σώματος του Σαμαέλ με την Parca Soberana (Ο Θάνατος).

3. -Ένα από τα πιο εκπληκτικά επεισόδια του οποίου ήμουν μάρτυρας κατά την διαδικασία της αποσάρκωσης του Δασκάλου ήταν η επίσκεψη ενός βουδιστή γιατρού, ειδικού στην ηλεκτρονική ιατρική και της πέμπτης διάστασης. Είχε μαζί του έναν μεταφραστή γιατί μιλούσε μόνο Γιαπωνέζικα. Όσο εξέταζε τον Δάσκαλο, ο Σαμαέλ ήταν βυθισμένος σε βαθιά ξεκούραση. Όταν ο γιατρός βγήκε από το δωμάτιο για να μιλήσει με την οικογένεια έμεινα μόνος μου με τον Δάσκαλο. Όταν άνοιξε τα μάτια του ανέφερα ότι τον εξέτασε ένας βουδιστής γιατρός. Αμέσως, ο Σαμαέλ ζήτησε να τον φωνάξουν γιατί ήθελε πολύ να μιλήσει μαζί του. Πριν να μπει ο γιατρός στο δωμάτιο βοήθησα τον Δάσκαλο να κατέβει από το κρεβάτι και να βολευτεί σε μία πολυθρόνα. Ζήτησα, τότε, από τον μεταφραστή να πει στον γιατρό να έρθει γιατί ο Σαμαέλ επιθυμούσε να μιλήσει μαζί του. Αφού μπήκε στο δωμάτιο, περιέργως γονάτισε μπροστά στον Δάσκαλο, και βάζοντας το χέρι του πάνω στην κοιλιά του Δασκάλου άρχισαν να μιλάνε με ευφράδεια στα γιαπωνέζικα (χωρίς να επεμβαίνει ο μεταφραστής). Έμεινα απόλυτα κατάπληκτος γιατί δεν καταλάβαινα ούτε πότε ούτε πως είχε μάθει ο Δάσκαλος να μιλάει στα γιαπωνέζικα.

4. -Λόγω αυτών των παράξενων συμπτώσεων της ζωής, αξίζει τον κόπο να σχολιάσουμε ότι οι αριθμοί του δωματίου όπου φιλοξενήθηκε ο Σαμαέλ, όπως επίσης η πινακίδα του αυτοκινήτου που μετέφερε το σώμα του μέχρι το κρεματόριο άθροιζαν μεταξύ τους το συμβολικό αριθμό 12. Το δωμάτιο ήταν το 345 που αθροίζοντας τους αριθμούς μεταξύ τους, το αποτέλεσμα είναι 12. Η πινακίδα του αυτοκινήτου ήταν 426, που επίσης συγκεντρώνει 12. Τόσο στην Καβάλα όσο και στο Αιγυπτιακό Ταρώ το 12 σημαίνει «αποστολή» ή «συνειδητή θυσία για την ανθρωπότητα».

5. -Ο Δάσκαλος είχε συνεχώς δυνατούς πόνους και δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια.

Έπρεπε να ξεκουράζεται καθισμένος σε μία πολυθρόνα και για λίγα λεπτά, στο πάτωμα, βογκώντας από τους πόνους. Πόσο πόνο νιώθαμε εμείς που παρευρισκόμαστε σε όλη την διαδικασία του χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να ελαττώσουμε τον πόνο του. Του λέγαμε να προσπαθήσει να κοιμηθεί λίγο, όμως, αυτός πάντα μας απαντούσε, με άπειρη υπομονή:

-Μην ανησυχείτε. Αφήστε με να παραπονιέμαι, επειδή κάνοντας αυτό, καταφέρνω να ησυχάζω λίγο.

Και απευθυνόμενος στα εγγόνια του, μας έλεγε:

-Αφήστε τα να έρθουν σε μένα. Τα παιδιά αντιπροσωπεύουν το φως της αθωότητας και, ακόμη περισσότερο, με κάνουν να αισθάνομαι καλύτερα!

Μετά έπεφτε στο πάτωμα, και έλεγε:

-Αφήστε με στο πάτωμα! Θέλω να κοιμηθώ σαν σκύλος και να συνηθίσω έτσι!

Καμία στιγμή δεν εγκατέλειπε το καλό του χιούμορ, επαναλαμβάνοντας πάντα:

-Μετά από μένα, ας καεί η Ρώμη!

Σχεδόν πάντα τις νύχτες ξάπλωνε στο πάτωμα, με τα πόδια στηριγμένα στο κρεβάτι. Γελώντας, μας έλεγε:

-Είναι ένας παράξενος τρόπος να ξεκουράζεσαι, όμως αισθάνομαι πολύ καλά.

6. -Στις 10 Δεκεμβρίου, στις 18:00 η ώρα ο Δάσκαλος ξύπνησε παραπονούμενος και λέγοντας:

-Φτωχή ανθρωπότητα!

Στις 18:15 η ώρα μπαίνει η νοσοκόμα της βάρδιας για να του κάνει μία ένεση. Οι παρευρισκόμενοι οικείοι ηρεμούν και καθένας πηγαίνει να ξεκουραστεί και να προσευχηθεί. Οργανώνουμε τις βάρδιες για να προσέχουμε τον Δάσκαλο. Η Dondita, η Υπατία και ο Ραούλ επιμένουν να μείνω. Εκείνη την νύχτα συζητήσαμε με τους συγγενείς του Δάσκαλου ότι, κατά την διάρκεια της εγχείρησης συνέβη κάτι απίστευτο στο σπίτι του Σαμαέλ. Ένα μυστηριώδες, έντονο γαλάζιο φως, είχε εμφανιστεί και φώτιζε ολόκληρο το σπίτι. Στη διαδρομή από το σπίτι του Δάσκαλου στο νοσοκομείο, εμφανίστηκε ένα μεγάλο και φωτεινό αστέρι, ενωμένο με διάφορα άλλα, μικρότερα, με ένα φως γύρω τους. Ολόκληρος ο αστερισμός κινούνταν έντονα.

7. -Μία από τις ημέρες πριν την αποσάρκωση του Δάσκαλου, πήγα να τον επισκεφθώ στο Αγγλικό Νοσοκομείο, όπου είχε εισαχθεί. Όταν έφτασα στο δωμάτιο και αφού είχα χαιρετίσει την οικογένεια του Δασκάλου, η σύζυγός του Dondita εμπιστεύθηκε σε εμένα να φυλάω τον Δάσκαλο, όσο εκείνη θα εκτελούσε άλλα καθήκοντα, προσφορά που δέχτηκα αμέσως.

Αφού αποσύρθηκε η Dondita έμεινα μόνος με τον Δάσκαλο. Κάποια συγκεκριμένη ώρα μου ζήτησε ο Δάσκαλος να τον βοηθήσω να κατέβει από το κρεβάτι γιατί αισθανόταν κουρασμένος να είναι ξαπλωμένος τόση ώρα. Με κάθε προσοχή τον βοήθησα να βολευτεί στην μοναδική πολυ-θρόνα του δωματίου. Εγώ ήμουν όρθιος, και είδα ότι ο Δάσκαλος αποκοιμιόταν αφήνοντας το κεφάλι του να πέσει προς τα μπρος. Σιωπηλά, κάθισα στο μπράτσο της πολυθρόνας και στήριξα το κεφάλι του στο αριστερό πλευρό του στήθους μου.

Από εκείνη την στιγμή άρχισα να ζω μία από τις πιο μυστηριώδεις εμπειρίες της ζωής μου. Τα μάτια μου έκλεισαν αργά. Έπαψα να αισθάνομαι το σώμα μου. Ο νους μου άρχισε να γαληνεύει μέχρι που μπήκε σε κατάσταση πλήρους εσωτερικής ειρήνης. Στην συνέχεια παρασύρθηκα σε έκσταση. Δεν ξέρω πόσο χρόνο διάρκεσε αυτή η απερίγραπτη εμπειρία. Θυμάμαι μόνο ότι, ξαφνικά, επέστρεψα στην άγρυπνη κατάσταση όταν άκουσα την νοσοκόμα να απευθύνεται στον Δάσκαλο:

-Κύριε, είναι η ώρα για την ένεση για να κοιμηθείτε.

Επενέβην, λέγοντας:

-Όμως, νοσοκόμα, δεν χρειάζεται την ένεση για να κοιμηθεί. Δεν βλέπεις ότι ήδη κοιμάται;

-Δεν έχει σημασία! Ο γιατρός διέταξε να κάνουμε την ένεση και εγώ περιορίζομαι να εκπληρώνω τις ιατρικές εντολές.

8. -Στις 23 Δεκεμβρίου του 1977 άρχισε η ανησυχία σε όλους μας. Ο Δάσκαλος δεν ήθελε να φάει ούτε να πάρει τα φάρμακα. Με πολύ τακτ και υπομονή, η Dondita κατάφερε να δεχτεί ο Δάσκαλος μια κοτόσουπα. Όταν έφτασα στο δωμάτιο όπου βρισκόταν ο Δάσκαλος, μου είπε:

-Μην ξεχνάς ότι έχεις μια μεγάλη αποστολή να εκπληρώσεις. Μέχρι τώρα πηγαίνεις πολύ καλά.

Παραδέχομαι ότι χάρηκα πολύ με αυτά τα λόγια του Δάσκαλου, και τον ευχαρίστησα που με είχε προσανατολίσει σχετικά με την πρόοδό μου στον πνευματικό δρόμο. Συνέχισα τις δραστηριότητές μου σαν προσωπικός γραμματέας δεχόμενος στο σπίτι του Δάσκαλου τις τηλεφωνικές κλήσεις, απαντώντας σε γράμματα και υποδεχόμενος τους ανθρώπους που έφταναν από διάφορα μέρη του κόσμου για να πληροφορηθούν σχετικά με την υγεία του Σαμαέλ.

9. -Κατά την διάρκεια όλης της διαδικασίας της αρρώστιας και του θανάτου του Δασκάλου, είχα το καθήκον, όταν δεν ήμουν φύλακας στο σπίτι της Υπατίας, όπου ο Σαμαέλ έζησε τις τελευταίες του ημέρες, να δέχομαι εθνικές και παγκόσμιες τηλεφωνικές κλήσεις, μέσω των οποίων οι απεσταλμένοι και οι διευθυντές ήθελαν να μάθουν την κατάσταση της υγείας του Δάσκαλου και εύχονταν μια γρήγορη ανάκαμψη. Κάποιο πρωί, καθώς βρισκόμουν με τον Σαμαέλ, με ρώτησε:

-Τι λένε οι μαθητές σχετικά με την διαδικασία που ζω;

Απάντησα:

-Σε κάποιο από τα τηλεφωνήματα που δέχτηκα, μου σχολίασαν ότι αν εσείς μπορείτε να γιατρέψετε τόσο κόσμο, γιατί τώρα δεν μπορείτε να γιατρέψετε τον εαυτό σας;

Σχολίασε ο Δάσκαλος:

-Αυτό μου θυμίζει αυτό που έλεγαν στον Ιησού: «Αν είσαι γιος του Θεού, κατέβα από αυτόν τον σταυρό και σώσου»!

-Αυτή είναι μια τρομερή δοκιμασία για την υπερηφάνεια των Μυημένων. Κάποιοι μαθητές θέλουν να βάλουν σε δοκιμασία την υπερηφάνεια μου. Είναι αλήθεια ότι γιάτρεψα πολύ κόσμο, όμως τώρα μόνο ο Πατέρας μπορεί να με γιατρέψει.

10. -Στις 24 Δεκεμβρίου του1977, περίπου στις 23:00 η ώρα, με ρητή υπόδειξη της Δασκάλας Λιτελάντες, είχα καθήκον να διευθύνω την Τελετουργία της Ανάστασης, κατά την διάρκεια της οποίας η σύζυγος του Δάσκαλου περίμενε να λάβει ένα σημάδι που να δείχνει αν θα ανασταινόταν με το σώμα που είχε στο Μεξικό ή θα συνέχιζε το έργο του με το Αιγυπτιακό σώμα. Αφού είχαν περάσει οι διάφορες φάσεις της τελετουργίας, ξαφνικά άκουσα την φωνή της Υπατίας, σε πολύ νευρικό τόνο, να φωνάζει:

-Θεέ μου, Σαμαέλ!

Ανοίξαμε τα μάτια… Εγώ ο ίδιος δεν μπορούσα να πιστέψω σ’ αυτό που βλέπαμε. Τα βλέφαρα του Δάσκαλου άνοιξαν αργά, στην συνέχεια έκλεισαν, και στην συνέχεια για τελευταία φορά ξανάνοιξαν και ξαναέκλεισαν.

Όταν τα βλέφαρα έκλεισαν οριστικά, ένα δάκρυ από αίμα άρχισε να τρέχει από το δεξί μάτι του Δάσκαλου, γλιστρώντας στο πρόσωπό του. Η Λιτελάντες έτρεξε μέχρι ένα μικρό τραπέζι που υπήρχε στο δωμάτιο, πήρε ένα κομμάτι από βαμβάκι και σκούπισε το τελευταίο δάκρυ, από αίμα, του αγαπημένου συζύγου της.

Εκείνο το κομμάτι από βαμβάκι, το βουτηγμένο στο αίμα του Σαμαέλ, φυλάσσεται μέχρι σήμερα ανάμεσα στα προσωπικά αντικείμενα της Λιτελάντες στο Μεξικό.

Περισσότερο από ποτέ σήμερα καταλαβαίνω εκείνη την ευλογημένη φράση του Δάσκαλου, που έλεγε: «Είναι αναγκαίο να δώσουμε τα πάντα για την ανθρωπότητα, μέχρι και το τελευταίο δάκρυ από αίμα».

11. -Μετά από την μεταφορά του σώματος του Δασκάλου στο παρεκκλήσι του San Fernando, στην πόλη του Μεξικού, μία απεσταλμένη από τις ΗΠΑ, με το πρόσωπο γεμάτο δάκρυα από το χαμό του αγαπημένου της Δασκάλου, αναφώνησε με δυνατή φωνή, μπροστά στο κρεβάτι όπου είχε αποσαρκωθεί ο Δάσκαλος:

-Σαμαέλ, αν βρίσκεσαι εδώ παρόν, εμφανίσου!

Αφού ειπώθηκαν αυτές οι λέξεις, άρχισαν να εκρήγνυνται όλα τα αντικείμενα από γυαλί που βρίσκονταν στο δωμάτιο όπου ο Σαμαέλ είχε ζήσει το κοσμικό του δράμα. Λίγα λεπτά μετά, η απεσταλμένη αισθάνθηκε να αρπάζεται από μία βαθιά αίσθηση ουράνιας ειρήνης.

12. -Στις 28 Δεκεμβρίου του1977, σχεδόν τα μεσάνυχτα, η Dondita με συνάντησε στο δωμάτιο που χρησίμευε σαν γραφείο του Δασκάλου, όπου ξεκουραζόμουν, και κάθισε πλάι μου. Άνοιξε ένα καφέ δοχείο και σχολίασε:

-Κοίταξε τι απέμεινε από τον παππού.

Ανοίγοντας το μικρό δοχείο, είδα ένα σακουλάκι από βελούδο λιλά. Βάζοντας το χέρι μου στην σακουλίτσα, αισθάνθηκα κάτι χλιαρό και μαλακό: είχα αγγίξει τις στάχτες του σώματος του Δασκάλου. Μετά, πήγα να διαλογιστώ πάνω στην σημασία της στάχτης. Στο τέλος της γραφής, από εκείνον τον μεγάλο άνδρα που ήταν ο Σαμαέλ, στην πραγματικότητα δεν έμεινε τίποτα. Θυμήθηκα, τότε, τις διδασκαλίες του: Όλα είναι ψευδαισθήσεις!

13. -Στη διάρκεια των τριών ημερών κατά τις οποίες ήταν σκεπασμένο το σώμα του Δασκάλου ανατέθηκε σ’ αυτόν τον φτωχό θνητό που διηγείται αυτά τα γεγονότα να λειτουργεί καθημερινά την Γνωστική Τελετουργία. Σαν βωμό χρησιμοποιούσαμε, συμβολικά, το φέρετρο όπου βρισκό-ταν το σώμα του Σαμαέλ. Και στις τρεις τελετές χρησιμοποιήσαμε το ιερό δισκοπότηρο που ανήκε και που το χρησιμοποιούσε ο ίδιος ο Δάσκαλος στα λειτουργικά του καθήκοντα. Από εκείνο το δισκοπότηρο ήπιαν κρασί, γνωστικοί μαθητές και διευθυντές που έφτασαν εκείνες τις ημέρες από διάφορα μέρη του κόσμου για να συνοδεύσουν στις τελευταίες στιγμές το Γνωστικό Δράμα του Χριστού του Υδροχόου.

14. -Κάποια ημέρα, δύο μήνες μετά τον θάνατο του Δάσκαλου, καθώς τακτοποιούσα τα προσωπικά αντικείμενα του Σαμαέλ για να τα φυλάξουν στο δωμάτιο της συζύγου του, βρήκα μία ατζέντα του 1955, όπου ήταν καταγραμμένες διάφορες σημειώσεις, μάντραμ και, ιδιαίτερα, αυτό που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή, ήταν μία σημείωση (από το ίδιο το χέρι του Δασκάλου), που έλεγε το εξής: «Σήμερα μου ειπώθηκε ότι στην ηλικία των 60 χρόνων θα πρέπει να αποσαρκωθώ…».

Συμπέρασμα: ο Σαμαέλ ήξερε εδώ και 22 χρόνια την ημερομηνία του θανάτου του, η οποία εκπληρώθηκε με ακρίβεια.

15. -Περνούσε ο καιρός και περιμέναμε την ημέρα που θα σκορπίζαμε τις στάχτες του Δάσκαλου στην θάλασσα, η μικρή τεφροδόχος όπου βρίσκονταν αποθηκευμένες, φυλασσόταν στο δωμάτιο της Λιτελάντες, παραμένοντας εκεί για αρκετούς μήνες. Σε εκείνο το διάστημα υπήρχε πάντα ένα αναμμένο κερί πλάι στην τεφροδόχο. Κάθε ημέρα εγώ πήγαινα μέχρι εκείνο το σημείο για να βρω λίγα λεπτά απομόνωσης, επικαλούμενος την παρουσία του Δασκάλου. Αυτό που περισσότερο μου τράβηξε την προσοχή σε όλο αυτό τον καιρό, ήταν το γεγονός ότι οι στάχτες διατηρούνταν πάντα χλιαρές, ακόμα και στη διάρκεια του χειμώνα, και η φλόγα του κεριού, τρεμόπαιζε, αν και δεν υπήρχε ρεύμα από αέρα μέσα στο δωμάτιο.

16. -Εν ζωή, ο Δάσκαλος πάντα φανέρωνε την επιθυμία του ότι όταν θα πέθαινε, το σώμα του θα έπρεπε να καεί και οι στάχτες να σκορπιστούν στην Καραϊβική Θάλασσα. Έτσι λοιπόν στις αρχές του 1978, η Λιτελάντες, μερικοί συγγενείς και αυτός που γράφει αυτές τις γραμμές ταξιδέψαμε μέχρι την Κολομβία. Αφού περάσαμε την Μπογκοτά, πήγαμε στην Σιέναγα, αναγκαστικό πέρασμα για να φτάσουμε στο SSS στην Σιέρα Νεβάδα της Σάντα Μάρτα. Μαζί με τους πιο παλιούς μαθητές του Δάσκαλου, πραγματοποιήσαμε μία λειτουργία σε ανάμνηση του Σαμαέλ. Αφού τελείωσε η λειτουργία, μου ανατέθηκε, εξ’ονόματος της Λιτελάντες, να παραδώσω το σπαθί που χρησιμοποιούσε ο Δάσκαλος στους ιερείς του ναού. Έμαθα ότι μερικούς μήνες μετά που παρέδωσα το σπαθί στους αδελφούς του SSS, αυτό εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από τον Ναό.

Την επομένη της τελετής στο SSS, επιστρέψαμε στην Σάντα Μάρτα, πόλη με ωραίες παραλίες που βρέχονται από τα κρυστάλλινα νερά της Καραϊβικής. Μαζί με μερικούς γνωστικούς διευθυντές εκείνης της πόλης, πήγαμε να βρούμε ένα πλοίο που θα μπορούσε να μεταφέρει κάπου 60 ανθρώπους που θα μας συνόδευαν στην τελετή της διασκόρπισης των σταχτών του σώματος του Δασκάλου στην Καραϊβική Θάλασσα.

Η οικογένεια του Δασκάλου είχε αποφασίσει ότι οι στάχτες του σώματος του Σαμαέλ θα ρίχνονταν στην ανοιχτή θάλασσα. Γι’ αυτό το ταξίδι είχε σχεδιαστεί με μία μικρή στάση σε ένα νησί, για ξεκούραση, και μετά να μπούμε στην ανοιχτή θάλασσα.

Καθώς ξεκουραζόμασταν στο νησί, η γη άρχισε να τρέμει, αναγκάζοντάς μας να αναχωρήσουμε αμέσως. Μετά από αυτό το ασυνήθιστο επεισόδιο, πλεύσαμε για λίγο διάστημα σε γαλήνια θάλασσα. Αντιλήφθηκα τότε ότι καθώς πλέαμε η φύση άλλαζε ταχύτατα. Ο ουρανός γέμισε σύννεφα, ο αέρας άρχισε να φυσά δυνατά και τα νερά κυμάτιζαν δυνατά. Εκείνη την στιγμή, η Λιτελάντες έβγαλε την τεφροδόχο με τις στάχτες, σκορπίζοντάς τις στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Σε κάποια στιγμή, δεν ξέρω γιατί, ο άνεμος έβαλε λίγο από τις στάχτες στο στόμα μου.

Αφού σκόρπησαν οι στάχτες, απρόσμενα η φύση ησύχασε, ο άνεμος έπαψε να φυσάει, η θάλασσα ησύχασε και ο ήλιος ξαναέλαμψε έντονα.

17. -Μία περίεργη λεπτομέρεια περιβάλει με μυστήριο το φέρετρο που κάλυψε το σώμα του Δασκάλου Σαμαέλ… Αρχικά, ας θυμηθούμε την αποκάλυψη της 25ης Ιανουαρίου του 1977, όπου ο Σαμαέλ βλέπει τον εαυτό του σε ένα λευκό φέρετρο. Σ’ εκείνο το σημαντικό συμβάν πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι υπάλληλοι του γραφείου κηδειών του ISSTE δεν γνώριζαν τίνος ήταν το νεκρό σώμα και, πολύ λιγότερα, θα μπορούσαν να ξέρουν για την αποκάλυψη που έκανε ο Δάσκαλος τον Ιανουάριο. Αλλά, το εκπληκτικό ήταν ότι, φτάνοντας στο παρεκκλήσι του San Fernando, το σώμα του Δασκάλου πραγματικά βρισκόταν ξαπλωμένο σε ένα λευκό φέρετρο. Και αυτό γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον λόγω της φυσικής δομής του Δασκάλου, ήταν ένας γίγαντας για τα μεξικάνικα μητρώα, και ξέροντας ότι, κυρίως στο Μεξικό, φτιάχνονται λευκά φέρετρα μόνο για παιδιά.

Πάντα αναρωτιόμουν: Από πού έβγαλαν την ιδέα του λευκού φέρετρου οι υπάλληλοι του ISSTE; Που θα μπορούσε να βρεθεί ένα λευκό φέρετρο τα χαράματα μιάς Χριστουγεννιάτικης ημέρας, ακριβώς στο μέγεθος του Δασκάλου; Ποιος ή γιατί διάλεξε αυτό το χρώμα, αφού κανείς δεν το ζήτησε;

Τελικά, θέλω να υπογραμμίσω ότι αφού αποτεφρώθηκε το σώμα του Δασκάλου στο Panteon de Dolores, στην πόλη του Μεξικού, η Δασκάλα αποφάσισε να αφήσει το λευκό φέρετρο σαν ένα ιερό λείψανο στις εγκαταστάσεις του Γνωστικού Συλλόγου, που βρίσκεται στην οδό Colima 265 στην παροικία της Ρώμης, όπου ο Δάσκαλος πραγματοποιούσε, κάθε Τετάρτη, τις συναντήσεις του της Τρίτης Κάμαρας.

Σήμερα, εκείνο το φέρετρο βρίσκεται υπό την προστασία του AGEAC του Μεξικού, που διευθύνει ο γνωστικός αδελφός μας Oscar Uzcategui.

18. -Νομίζω πως ο Dr. Jacinto Juarez, ειδικός της Νευροφυσιολογίας, ήταν ένας από τους πιο εξελιγμένους μαθητές που διαμορφώθηκαν κατευθείαν από τον Δάσκαλο. Παρόλο που ήταν λίγο γνωστός στο παγκόσμιο γνωστικό κοινό, πρέπει να επωφελήθηκε πολύ καλά από τις διδασκαλίες που του παρέδωσε απευθείας ο Δάσκαλος. Νομίζω επίσης ότι γι’ αυτούς και γι’ άλλους λόγους, ο Dr. Juarez εκπλήρωσε την αποστολή της κλινικής ευθύνης για τον Δάσκαλο στο Αγγλικό Νοσοκομείο. Ήταν επίσης υπεύθυνος για όλη την μεταθανάτια διαδικασία του Σαμαέλ, εξασφαλίζοντας ότι το φυσικό του σώμα δεν θα βαλσαμωνόταν, και ότι θα μπορούσε να μείνει έτσι καλυμμένο για τρεις συνεχόμενες ημέρες.

19. -Αφού κοινοποιήθηκε ο θάνατος του Σαμαέλ, ανέλαβα να συνοδεύσω την σύζυγό του Dondita στο σπίτι της Υπατίας και στην κατοικία του Δασκάλου, στην οδό Macuiltepec 207 στην παροικία Campestre Churubusco. Εκεί, πήραμε τον χιτώνα του Ιππότη του Αγίου Graal, το τελετουργικό σπαθί και τα σανδάλια, που χρησιμοποιούσε εν ζωή ο Δάσκαλος. Επιστρέφοντας στο σπίτι της Υπατίας, προσέξαμε ότι στον ουρανό είχε σχηματιστεί ένας κύκλος από σύννεφα, με ομάδες από αστέρια στο κέντρο, ακριβώς πάνω από το σπίτι της. Όταν μπήκαμε, ανεβήκαμε στο δεύτερο πάτωμα, όταν άρχισα να παρατηρώ την στάση και τις λεπτομέρειες του σώματος του Δασκάλου, μπόρεσα να δω τότε ότι οι αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών του διατηρούνταν εύκαμπτες και το πρόσωπό του δεν είχε καμία εμφάνιση πτώματος, αντιθέτως, αντανακλούσε την απαλότητα και την χάρη των αγίων.

Στη συνέχεια, η Dondita και οι κόρες της προσπάθησαν να ντύσουν τον Δάσκαλο με τον χιτώνα του Ιππότη του Αγίου Graal. Λεπτομέρεια: ο Δάσκαλος είχε τρεις χιτώνες: έναν με περιστέρια κεντημένα με χρυσή κλωστή και έναν άλλο, με ασημένια κλωστή. Ο τρίτος, είχε έναν χρυσό σταυρό στην καρδιά. Η σύζυγός του προτίμησε να τον ντύσει με τον χιτώνα με τα περιστέρια τα κεντημένα με την ασημένια κλωστή, αφήνοντας τους άλλους για μεταγενέστερα.

20. -Τη νύχτα της 25 Δεκεμβρίου ήμουν πολύ λυπημένος. Θυμάμαι ότι οι δύο υπάλληλοι του ISSTE, χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα τίνος ήταν το νεκρό σώμα, το έβαλαν πρώτα πάνω σε ένα λευκό σεντόνι και, μετά, κρατώντας τις τέσσερις άκρες, κατέβηκαν τις σκάλες του σπιτιού της Υπατίας. Διατηρώ ακόμα την εικόνα του σώματος του Δάσκαλου να χτυπάει στους τοίχους καθώς οι δύο υπάλληλοι κατέβαιναν τα σκαλιά. Τελικά, από το παράθυρο του πάνω ορόφου, είδα που σήκωσαν το σώμα για να το τοποθετήσουν μέσα στο νεκρικό αυτοκίνητο.

21. -Καθώς ήμουν άρρωστος, λόγω μιάς νηστείας που έκανα σαν θυσία για την υγεία του Σαμαέλ, έπρεπε να ξεκουραστώ για ένα διάστημα στο σπίτι όπου έμενε ο Δάσκαλος, κατά την διάρκεια των τριών ημερών που το σώμα του ήταν καλυμμένο. Συνέβη τότε, ακριβώς την Τρίτη ημέρα, όταν έφτασα στο νεκρικό παρεκκλήσι, να δω ότι όλοι βρίσκονταν έξω και η πόρτα ήταν κλειστή. Ρώτησα τους ανθρώπους τι συνέβαινε και μου εξήγησαν ότι οι συγγενείς είχαν ζητήσει να βγουν όλοι από τον χώρο. Ακόμα και τότε προσπάθησα να μπω στο παρεκκλήσι, χτυπώντας το κουδούνι πολλές φορές. Κανείς δεν ήρθε να ανοίξει. Ξαφνικά, ένιωσα ότι μια μεγάλη δύναμη με έσερνε, φέρνοντάς με σε ένα διάδρομο. Αφέθηκα να παρασυρθώ από την παράξενη δύναμη, πέρασα μέρη που δεν είχα δει ποτέ, μέχρι που τελικά έφτασα σε έναν μακρύ διάδρομο. Συνέχισα μπροστά. Τελικά, βρέθηκα σε μια πόρτα μισάνοιχτη. Πέρασα το κεφάλι μέσα και μπόρεσα να δω τότε την οικογένεια του Δάσκαλου μαζεμένη γύρω από το φέρετρο, του οποίου το σκέπασμα ήταν τραβηγμένο. Η Υπατία αντιλήφθηκε την απρόσμενη παρουσία μου και απευθυνόμενη σ’ εμένα, ρώτησε:

-Δεν θέλεις να αποχαιρετήσεις τον παππούλη;

Χωρίς να το ξανασκεφτώ, κατευθύνθηκα συγκινημένος προς το φέρετρο. Πήρα το δεξί χέρι του Δασκάλου και άρχισα να τρέμω καθώς αισθάνθηκα ότι το σώμα ήταν νεκρό. Συγκινήθηκα ακόμη περισσότερο όταν πρόσεξα ότι οι αρθρώσεις των δακτύλων του, ήταν ακόμα εύκαμπτες. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την στιγμή που φίλησα το μέτωπό του. Ένιωσα να δονείται έντονα όλο μου το είναι και τα χείλη μου αντιλήφθηκαν μια αίσθηση από ροδοπέταλα.

22. -Στις 28 του μήνα παρουσιάστηκαν 4 αστυνομικοί ντυμένοι επίσημα, για να αποδώσουν τιμές σαν τιμητική συνοδεία κατά τις πρώτες πρωινές ώρες γύρω από το φέρετρο του Δασκάλου. Μερικές ώρες πριν από την μεταφορά προς το Panteon de Dolores παρουσιάστηκαν οι ρεπόρτερς της 24 Ώρες, του καλύτερου ειδησεογραφικού δελτίου της Μεξικάνικης τηλεόρασης.

23. -Ταιριάζει να υπογραμμίσουμε ένα γεγονός πολύ σημαντικό. Η νεκροφόρα είχε το ίδιο γαλάζιο χρώμα με τις τελετουργικές στολές της Δεύτερης Κάμαρας. Η στολή των 5 μοτοσικλετιστών της αστυνομίας ήταν επίσης του ιδίου χρώματος. Τυχαία οι αστυνομικοί διαμόρφωναν το σχήμα του πυρογενούς αστεριού με τις πέντε αιχμές, με το αυτοκίνητο στο κέντρο, ανοίγοντας δρόμο για την συνοδεία στις κεντρικές λεωφόρους της πρωτεύουσας του Μεξικού. Επιπλέον, το πιο ασυνήθιστο δεδομένο ήταν η πινακίδα του αυτοκινήτου: 426 – AUM, η ίδια η ιερή συλλαβή.

24. -Η 28η Δεκεμβρίου του 1977 είναι μια αξιομνημόνευτη ημερομηνία για όλους τους μαθητές της διδασκαλίας του Δασκάλου Σαμαέλ. Εκείνη την ημέρα το σώμα του Δασκάλου μεταφέρθηκε από το παρεκκλήσι του San Fernando στο κρεματόριο του Panteon de Dolores. Η υγεία μου πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Γι’ αυτό, αφού ήμουν ο πρώτος που υποδέχτηκε το σώμα του Δάσκαλου στην είσοδο του κρεματορίου, και αφού άκουσα το Παίξιμο της Σιωπής, που πραγματοποίησε ένας πράκτορας της Αστυνομίας της πόλης του Μεξικού, πήγα να ξαπλώσω πάνω σε κάποιον τάφο, προσπαθώντας να παραμείνω ξύπνιος. Εκείνη την στιγμή, το σώμα του Δασκάλου κατέβαινε στον κατώτερο όροφο του κρεματορίου, όπου ο επιφορτισμένος του φούρνου πιστοποίησε ότι δεν βρισκόταν σε κατάσταση καταληψίας. Πιο αργά, έχοντας καταρρεύσει ακόμα στον τάφο, κατεύθυνα τα μάτια μου προς την καμινάδα του κρεματορίου. Μπόρεσα να δω τότε έναν λεπτό άσπρο καπνό που κέρδιζε ύψος με μια απαλή φιδίσια μορφή. Ήταν ένα κομμάτι του Δάσκαλου που υψωνόταν, σαν νικηφόρος αετός… Καθώς παρατηρούσα εκείνη την σκηνή, θυμήθηκα την αποτέφρωση του Μιλαρέπα. Ο Μιλαρέπα έφτασε στο σημείο να αναζωογονήσει το ίδιο του το π0τώμα για να μπορέσει ο Μάρπα να είναι παρών και να δει την τελευταία διαδικασία του Δασκάλου του. Ευχαριστώ τον θεό που μου έδωσε την ευτυχία να συμμετάσχω σ’ αυτές τις στιγμές, για να δώσω σήμερα μαρτυρία για τις τελευταίες στιγμές που έζησε ο Δάσκαλος στην πόλη του Μεξικού.

25. -Με αινιγματικό τρόπο, κανένα ηρεμιστικό δεν μπόρεσε να ελαττώσει τους τρομερούς πόνους που αισθανόταν ο Σαμαέλ στο σώμα του. Προς τιμήν της αλήθειας πρέπει να πω μπροστά στην ιστορία ότι ο μόνος τρόπος να καλμάρουν οι έντονοι πόνοι που αισθανόταν ο Δάσκαλος, ήταν μέσω της καθημερινής ανάγνωσης που εγώ ο ίδιος έκανα του Η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών.

26. -Για να μείνει ξεκάθαρο στην ιστορία, ο Δάσκαλος Σαμαέλ ποτέ δεν ζήτησε και ούτε συμφώνησε να πάει στο νοσοκομείο όταν ξεκίνησε το Δράμα του Πάθους. Η προσωπική του επιθυμία ήταν να πάει στο Θιβέτ. Για συναισθηματικούς και οικογενειακούς λόγους, η σύζυγός του και τα παιδιά του αποφάσισαν να τον πάνε στο νοσοκομείο και εξουσιοδότησαν τους γιατρούς να τον χειρουργήσουν στο στομάχι, γιατί αυτοί, ακόμα, δεν είχαν μπορέσει να ξεπεράσουν τις συναισθηματικές και οικογενειακές υλιστικές προσκολλήσεις. Όλα αυτά είναι απόλυτα κατανοητά, όμως δεν ήταν αυτά που ο Δάσκαλος ήθελε για τον εαυτό του.

Το κείμενο που παρουσιάζω στην συνέχεια χρησιμεύει σαν βάση για να καταλάβουμε καλύτερα γιατί ο Σαμαέλ έπρεπε να υποφέρει την αρρώστια αυτή ώστε, μετά, να τον πάρει η Θεϊκή Μητέρα Θάνατος. Πρόκειται για ένα μήνυμα του Jets,n Μιλαρέπα, που έδωσε στους λαϊκούς μαθητές του στο χωριό Brin, στην Ινδία, σε ένα ερημητήριο χτισμένο πάνω σε έναν βράχο, γνωστό σαν Δηλητηριώδης στην Επαφή.

«Σε γενικές γραμμές είναι κανόνας ότι η αρρώστια που πέφτει πάνω στον Γιόγκι (Μυημένο) πρέπει να χαρακτηριστεί σαν μια προτροπή για επιμονή στην ευσέβεια, και δεν πρέπει να γίνουν ειδικές ικεσίες κανενός είδους για την αποκατάσταση της υγείας. Αυτός πρέπει να χρησιμοποιήσει την αρρώστια σαν βοήθεια για να προχωρήσει στο Μονοπάτι, όντας πάντα διατεθειμένος να συναντήσει τις ταλαιπωρίες και επί πλέον το θάνατο. Όσον αφορά σε μένα, τον Μιλαρέπα, από χάρη του χαρισματικού Gura, Μάρπα, ολοκλήρωσα όλες τις ειδικές τελετουργίες για να νικήσω την αρρώστια, σύμφωνα με την ιδιαίτερη μέθοδό του, και τώρα δεν χρειάζομαι ούτε δυνάμεις ούτε μεσολαβητές. Μετέτρεψα τους εχθρούς μου (κακοτυχίες της ζωής) σε ομογάλακτους αδελφούς, έτσι ώστε δεν χρειάζομαι να πραγματοποιηθούν ικεσίες ούτε εξιλεωτικούς φόρους τιμής. Ούτε επίσης χρειάζομαι εξορκισμούς, ούτε τελετουργίες ευμένειας προς τα δαιμόνια, επειδή έχω μετατρέψει όλους τους κακούς οιωνούς και τα κάκιστα προαισθήματα σε Θεότητες Φύλακες της Πίστης που θα εκπληρώσουν τα τέσσερα είδη ιεροτελεστιών. Τις αρρώστιες που γεννιούνται από τα Πέντε Δηλητήρια τις άλλαξα με την Καλοτυχία των Πέντε Θεϊκών Σοφιών, γιαυτό δεν χρειάζομαι τα φάρμακα που έχουν συντεθεί από τα έξη αρχικά είδη.

Έχει φτάσει ο καιρός που το ορατό, απατηλό και φυσικό σώμα, στο οποίο η διανοητικά εξελισσόμενη μορφή του Θεϊκού Σώματος (Dharma- Kaya) πρέπει να βυθιστεί για να καθαγιαστεί. Τα κοσμικά άτομα που συσσώρευσαν κακό κάρμα στη διάρκεια της ζωής τους, και που επισπεύδουν την συγκομιδή, σαν αποτέλεσμα, των θλίψεων της γέννησης, των γηρατειών, της αρρώστιας και του θανάτου, σ’ αυτόν τον κόσμο, προσπαθούν μάταια να ξεφύγουν ή να καλυτερέψουν την ένταση και την θλίψη του μέσω εξευμενιστικών τελετών και ιατρικών συνταγών. Ούτε με την δύναμη ή την εξουσία των βασιλιάδων, ούτε με την ανδρεία του ήρωα, ούτε με την γοητευτική μορφή των ωραίων, ούτε με την περιουσία των πλουσίων, ούτε με την υπεκφυγή του δειλού, ούτε με την ρητορική ενός ικανού διαπραγματευτή, δεν μπορεί να συγκρατηθεί ή να καθυστερήσει, ούτε για ένα λεπτό η Προσταγή του Χρόνου. Δεν υπάρχουν μέσα ούτε μέθοδοι, που να είναι ειρηνικά, ευγενή, σαγηνευτικά ή αυστηρά, που να μπορούν να αγοράσουν ή να σταματήσουν την εφαρμογή αυτού του αμετάβλητου διατάγματος. Αν υπάρχουν κάποιοι που φοβούνται πραγματικά εκείνα τα βάσανα, και θέλουν ειλικρινά να εμποδίσουν την επανάληψή τους, και ανησυχούν πραγματικά να φτάσουν σε ένα επίπεδο Μακαριότητας, εγώ κατέχω την μυστική τελετουργία για να το καταφέρουν.

Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε λόγος για να προσβληθώ από αυτήν την αρρώστια, αλλά σε αυτό το θέμα δεν έχω επιλογή όπως ίσως εσύ το ξέρεις πολύ καλά. Μιλώντας γενικά, η αρρώστια ενός Γιόγκι και αυτή ενός κοινού ανθρώπου δεν είναι του ίδιου χαρακτήρα, αυτή του πρώτου μπορεί να φανεί τυχαία. Αλλά σε αυτήν την ιδιαίτερη περίπτωση η αρρώστια μου είναι για μένα ένα στολίδι».

Έχοντας μιλήσει με αυτόν τον τρόπο, ο Jets,n τραγούδησε αυτόν τον ύμνο:

«Οι αρρώστιες, τα κακά πνεύματα, οι αμαρτίες και τα σκοτεινιάσματα δεν έχουν παρά να με ομορφύνουν μεγαλειωδώς, βρίσκονται μέσα μου, διαμορφωμένα σαν νεύρα, διαθέσεις και σπόρος.

Τα χαρίσματα τα χρησιμοποιώ σαν όπλα των σημείων της τελειοποίησής μου, για να επανορθώνονται τα αμαρτήματα των κακών σκέψεων.

Αυτήν την αρρώστια, που αισθάνομαι τόσο καλά, θα μπορούσα να την μεταθέσω, αλλά δεν είναι αναγκαίο να γίνει αυτό».

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ 1. Ο ΣΑΜΑΕΛ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Πολλοί νομίζουν ότι το Σαμαέλ Αούν Βεόρ είναι μόνο ένα ψευδώνυμο. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να μεταγράψω τώρα αυτό που ο ίδιος ο Σαμαέλ έλεγε για τον εαυτό του. Το κείμενο στη συνέχεια είναι μεταγραφή μιάς διάλεξης που έδωσε ο Δάσκαλος στην Αστική Αίθουσα Ακροάσεων της Πολιτείας, στην Guadalajara, το 1975.

«Πολύς κόσμος νομίζει ότι το Σαμαέλ είναι μόνο ένα ψευδώνυμο. Όχι! Πραγματικά, εγώ είμαι ο Σαμαέλ! Κι εσείς οι ίδιοι πρέπει να έχετε ακούσει να λένε ότι η Καβάλα μιλάει για τον Σαμαέλ, χαρακτηρίζοντάς τον σαν τον αντιβασιλέα άγγελο του Άρη. Στη Βίβλο, ο Σαμαέλ χαρακτηρίζεται σαν δαίμονας. Δεν πειράζει! Το γεγονός είναι ότι εγώ είμαι ο Σαμαέλ! Και δηλώνω με κάθε ειλικρίνεια και εντιμότητα ότι αυτό είναι αλήθεια και, ακόμα κι αν με έστηναν στον τοίχο των εκτελέσεων, δεν θα άλλαζα γνώμη. Εγώ δεν έχω ψευδώνυμο! Επιμένω: Εγώ είμαι ο Σαμαέλ!

Όμως, γιατί μερικοί λένε ότι είμαι ένας άγγελος και άλλοι λένε ότι είμαι ένας δαίμονας; Απλά γιατί έπεσα, σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν, όταν ζούσα στην Κεντρική Ασία, στα Ιμαλάϊα, στο ξεκίνημα της Άριας Φυλής. Διέπραξα το ίδιο λάθος του Κόντε Ζανόνι. Σε εκείνη την εποχή, είχα ένα αθάνατο λεμουριακό σώμα. Ήμουν αυτόπτης μάρτυρας της βύθισης όλης της ηπείρου της Λεμουρίας κατά την διάρκεια περισσοτέρων από δέκα χιλιάδων χρόνων. Είδα να δημιουργείται η Ατλαντίδα. Γνώρισα όλη την Ατλαντίδα, όπου συνέχισα να ζω με το ίδιο λεμουριακό σώμα. Είδα επίσης, ύστερα, την Ατλαντίδα να βυθίζεται στον ωκεανό. Συνόδευσα τον Manu Vaisvavata στην έξοδό του από εκείνη την ήπειρο, πριν από την βύθισή της.

Όμως, δυστυχώς, διέπραξα ένα μεγάλο λάθος. Συνέβη ότι, μετά την έξοδο, κατέληξα να ζω σε ένα από τα τόσα βασίλεια που υπήρχαν στην περιοχή εκείνη την εποχή. Μου απαγορευόταν να πάρω σύζυγο ξανά, λόγω του αθάνατου βαθμού μου. Αν δεν γνωρίζετε, διευκρινίζω ότι οι γιοί των Θεών δεν μπορούν να παντρευτούν γυναίκες. Όμως, κατέληξα ερωτευτώ παράφορα με μια ομορφότατη γυναίκα και κατέληξα να παντρευτώ. Μεγάλο λάθος! Η Θεϊκή Μητέρα μου, κάποια ημέρα, με φώναξε σε μια βαθιά σπηλιά. Και εκεί μου έδειξε το μέλλον που μου επιφυλασσόταν, στην περίπτωση που θα συνέχιζα εκείνη την κατάσταση. Είδα δάκρυα, βροχές, αρρώστιες, αθλιότητες. Με είδα σαν έναν αυθεντικό Ιουδαίο να περιπλανιέμαι στον κόσμο. Ζήτησα συγγνώμη για το διαπραγμένο λάθος, όμως, ήταν πια αργά. Εκείνη ήταν η πτώση μου. Έχασα το αθάνατο σώμα και κατέληξα να υποταχτώ στην ρόδα των γεννήσεων και των θανάτων.

Γι’ αυτό σας λέω: το Βασιλικό Εσωτερικό μου Είναι είναι η Μονάδα Αντιβασιλέας του Πλανήτη Άρη. Όσο για μένα, μπροστά σας, κατέληξα να μετατραπώ σε έναν πεσμένο άγγελο. Ξαναανάβλυσαν τα εγώ στον νου μου και έγινα πραγματικός διάβολος. Τώρα, σε αυτήν την τωρινή ύπαρξη, κατάλαβα την ανάγκη να εξαλείψω τα εγώ, να πραγματοποιήσω το Μεγάλο Έργο και να επιστρέψω στον Πατέρα. Έτσι είναι, με αυτόν τον τρόπο, που βρίσκομαι εδώ, σήμερα, μιλώντας σας, με το χέρι στην καρδιά! Σαμαέλ Αούν Βεόρ είναι το πραγματικό μου όνομα σαν bodhisattva. Σαμαέλ είναι το όνομα της Μονάδας μου.

Είμαι απόλυτα συνειδητός του ξημερώματος της ζωής σε αυτό το ηλιακό σύστημα! Είδα να αναβλύζει αυτή η Δημιουργία! Βρίσκομαι εδώ με αυτήν την ανθρωπότητα, από την πρώτη στιγμή! Από τότε που η καρδιά του συστήματος άρχισε να χτυπάει μετά από μια μακριά Κοσμική Νύχτα! Ήρθα εδώ γιατί εδώ με έστειλε ο Εσωτερικός μου Θεός, ο Πατέρας μου που βρίσκεται μέσα μου! Ο σκοπός μου είναι να εξυπηρετήσω και να βοηθήσω αυτήν την ανθρωπότητα! Εγώ πιστεύω ότι υπηρετώ τους ομοίους μου, πιστεύω ότι δουλεύω προς όφελος της ανθρωπότητας! Στην διάρκεια πολλών αιώνων ήμουν πεσμένος, είναι αλήθεια, όμως, τώρα, όχι! Σηκώθηκα πια από την λάσπη της γης. Ολοκληρώνω πια το Έργο του Πατέρα!

Γι’ αυτό, μιλάω γι’ αυτό που έχω ζήσει και πειραματιστεί! Βρίσκομαι μέσα σε αυτό το σώμα για να μπορέσω να βοηθήσω την ανθρωπότητα. Όμως, στο όνομα της αλήθειας, λέω ότι εγώ είμαι ο αρχάγγελος Σαμαέλ! Αν οι αγνοούντες θέλουν να γελάνε γι’ αυτό που λέω ή αν δεν δέχονται αυτό το γεγονός, δεν πειράζει! Δεν είναι δικό μου πρόβλημα! Εμένα με ενδιαφέρει μόνο να πω ποιος είμαι όταν με ρωτάνε! Ο μόνος σκοπός μου είναι να διδάξω την διδασκαλία του Πατέρα, του Πατέρα μου που βρίσκεται μέσα μου!

Τώρα θα διηγηθώ κάτι το ασυνήθιστο, σχετικά με την τωρινή μου ύπαρξη. Όταν ξανακατάκτησα (πρέπει να πω ότι ήταν ανακατάκτηση, γιατί είχε χαθεί και τώρα ανακτήθηκε) τον βαθμό του Πιστοποιημένου Μυημένου, μου απέδωσαν τιμές φυσικά στον Αιτιατό Κόσμο. Σε αυτό το Επίπεδο της Κοσμικής Συνείδησης είναι που βρίσκεται ο ναός της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Οι Δάσκαλοι της Λευκής Αδελφότητας με δέχτηκαν με στρατιωτικές παρελάσεις, και όλοι με χαιρέτησαν σαν να ήταν οι γνωστικοί. Η σοβαρότητα της υποδοχής, που πραγματοποιήθηκε στον ναό, ήταν στρατιωτικής μορφής. Οι μυημένοι παρέλασαν μπροστά στο ασήμαντο πρόσωπό μου όπως κάνουν οι στρατιωτικοί τις επίσημες ημέρες μόνο για να με καλωσορίσουν, με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν με οποιονδήποτε άλλον Μυημένο που φτάνει αυτόν τον βαθμό ή θέση μέσα στην Θεϊκή Ιεραρχία.

Η μετάδοση του βαθμού έγινε τηλεπαθητικά. Δεν θυμάμαι να είδα κανένα χαμόγελο στο πρόσωπο των παρόντων. Και υπήρχαν εκεί Μυημένοι Κινέζοι, Γερμανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, από όλα τα μέρη του κόσμου, τελικά, που δουλεύουν στο Μεγάλο Έργο του Πατέρα. Κανείς δεν χαμογελούσε. Αντιθέτως: υπήρχε σε όλους μια μεγάλη σοβαρότητα. Σε εκείνη την ευκαιρία, με πληροφόρησαν τηλεπαθητικά για όλα όσα θα συμβούν στην ανθρωπότητα σύντομα. Εκατομμύρια ανθρώπινα όντα θα χαθούν από την φωτιά, από το νερό, από τους κυκλώνες, από τους σεισμούς, από τις αρρώστιες, από την πείνα και από τους πολέμους που θα συμβούν πριν από αυτές τις καταστροφές. Γι’ αυτό, κανείς δεν χαμογελούσε, δεν υπήρχε λόγος για να γελάσουν. Αντιθέτως: υπήρχε μια τρομερή αυστηρότητα σε όλα εκείνα τα πρόσωπα. Μου δόθηκε επίσης να καταλάβω η μεγάλη υπευθυνότητα που αναλάμβανα, γιατί, πάνω στους ώμους μου, έπεφτε το καθήκον να οδηγήσω τον Στρατό της Παγκόσμιας Σωτηρίας αυτών των δύσκολων καιρών του τέλους.

Μου ειπώθηκε επίσης ότι την εποχή που τα γνωστικά ιδρύματα θα πέσουν σε αμέλεια ή που θα αδυνατίσουν την δουλειά τους, θα κοπούν. Δηλαδή: θα αποσυνδεθούν από την κοσμική δύναμη, αυτήν την φανταστική ενέργεια που όλα τα κάνει να μεγαλώσουν και να προοδεύσουν. Προφανώς, άνθρωποι και ομάδες στερημένοι από αυτήν την ενέργεια θα κατέληγαν να μπερδευτούν και να αποτύχουν στην ατομική και συλλογική δουλειά.

Γι’ αυτό, είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε έναν στρατό ανθρώπων καλής θέλησης πριν έρθει η καταστροφή και να τους μεταφέρουμε σε έναν σίγουρο τόπο. Εγώ ξέρω ποιος είναι αυτός ο τόπος, όμως αν τον αποκάλυπτα, θα κατέληγε να εμποδιστεί το Μεγάλο Έργο του Πατέρα. Σ’ εκείνον τον τόπο δεν θα συμβεί τίποτα. Σ’ εκείνον τον τόπο θα μεταφερθούν όλοι εκείνοι που θα αποδειχτούν άξιοι, εκείνοι που πραγματικά δούλεψαν πάνω στους εαυτούς τους. Την ακριβή ημέρα, ώρα, και χρόνο αυτά τα πρόσωπα θα ειδοποιηθούν για το που πρέπει να κατευθυνθούν. Και εκεί, όλοι μαζεμένοι, θα παρακολουθήσουμε την μάχη μεταξύ φωτιάς και νερού, όπως συνέβη στην Λεμουρία και στην Ατλαντίδα, στη διάρκεια δύο αιώνων.

Όταν περάσουν τα διακόσια χρόνια, όταν από το βυθό της θάλασσας θα αναδυθούν πια νέες γαίες, θα οδηγηθεί προς τα εκεί εκείνη η ομάδα, μετατρεπόμενη σε βασικό πυρήνα διαμόρφωσης της Έκτης Μεγάλης Φυλής.

Είναι φανερό ότι, σε αυτό το διάστημα, η γη θα σκεπαστεί από φωτιά, καπνό και ατμούς. Και στη διάρκεια αυτών των δύο αιώνων εκείνα τα πρόσωπα θα πρέπει να εξαλείψουν από τον νου τους το ψυχολογικό εγώ. Στη νέα Εποχή του Χρυσού δεν θα δοθεί φυσικό σώμα σε κανέναν που θα έχει εγώ. Ένα μόνο άτομο με εγώ θα ήταν αρκετό για να διαφθείρει όλους τους υπόλοιπους και να βάλει σε κίνδυνο την ίδια την Εποχή του Χρυσού. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα!

Κατά την διάρκεια της Εποχής του Χρυσού δεν θα υπάρχουν σύνορα, η Γη θα μεταμορφωθεί, και θα αναβλύσει μια καινούργια Γη , αναγεννημένη! Όλα αυτά που διηγούμαι συμβολίζονται από τον Φτερωτό Ταύρο! Ο Φτερωτός Ταύρος είναι το σύμβολο της αναγεννημένης Γης! Είναι το σύμβολο της μελλοντικής Εποχής του Χρυσού. Η Εποχή του Χρυσού δεν είναι για μετά από μερικά εκατομμύρια χρόνια! Όχι! Είναι για τώρα, για την Εποχή του Υδροχόου! Ο Νοστράδαμος λέει ότι πάνω στον Υδροχόο θα αναβλύσει η Εποχή του Χρυσού, και ο Νοστράδαμος ποτέ δεν έκανε λάθος! Εκτός από αυτό, τα γεγονότα είναι γεγονότα! Ο Ερκόλουμπους βρίσκεται πια στο βεληνεκές των τηλεσκοπίων. Δεν βλέπει όποιος δεν θέλει.

Γι’ αυτό, ο σκοπός των σπουδών μας είναι, ακριβώς, να διαμορφώσουμε μια ομάδα ανθρώπων που να χρησιμεύσουν σαν βάση για την μελλοντική Έκτη Μεγάλη Φυλή. Αν εσείς συνεργαστείτε με τον ήλιο, με τον Ηλιακό Λόγο, αν δουλέψετε πάνω στους εαυτούς σας, θα μπορέσετε να λάβετε μέρος σε αυτόν τον βασικό πυρήνα. Θα ήταν φανταστικό να φτάνατε να λάβετε μέρος σε αυτή την αρχική ομάδα… Οι καιροί του τέλους βρίσκονται μπροστά στις πόρτες μας. Όμως, οι άνθρωποι, βλέποντας, δεν βλέπουν, και, ακούγοντας, δεν ακούνε!

Πάνε πολλά χρόνια, όταν ήμουν ακόμα πολύ νέος, μου αποκάλυψαν στους ανώτερους κόσμους όλα αυτά που σήμερα διηγούμαι εδώ μαζί σας. Ήξερα τότε σε μένα έπεφτε να εκπληρώσω αυτήν την αποστολή. Έβλεπα τον εαυτό μου ακριβώς έτσι, μπροστά σας, ανάμεσα στις ομάδες, να λέω όλα αυτά που λέω σήμερα εδώ. Μέσω της αίσθησης της πολυόρασης έβλεπα τον Ερκόλουμπους, έβλεπα τον εαυτό μου στους δρόμους και στις αίθουσες ακροάσεων, έβλεπα ανθρώπους να γελάνε για αυτά που έλεγα, έβλεπα εκείνους που γελούσαν με τα λόγια μου, εν τέλει, εκείνη την εποχή μπορούσα ήδη να προβλέπω όλα όσα συμβαίνουν σήμερα. Όλα όσα λέω θα εκπληρωθούν, όλα θα συμβούν, μην έχετε αμφιβολία! Στην Ατλαντίδα, όταν έκανα την ίδια δουλειά που κάνω σήμερα, οι άνθρωποι γελούσαν επίσης, κορόιδευαν, με φώναζαν τρελό, κλπ. Καλά, πριν εκείνα τα άτομα να ξυπνήσουν στην πραγματικότητα που πλησίαζε, έπρεπε να βγούμε προς καινούργιες γαίες για να αποφύγουμε την καταστροφή. Όλοι εκείνοι που αψήφησαν τις προειδοποιήσεις μας πέθαναν πνιγμένοι ή καταβροχθισμένοι από τους σεισμούς. Το ίδιο πράγμα θα συμβεί τώρα, στην εποχή μας…».

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ 2 ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΔΑΣΚΑΛΟ

Κατά την διάρκεια πολλών χρόνων ο Δάσκαλος ποτέ δεν επέτρεπε να έρθουν να τον επισκεφτούν στο Μεξικό. Ο σκοπός εκείνης της στάσης ήταν να εμποδίσει την καλλιέργεια της προσωπικότητας. Με την χαρακτηριστική του ταπεινότητα, ο Δάσκαλος έλεγε πάντα: «Το μόνο που αξίζει να αναγνωριστεί και να αξιολογηθεί είναι ο Κύριός μας, ο Χριστός», τον οποίο ο Δάσκαλος αναγνώριζε και χαρακτήριζε σαν ο «Βασιλεύς των Βασιλέων, Κύριος των Κυρίων και Δάσκαλος των Δασκάλων».

Υπήρξαν μερικές εξαιρέσεις σ’ αυτόν τον κανόνα, κατά τις οποίες ο Δάσκαλος συμφώνησε να υποδεχτεί μερικούς μαθητές από το εξωτερικό. Μία από αυτές ήταν ο Efrain Villegas Quintero, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ένας Παγκόσμιος Απεσταλμένος. Ο Efrain περίμενε υπομονετικά για 9 χρόνια για να γίνει δεκτός από τον Δάσκαλος στο Μεξικό. Όταν, τελικά, έφτασε στο σπίτι του Δασκάλου, ο Σαμαέλ του λέει:

-Πως άλλαξαν τα πράγματα!... Στο παρελθόν, σαν Ιούλιος Καίσαρας, εγώ ήμουν πεσμένος και εσύ ήσουν όρθιος, τώρα, εσύ είσαι πεσμένος και εγώ είμαι όρθιος!

Εκείνη την στιγμή, απάντησε ο Efrain στον Δάσκαλο:

-Αυτή είναι η πιο αγνή πραγματικότητα!

Σε ένα ταξίδι που έκανε ο Efrain στο Μεξικό, ήμασταν μαζεμένοι ο Δάσκαλος, ο Efrain και εγώ σε μια πλατεία της Guadalajara, ο Σαμαέλ ζήτησε από τον Efrain να μου κάνει γνωστό το όνομα του Εσωτερικού του Δασκάλου. Λίγο έκπληκτος με την απαίτηση του Σαμαέλ, ο Efrain με πληροφόρησε ότι το όνομα του Εσωτερικού του Είναι ήταν Desoto. Μετά, ο Σαμαέλ διηγήθηκε ότι το Είναι του Efrain ανήκε στην Ακτίνα της ελληνικής σοφίας, και ότι, από τότε και πέρα, ο Efrain έπρεπε να αρχίσει να υπογράφει τα βιβλία του με το όνομα του Εσωτερικού του Δασκάλου.

Ο Efrain πολύ συγκινημένος, ρώτησε:

-Με τόσους εχθρούς που έχω, όταν θα δουν το όνομα του Εσωτερικού μου Είναι, πως θα αντιδράσουν;

Μπροστά σε αυτά τα λόγια, ο Σαμαέλ κράτησε την πιο βαθιά σιωπή…

Με το πέρασμα του χρόνου, ο Efrain μετατράπηκε σε έναν από τους πιο ξεχωριστούς μαθητές του Δασκάλου Σαμαέλ. Ο Efrain ήταν αυτός που έφερε την Γνώση του Σαμαέλ στην Ισπανία και σε άλλες χώρες. Έγραψε πολλά βιβλία της γνωστικής σοφίας. Στο έργο του Ριζική Μεταμόρφωση έδωσε στον κόσμο να γνωρίσει τις ασκήσεις της λαμασερίας (γιόγκα της ανανέωσης), που του παραδόθηκαν κατευθείαν από τον Δάσκαλο. Ο Efrain έλαβε επίσης, από εσωτερική αποκάλυψη, τον ύμνο του Αβατάρα του Υδροχόου. Επιφορτίστηκε επίσης να επιβλέψει την έκδοση του Ιερού Βιβλίου της Γνωστικής Λειτουργίας, καρπό της 1ης Παγκόσμιας Συνόδου των Γνωστικών Ιερέων, που πραγματοποιήθηκε στην Guadalajara, τον Οκτώβρη του 1976, την οποία επίσης βοήθησε να οργανωθεί.

Ο Efrain ήταν ένας από τους λίγους μαθητές που ήταν παρών κατά τις τελευταίες ημέρες του θανάτου του Σαμαέλ. Παρέμεινε επίσης κατά τις τρεις ημέρες κατά τις οποίες ξαγρυπνήσαμε το σώμα του Δασκάλου. Όταν οι στάχτες του σώματος του Αβατάρα του Υδροχόου ρίχτηκαν στα γαλάζια νερά της Καραϊβικής θάλασσας, αυτός βρισκόταν εκεί. Ο Efrain, πραγματικά, αγαπούσε πολύ τον Δάσκαλο Σαμαέλ. Απόδειξη Γι’ αυτό είναι αυτή η Επίκληση, που ανάβλυσε από τα μεγαλύτερα βάθη της διαμαντένιας ψυχής του:

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΑΜΑΕΛ

Από ένα μακρινό σύνορο του Άπειρου κατέβηκες σε αυτόν τον κόσμο από τον Άρη σαν νικηφόρος απεσταλμένος του Ευλογημένου Θεού με την διδασκαλία του, τον κόσμο φώτισες.

Τις χάρες της Αγάπης μας δίδαξες με τις ηλιακές λάμψεις σου να ακτινοβολούν σε έθνη και λαούς δίδαξες το Μονοπάτι προς έναν μεγαλοπρεπή Θεό.

Τις άρρωστες ψυχές ενθάρρυνες στους θλιμμένους, έδωσες επίσης παρηγοριά πολλούς νόες περαστικά φώτισες και το να υπηρετείς τον άνθρωπο ήταν ο πόθος σου.

Μας φαίνεται ότι ακούμε από την δόξα σου, το χρυσό σου και μυστηριώδη λόγο Επικαλώντας σήμερα όλοι την μνήμη σου Κάνοντας από το έργο σου μια μεγάλη αυτοκρατορία.

Θυμόμαστε τα μεγαλειώδη πεζογραφήματά σου Μπροστά στην πέννα σου, έτρεμαν οι τύραννοι Το μεγάλο δειλό και έντρομο κτήνος Ένιωσε τρόμο από αυτά που έκαναν τα χέρια σου.

Με το φλογερό και τρομερό σπαθί σου Πάλεψες τα σκοτάδια της Γης Ήταν ο λόγος σου ακριβής και αλάνθαστος Υπήρξες με τον Θεό, ετοιμοπόλεμος.

Και αν κάποια ημέρα εμφανιζόταν μια καταιγίδα Ενάντια στο σωτήριο έργο σου Δεν θα χρησιμοποιούσαμε την βίαιη τακτική Μόνο την Αγάπη και την σαρωτική σου δύναμη.

Η ευγενική καρδιά σου, σαν τρυφερό άνθος Είναι βάλσαμο και ουράνια αρώματα Ω μεγάλε Δάσκαλε Σαμαέλ Αούν Βεόρ οι αναμνήσεις από σένα είναι γλυκές και αθάνατες.

Σήμερα η σημαία σου κυματίζει νικηφόρα Σε όλα τα όρια του πλανήτη Και με την τρομερή και ισχυρή δύναμή σου Έχεις παίξει νικηφόρα την τρομπέτα σου.

Αλλά μια μέρα είπες με την πέννα σου Θα πάω στην Αιωνιότητα με την Βάρκα του Ρα, Σαν τον αέρα, σαν σύννεφο, σαν αφρός Έφυγες για το υπερπέραν.

Τις χάρες του παραδείγματός σου μας άφησες Την ανάμνησή σου για πάντα διατηρούμε Στον θρόνο του Πατέρα σου κάθισες Και στις στιγμές της οδύνης σε επικαλούμαστε.

Όταν θα επιστρέψεις για να μαζέψεις τους ανθρώπους σου, Δεν θα είμαστε πια εδώ για να σφίξουμε το χέρι σου Αλλά θα είσαι για πάντα στον νου μας Και θα είμαστε μαζί σου σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Μην ξεχνάς Δοξασμένε Στρατηγέ Ότι εδώ βρίσκεται ο στρατός σου πολεμώντας για να συνεχίσει το έργο σου, εμπρός Και, όπως πάντα, ενθυμούμενοι το όνομά σου.

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ 3 ΠΡΟΤΡΟΠΗ

Να ξέρετε ότι εγώ είμαι ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ, είμαι ο Αβατάρας σας, είμαι ο Βούδας Μαϊτρέγια σας και, έχω κατέβει από τους Ανώτερους Κόσμους για να σας διδάξω, για να σας βοηθήσω.

Είμαι μαζί σας. Επικαλεστείτε με όταν με χρειαστείτε, δεν θα κουραστείτε αν συγκεντρωθείτε σε μένα και με επικαλεστείτε. Μπορείτε να με επικαλεστείτε νοητικά και εγώ θα προστρέξω στην επίκλησή σας για να σας βοηθήσω εντατικά. Είμαι διατεθειμένος να σας βοηθήσω, θέλω να σας ξυπνήσω, θέλω να σας φωτίσω.

Να ξέρετε ότι δεν έχω κατέβει από τους Ανώτερους Κόσμους για να χάσω τον χρόνο μου. Κατέβηκα για να σας βοηθήσω. Κατέβηκα από τους Ανώτερους Κόσμους για να δουλέψω μαζί σας, για να σας εξυπηρετήσω.

Είμαι φίλος σας, πραγματικός αδελφός σας που σας εκτιμά με όλη του την καρδιά. Είναι αναγκαίο να έχετε πίστη σε μένα. Αυτές οι διδασκαλίες που λαμβάνετε εσείς, θα διαδοθούν σε όλη την επιφάνεια της Γης.

Αδέλφια: έχει φτάσει η ώρα που πρέπει να ριχτούμε στην μάχη με αυτήν την διδασκαλία, έχει φτάσει η ώρα που πρέπει να νοιαστούμε για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας βαθιά…Κατανοητό;

Είναι αναγκαίο να είστε πρακτικοί, ακριβοί μου αδελφοί. Θεωρίες; Όχι! Αυτό είναι άχρηστο χάσιμο χρόνου. Να είστε πρακτικοί, να έχετε πολύ πίστη. Να μην κουράζεστε… Συνεχίστε μπροστά με θάρρος, με θέληση, με επιμονή!

Εγώ είμαι πραγματικός σας φίλος, ένας φίλος που βρίσκεται μαζί σας, που σας εκτιμά πραγματικά. Δεν είστε μόνοι, σας επαναλαμβάνω, είμαι εγώ μαζί σας στο Πνεύμα και στην Αλήθεια. Να το ακούσουν οι αιώνες, να το αφουγκραστούν οι ηλικίες: είμαι μαζί σας στο Πνεύμα και στην Αλήθεια. Είμαι πολύ κοντά σας! Κάθε φορά που με σκέπτεστε, εγώ είμαι μαζί σας. Και θα είμαι μαζί σας, αδελφοί μου, μέχρι το τέλος των αιώνων.

Σαμαέλ Αούν Βεόρ

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ 4 ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ

Σήμερα υπάρχουν στην Βραζιλία και σε όλον τον κόσμο εκατοντάδες γνωστικά ιδρύματα όπου η διδασκαλία του Σαμαέλ Αούν Βεόρ μελετάται και διδάσκεται. Η Νέα Γνώσις του Σαμαέλ είναι σήμερα μια παγκόσμια πραγματικότητα, δεδομένου του ότι τα βιβλία του δημοσιεύτηκαν πια μέχρι και σε ανατολικές γλώσσες, όπως τα Γιαπωνέζικα. Έχει επίσης δημοσιευτεί πια το έργο του Σαμαέλ στο Νεπάλ, την τωρινή γη του Δαλάϊ Λάμα.

Στην Βραζιλία, στην Curitiba, μία ομάδα μαθητών και εκπαιδευτών δημιούργησαν το Ίδρυμα Σαμαέλ Αούν Βεόρ, με σκοπό να στηρίξουν αδιακρίτως όλα τα γνωστικά ιδρύματα της χώρας και του κόσμου. Μεταξύ άλλων σκοπών, το FUNDSAW προτίθεται να είναι πιστός θεματοφύλακας ολόκληρου του έργου του Δασκάλου, έτσι γίνεται ένα ουδέτερο ίδρυμα, δια μέσου του οποίου όλα τα υπόλοιπα ιδρύματα μπορούν να ζητούν συμβουλές, προσανατολισμό και διδακτική βοήθεια.

Για επαφές και αλληλογραφία, τόσο με το FUNDSAW όσο και με τον Fernando Salazar Banol, γράψτε στο: Fundacion Samael Aun Weor Caixa Postal 8057 Curitiba – Panama – Brasil 80011- 970 Τηλέφωνο: (55-41) 323.1882 E-Mail: fundasaw@fundasaw.org.br Sitio Internet: http://www.fundasaw.org.br

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ 5 ΟΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ

Προσέξτε τους ψευδοπροφήτες. Να μην δέχεστε εξωτερικούς Δασκάλους, από το φυσικό πεδίο. Να μάθετε να βγαίνετε με αστρικό σώμα και όταν θα είστε πια πρακτικοί στο αστρικό, διαλέξτε έναν αυθεντικό Δάσκαλο των Μεγαλύτερων Μυστηρίων της Λευκής Αδελφότητας, και αφιερώστε του την πιο απόλυτη αφοσίωση και τον πιο απόλυτο σεβασμό.

Στον φυσικό κόσμο πρέπει να προχωράτε με πολύ προσοχή, γιατί υπάρχουν ψευδοπροφήτες σε αφθονία. Ποτέ να μην δεχτείτε εξωτερικές διαταγές από κανέναν, θα πρέπει να υπακούτε μόνο στις διαταγές που θα δίνουμε εμείς στο αστρικό επίπεδο.

Στον φυσικό κόσμο υπάρχουν αναρίθμητοι Μυημένοι των Μικρότερων Μυστηρίων, καλοί και ειλικρινείς, αλλά, καθώς ακόμα δεν έχουν ενωθεί με τον Εσωτερικό τους Δάσκαλο είναι κι αυτοί «ζωντανοί νεκροί». Σαν συνέπεια έχουν διαπράξει σοβαρά λάθη, τα οποία μπορούν να αποπροσανατολίσουν τον μαθητή και να τον κάνουν να πέσει στην άβυσσο.

Όταν θα θελήσουμε να αναγνωριστούμε από κάποιον μαθητή στο φυσικό επίπεδο, προηγουμένως θα δώσουμε αποδείξεις και θα κάνουμε σημάδια στο αστρικό επίπεδο, αλλά, πολύ προσοχή, να ζείτε επάγρυπνοι και προσεκτικοί όπως ο φρουρός σε καιρό πολέμου, γιατί σε αυτούς τους καιρούς ο αντίχριστος κάνει σημάδια και θαύματα απατηλά.

Να είστε απλοί όπως το περιστέρι και σώφρονες όπως το φίδι. Να είστε ήρεμοι και ταπεινοί, αλλά, όταν πρόκειται για την Αλήθεια, να είστε δυνατοί στην σκέψη, τον λόγο και τα έργα.

Όσο πιο ψηλά βρίσκεστε, τόσο πιο τρομερή θα είναι μια πτώση. Προσέξτε λοιπόν να μην πέσετε γιατί ο μαθητής που αφήνεται να πέσει πρέπει να παλέψει πολύ για να ξανασηκωθεί.

Σαμαέλ Αούν Βεόρ