ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μολονότι καταλήγει να φαίνεται παράδοξο, όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε, χωρίς αμφιβολία, ότι το πιο φοβερό αίνιγμα της ζωής είναι, ακριβώς, το μέγα άγνωστο που εγείρει την πιθανότητα των μετά θάνατον καταστάσεων, καθώς και των εσώτερων διαδικασιών τους.

Σε όλους τους γνωστούς πολιτισμούς και από τις πιο μακρινές εποχές, το μυστήριο του θανάτου υπήρξε και συνεχίζει να είναι, αυτό που περισσότερο φοβίζει τον άνθρωπο.

Στην αιώνια ερώτηση του αν υπάρχει ζωή πιο πέρα από το θάνατο, βρίσκουμε στον όχλο δύο κλασικές απα­ντήσεις:

O σκεπτικιστής θα πει:

-Όχι, εγώ δεν πιστεύω. Κανείς δεν επέστρεψε από τον τάφο για να το διηγηθεί.

Και ο πιστός, αισθανόμενος φαινομενικά σίγουρος για την θρησκεία του, θα σχολιάσει:

-Μα βέβαια! πρέπει να υπάρχει και κάτι ακόμα πέρα από αυτή την ζωή.

Το θέμα είναι ότι κανείς από τους δύο δεν γνωρίζει ποια είναι η πραγματικότητα του τόσο ακανθώδους προβλή­ματος.

Η Επιστήμη, η Ανθρωπολογία, η Φιλοσοφία και πρό­σφατα, η Παραψυχολογία, ενδιαφερόμενες να βρουν μια έγκυρη λύση στο πρόβλημα δεν εφείσθησαν προσπαθειών ούτε μέσα για να προωθήσουν την ερευνά τους.

Δυστυχώς, η επίτευξη μιας από κοινού συμφωνίας, που να περιλαμβάνει ακόμη και την σκοπιά που υποστηρίζει η θρησκεία, δεν έχει γίνει δυνατή μέχρι στιγμής.

Προς βοήθεια μας, δύο βασικά σε υλικό βιβλία έφθασαν έως εμάς, γεμάτα από Σοφία, που προκαλούν σύγχυση στους σκεπτικιστές και ενθαρρύνουν τους επιστήμονες Αναφερόμαστε στην Θιβετανική ΒΙΒΛΟ των Νεκρών, γνωστή σαν ΜΠΑΡΤΟ ΘΟΔΩΛ, και στην ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟ των Νεκρών. Σ’ αυτά δείχνονται οι εντολές που πρέπει να ακολου­θούνται για να βοηθάμε ώστε οι Ψυχές των αποσαρκωμένων να μην παρεκκλίνουν στον άλλο κόσμο.

Από την άλλη πλευρά, οι εμπειρίες που διηγούνται τα άτομα εκείνα που, αφού είχαν δηλωθεί κλινικώς νεκρά, επέστρεψαν στην ζωή και η επιστημονική επαλήθευση ορι­σμένων γνωστών περιπτώσεων ξανα-ενσαρκωμένων ατόμων, μας επιτρέπει να βεβαιώσουμε, σαν αποδεδειγμένο γεγονός, ότι τον θάνατο τον ακολουθεί αναπόφευκτα η ζωή.

Το σωστό, απ’ την δική μας μεριά, θα ήταν να ζήσουμε με την ίδια μας την σάρκα αυτό το βαθύ μυστήριο. Για να πειραματιστούμε και να γνωρίσουμε τις διαδικασίες που διέπουν τον θάνατο δεν είναι αναγκαίο να περάσουμε από τον ίδιο τον θάνατο όπως κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει

Το πέπλο της Ίσιδος που αποκρύπτει όλα τα αινίγμα­τα, πέφτει γενόμενο κουρέλια στα πόδια αυτού που διέ­σχισε το μονοπάτι της Γνώσης. Αυτή είναι η περίπτωση του Δρ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ, ιδρυτή της Γνωστικής Ανθρωπο­λογίας.

Σ’ αυτό το μικρό έργο, ο συγγραφέας μας δείχνει τον καρπό της απευθείας ερευνάς του στους Ανώτερους Κόσμους της Φύσης, με την ακρίβεια, σαφήνεια και συνθετικότητα που πάντα τον χαρακτήριζαν, για το καλό όλης της ανθρωπό­τητας.

Με την ιδιότητα του Αβατάρα του Υδροχόου, μας προ­σκαλεί, σ’ όλα τα έργα του, σ’ έναν εσώτερο στοχασμό και σε μια θεωρητικο-πρακτική συμμετοχή αυτών των υπερβατι­κών Γνωστικών Σπουδών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Κατά την πορεία της ύπαρξης, ρέουν διαφορετικοί τύποι ενέργειας στον ανθρώπινο οργανισμό. Κάθε τύπος ενέργειας έχει το δικό του σύστημα δράσης, κάθε τύπος ενέργειας εκδηλώνεται στον καιρό του. Στους τέσσερις και μισό μήνες από την σύλληψη εκδηλώνεται η κινητήρια και μυϊκή δύναμη, και αυτό σχετίζεται με την γέννηση της αναπνευστικής και πνευμονικής λειτουργίας. Στους δέκα και μισό μήνες, η ανάπτυξη, με τους θαυμάσιους μεταβο­λισμούς της και τους συνδετικούς της ιστούς. Μεταξύ του δεύτερου και τρίτου χρόνου του παιδιού, κλείνει η πρόσθια πηγή των νεογέννητων παιδιών σχηματίζοντας έτσι, εκ των πραγμάτων, τέλεια το εγκεφαλονωτιαίο σύστημα.

Κατά τα επτά πρώτα χρόνια, σχηματίζεται η ανθρώπινη προσωπικότητα. Στα 14 χρόνια εμφανίζεται η προσω­πική ενέργεια να ρέει κατακλυσμικά στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Στα 35 χρόνια εμφανίζεται το σεξ με την υπερβατική του μορφή δημιουργικής συγκίνησης. Είναι όταν φθάνουμε σ’ αυτήν την ηλικία που μπορούμε να κατα­σκευάσουμε αυτό που ονομάζεται Ψυχή. Ο κανονικός άνθρω­πος δεν έχει Ψυχή, ή να το πούμε καλύτερα ούτε είναι ακόμη Άνθρωπος, ούτε έχει Ψυχή.

Το διανοητικό ζώο, που λανθασμένα ονομάζεται κανο­νικός άνθρωπος, είναι μια μηχανή που ελέγχεται από την λεγεώνα του Εγώ, αυτό είναι πολυπληθές. Πρέπει να διαβάσω ένα βιβλίο λέει η διανοητική λειτουργία, πηγαί­νω σ’ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα λέει η κινητική λειτου­ργία, πεινάω, δεν θα πάω πουθενά δηλώνει η πέψη, προτιμώ να πάω κάπου με μια γυναίκα δηλώνει το περιπα­θές εγώ κλπ, κλπ. Όλα αυτά τα Εγώ τσακώνονται μεταξύ τους. Το Εγώ που τώρα ορκίζεται στην Γνώση, αντικαθίσταται από άλλο που μισεί την Γνώση. Το Εγώ που σήμερα λατρεύει μια γυναίκα αντικαθίσταται μετά από άλλο που την σιχαίνεται.

Μόνο κατασκευάζοντας την Ψυχή εγκαθιστούμε μια μόνιμη αρχή Συνείδησης μέσα σ’ εμάς τους ίδιους. Εκείνος που έχει Ψυχή ζει συνειδητά μετά τον θάνατο. Η Ψυχή μπο­ρεί να δημιουργηθεί με την συσσώρευση των πιο λεπτών ενεργειών που παράγει ο οργανισμός, και των αποκρυσταλ­λώσεων τους, μέσω υπέρτατων προσπαθειών για να γίνεται ολοκληρωτικά και οριστικά αυτοσυνειδητή. Δυστυχώς το διανοητικό ζώο που ονομάζεται άνθρωπος, σπαταλάει αδέξια αυτές τις ενέργειες σε ορέξεις, φόβους θυμό, μίσος, φθόνο, πάθη, ζήλιες κλπ, κλπ.

Είναι επείγον να δημιουργούμε την Συνειδητή θέληση. Είναι απαραίτητο να υποβάλλουμε τις σκέψεις και πράξεις μας σε Εσωτερική Κρίση. Μόνο έτσι μπορούμε να δημιου­ργούμε αυτό που ονομάζεται Ψυχή. Χρειαζόμαστε να Αυτογνωριστούμε βαθιά για να δημιουργήσουμε την Ψυχή.

Η ΑΚΤΙΝΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η ακτίνα του θανάτου ελαττώνει τον ονομαζόμενο άνθρωπο σε μια απλή μοριακή πεμπτουσία, έτσι όπως ένας τόνος άνθη μπορεί να ελαττωθεί σε μια απλή σταγόνα αρωματικού μύρου.

Η ενέργεια του θανάτου, όντας τόσο ισχυρή, κατα­στρέφει ολότελα τον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ένα ρεύμα τόσο υψηλότατης τάσης, που αναπόφευκτα καταστρέ­φει τον οργανισμό όταν φθάνει να κυκλοφορεί μέσα από αυτόν. Έτσι όπως ένας κεραυνός (ακτίνα) μπορεί να κομμα­τιάσει ένα δένδρο, έτσι επίσης η Ακτίνα του Θανάτου ελαττώνει σε στάχτες το ανθρώπινο σώμα. Είναι ο μοναδι­κός τύπος ενέργειας που ο οργανισμός δεν μπορεί να αντέξει. Αυτή η ακτίνα συνδέει τον θάνατο με την σύλληψη, τα δύο αντίθετα εφάπτονται.

Όταν η ουσία διαχωρίζεται από το σώμα, κάτω απ’ το φοβερό κτύπημα της Ακτίνας του Θανάτου, παράγεται μια τρομακτική ηλεκτρική τάση σύμφωνα με μία νότα-κλειδί, αξιωματικό αποτέλεσμα του οποίου είναι η κίνηση και ο συνδυασμός των καθοριστικών ΓΟΝΙΔΙΩΝ του μελλοντικού φυσικού σώματος.

Έτσι είναι πως τα λεπτά συστατικά του γόνιμου αυγού παίρνουν την κατάλληλη διάταξη έχοντας για βάση την ηλεκτρική τάση και την νότα-κλειδί του Θανάτου.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

Δύο πράγματα πηγαίνουν στο μνήμα: το πρώτο είναι το Φυσικό Σώμα, το δεύτερο είναι η Ανθρώπινη Προσωπικό­τητα. Αυτή η τελευταία, όπως ήδη είπαμε, σχηματίζεται κατά τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας και ισχυρο­ποιείται με τις εμπειρίες.

Πότε-πότε η Προσωπικότητα περιφέρεται στο κοιμητή­ριο. Άλλοτε πάλι, βγαίνει από το μνήμα όταν την επισκέ­πτονται οι πενθούντες και της φέρνουν λουλούδια. Αλλά, λίγο-λίγο η προσωπικότητα αποσυντίθεται. Η προσωπικό­τητα είναι ενεργητική και ατομική. Η προσωπικότητα είναι φθαρτή. Δεν υπάρχει κανένα αύριο για την προσωπι­κότητα του μακαρίτη, αυτή είναι θνητή.

Η προσωπικότητα δεν επανενσαρκώνεται. Η προσωπικό­τητα είναι κόρη του καιρού της και πεθαίνει στον καιρό της. Εκείνη που συνεχίζει είναι η Ουσία, δηλαδή, το φάντασμα του νεκρού. Μέσα σ’ αυτό το φάντασμα εκτυλί­σσεται το επανενσαρκωνόμενο ΕΓΩ, το «Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ».

Αυτό το τελευταίο είναι λεγεώνα διαβόλων που συνε­χίζουν. Είναι σφάλμα να διχαζόμαστε μεταξύ των δύο ΕΓΩ, ενός Κατώτερου τύπου και ενός Ανώτερου τύπου. Το ΕΓΩ είναι ΛΕΓΕΩΝΑ ΔΙΑΒΟΛΩΝ που αναπτύσσονται μέσα σ’ εμάς τους ίδιους· αυτό είναι όλο.

Πολλά λέγονται στην απόκρυφη λογοτεχνία γύρω απ’ το ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΓΩ, το ΘΕΪΚΟ ΕΓΩ, αλλά καταλήγει ότι αυτό το ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΓΩ δεν είναι τέτοιο ΕΓΩ. Η ΥΨΙΣΤΗ ΘΕΟΤΗΤΑ υπερβαίνει κάθε ΕΓΩΪΚΟΤΗΤΑ. Εκείνο που δεν έχει βέβηλο όνομα είναι το ΕΙΝΑΙ, ο ΕΣΩΤΕΡΟΣ.

Η ΟΥΣΙΑ είναι μοριακή. Η ουσία, το φάντασμα του νεκρού, ζει κανονικά στον μοριακό κόσμο. Έτσι λοιπόν, πεθαίνοντας βγαίνουμε από τον Κυτταρικό Κόσμο και εισερχόμαστε στο Μοριακό Κόσμο, χρησιμοποιούμε ένα μοριακό σώμα.

Η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών λέει κυριολεκτικά το ακόλουθο: «Ω! ευγενή από γέννα ...το παρόν σου σώμα, όντας ένα σώμα επιθυμίας ...δεν είναι ένα σώμα από χονδροειδές υλικό, έτσι που εσύ έχεις την δύναμη να δια­περνάς οποιαδήποτε πέτρινη μάζα, λόφους, βράχια, χώμα, σπίτια και το ίδιο το Όρος Μερού, χωρίς να βρίσκεις εμπόδιο ...Είσαι τώρα κάτοχος της ισχύος των θαυμάσιων πράξεων, η οποία, παρ’ όλα αυτά, δεν είναι καρπός κάποιου Σαμαδί, αλλά της δύναμης που έρχεται σε σένα φυσικά ... Εσύ μπορείς, στιγμιαία, να φθάσεις σ’ οποιοδήποτε τόπο επιθυμείς έχεις την δύναμη να φθάσεις εκεί σε λιγότερο χρόνο απ’ αυτόν που χρειάζεται ένας άνθρωπος να ανοίξει και να κλείσει το χέρι. Αυτές τις ποίκιλλες δυνάμεις συγκινητικής ανατριχίλας και αλλαγής μορφής μην τις επιθυμείτε, μην τις επιθυμείτε».

ΤΟ ΖΩΤΙΚΟ ΣΩΜΑ

Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχει ένα θερμο-ηλεκτρο-μαγνητικό σώμα. Αυτό είναι το Ζωτικό Σώμα. Αυτό το σώμα είναι η έδρα της οργανικής ζωής. Κανένας οργα­νισμός δεν θα μπορούσε να ζει χωρίς το Ζωτικό Σώμα. Κάθε άτομο του Ζωτικού Σώματος διεισδύει μέσα σε κάθε άτομο του φυσικού σώματος για να το κάνει να δονείται εντατικά.

Όλα τα χημικά, φυσιολογικά, και βιολογικά φαινόμενα, κάθε φαινόμενο αντίληψης, κάθε μεταβολική αντίδραση) κάθε δράση των θερμίδων κλπ, έχουν την βάση τους στο Ζωτικό Σώμα.

Αυτό το σώμα είναι, πραγματικά, το ανώτερο τμήμα του φυσικού σώματος, το Τετραδιαστατικό σώμα. Κατά την τελευταία στιγμή της ζωής, αυτό το σώμα διαφεύγει από τον φυσικό οργανισμό. Το Ζωτικό Σώμα δεν εισέρχεται στο μνήμα. Το Ζωτικό σώμα αιωρείται κοντά στο μνήμα και αποσυντίθεται αργά-αργά καθώς αποσυντίθεται το πτώμα. Στο μνήμα εισέρχονται μόνο το πτώμα και η προσωπικότητα του πεθαμένου. Το Ζωτικό σώμα έχει περισσότερη πραγμα­τικότητα από το Φυσικό Σώμα. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι κάθε 7 χρόνια αλλάζει ολότελα και δεν παραμένει ούτε καν ένα παλιό άτομο του σώματος αυτού. Εντούτοις, το Ζωτικό Σώμα δεν αλλάζει. Σ αυτό το σώμα περιέχονται όλα τα άτομα της παιδικής εφηβείας, της νεότητας, της ωριμότητας και του εσχάτου γήρατος. Το Φυσικό Σώμα ανήκει στον κόσμο των τριών διαστάσεων. Το Ζωτικό Σώμα είναι το σώμα της Τέταρτης Διάστασης.

Η ΠΕΜΠΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

Τα φαντάσματα των πεθαμένων ζουν στην πέμπτη Διάσταση αυτή είναι η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ. Το μήκος, το πλάτος και το ύψος, σχηματίζουν τις τρεις διαστάσεις του μορι­ακού κόσμου. Ο Χρόνος είναι η Τέταρτη Διάσταση, η Αιωνιότητα είναι η πέμπτη. Και εκείνο που βρίσκεται πιο πέρα απ’ την Αιωνιότητα και τον Χρόνο, αντιστοιχεί στην Έκτη Διάσταση.

Πραγματικά, η απελευθέρωση αρχίζει στην Έκτη Διά­σταση, τον κόσμο του θεϊκού Πνεύματος, που είναι ο Ηλεκτρονικός Κόσμος, ο κόσμος της Έκτης Διάστασης. Το καθετί που πεθαίνει, εισέρχεται στην Πέμπτη Διάσταση. Η Αιωνιότητα ανοίγεται για να καταβροχθίσει τους πεθαμέ­νους και μετά τους εξωθεί από τους κόλπους της για να τους επιστρέψει στον κόσμο του χρόνου και της φυσικής μορφής. Οι πεθαμένοι είναι εξόριστοι της Αιωνιότητας επειδή δεν κατέχουν ακόμη το ΕΙΝΑΙ. Μόνο εκείνοι που κατέχουν το ΕΙΝΑΙ μπορούν να ζουν στην Αιωνιότητα. Το ΕΙΝΑΙ είναι ο ΙΝΤΙΜΟ, το ΠΝΕΥΜΑ.

Είναι αναγκαίο να δουλεύει κάποιος πρώτα με την μοριακή ύλη για να κατασκευάζει την Ψυχή. Μετά, να ραφινάρει την ενέργεια αυτής της Ψυχής σ’ έναν υψηλότερο βαθμό, για να κατασκευάζει το Πνεύμα. Πρέπει να μετα­τρέπουμε την μοριακή ύλη σε ηλεκτρονική και να διασπούμε το άτομο, για να ν’ απελευθερώνουμε την Ιερή Φωτιά που μας μετατρέπει σε θεϊκά Πνεύματα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΟΙ ΆΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η σύγχρονη θετικιστική φιλοσοφία θεμελιώνεται στην ύπαρξη της ύλης (Υλισμός) και της ενέργειας. Πολλά έχουν λεχθεί σχετικά με την δύναμη και την ύλη, αλλ’ αυτές συνεχίζουν, σε πείσμα όλων των θεωριών, όντας οι άγνωστοι Χ και Ψ. Οι αντιδραστικοί οπαδοί της θετικιστι­κής φιλοσοφίας, ζουν προσπαθώντας πάντα να ορίσουν την μία μέσω της άλλης· είναι γελοίο, τρομακτικά γελοίο, να ορίζεις το άγνωστο δια του αγνώστου.

Η υλιστική φιλοσοφία λέει: Ύλη είναι εκείνο στο οποίο διεκπεραιώνονται οι αλλαγές που ονομάζονται κινή­σεις. Και κινήσεις είναι εκείνες οι αλλαγές που διεκπε­ραιώνονται στην ύλη. Αυτή είναι η ταυτότητα του άγνωστου, Χ ίσον Ψ, και Ψ ίσον Χ. Ολοκληρωτική άγνοια φαύλος κύκλος και παράλογος. Στην πραγματικότητα κανείς δεν είδε την ύλη, ούτε την ενέργεια. Το ανθρώπινο ον αντιλαμβάνεται μόνο φαινόμενα, πράγματα, μορφές, εικόνες κλπ. Ποτέ δεν είδαμε τις ουσίες των πραγμάτων. Μία δεδομένη ουσία, δεν είναι ακριβώς ύλη, αλλά ξύλο, χαλκός, κασσίτερος, πέτρα κλπ. Ούτε έχουμε δει ποτέ την ενέργεια διαχωρι­σμένη από την κίνηση. Ποτέ δεν έχουμε δει την ύλη διαχω­ρισμένη από τις μορφές και τα αντικείμενα.

Μία χούφτα χώμα έχει μια καθορισμένη μορφή, ένα άγαλμα έχει μια καθορισμένη μορφή, ο πλανήτης Γη έχει μια καθορισμένη μορφή κλπ, κλπ.

Πραγματικά, αυτό που ονομάζεται Ύλη είναι μόνο μία αντίληψη τόσο αφηρημένη όπως η ομορφιά, η αγαθότητα, η αξία, η εργασία. Κανείς δεν είναι ικανός να βλέπει την ίδια την ουσία των πραγμάτων αυτή καθ’ εαυτή. Ουδείς γνωρίζει το Πράγμα αυτό καθαυτό.

Βλέπουμε την φυσική εικόνα του ανθρώπου, αλλά δεν βλέπουμε το πράγμα αυτό καθαυτό, το σώμα του ανθρώπου αυτό καθαυτό. Μόνο αναπτύσσοντας την Διαστημική Αίσθηση μπορούμε να βλέπουμε το σώμα αυτό καθαυτό, το πράγμα αυτό καθαυτό. Το διάστημα είναι το όχημα του νου, και μόνο με την Αίσθηση του Διαστήματος θα μπορούμε να μάθουμε το πράγμα αυτό καθαυτό. Αυτό είναι το Ζωτικό Σώμα του Ανθρώπου.

Ποιο θα ήταν το πράγμα ενός πλανήτη αυτό καθαυτό; Το Ζωτικό του Σώμα. Ποιο θα ήταν το πράγμα ενός ζώου αυτό καθαυτό; Το Ζωτικό Σώμα του ζώου. Ποιο θα ήταν το πρά­γμα της Γης αυτό καθαυτό; Η Ζωτική Γη.

O Ζωτικός Κόσμος αντιπροσωπεύει την Γη αυτή καθε­αυτή. Από αυτήν την Ζωτική Γη εξαρτάται η ζωή όλων των οργανισμών. Η Ζωτική Γη βρίσκεται στην Τέταρτη Διάσταση Το σημείο σε κίνηση αφήνει ένα ίχνος, αυτό είναι η γραμμή. Η γραμμή σε κίνηση αφήνει ένα ίχνος, αυτό είναι η επιφάνεια. Η επιφάνεια σε κίνηση μετατρέπεται σε στερεό και το στερεό σε κίνηση μετατρέπεται σε υπερστερεό. Στην πραγματικότητα το υπερστερεό είναι το πρά­γμα αυτό καθαυτό, το υπερστερεό ανήκει στην Τέταρτη Διάσταση.

Μόνο με την Διαστημική Αίσθηση μπορούμε να βλέπου­με τα υπερστερεά. Αυτή η αίσθηση είναι ανώτερη της χρονικής αίσθησης. Πραγματικά, η χρονική αίσθηση είναι μόνον η επιφάνεια της διαστημικής αίσθησης.

Το σημείο βγαίνοντας από τον εαυτό του, μετατρέ­πεται σε γραμμή. Η γραμμή βγαίνοντας από τον εαυτό της μετατρέπεται σε επιφάνεια. Η επιφάνεια βγαίνοντας από τον εαυτό της, μετατρέπεται σε στερεό. Το στερεό βγαί­νοντας από τον εαυτό του, με μια κίνηση στο διάστημα, μετατρέπεται σε υπερστερεό.

Τα υπερστερεά περιέχονται μέσα στα στερεά σώματα.

Όταν το Ζωτικό Σώμα βγαίνει από το εσωτερικό ενός οργα­νισμού, αυτός αναπόφευκτα αποσυντίθεται. Το Ζωτικό Σώμα ανήκει στην Τέταρτη Διάσταση, και η Ανθρώπινη Ουσία στην Πέμπτη Διάσταση.

Οι Άγγελοι που ορίζουν τις διαδικασίες της σύλλη­ψης, ζουν κανονικά στην Τέταρτη Διάσταση και αυτοί που κυβερνούν το Θάνατο στην Πέμπτη Διάσταση. Οι πρώτοι συνδέουν το εγώ με το σπερματοζωάριο, οι δεύτεροι σπάνε την σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στο εγώ και στο φυσικό σώμα.

Οι Άγγελοι του Θανάτου είναι αυτοί καθαυτοί, τέλειοι άνθρωποι. Το χάσιμο ενός αγαπημένου προσώπου είναι πολύ πικρό και θα φαινόταν σαν οι Άγγελοι να ήταν υπερβολικά άσπλαχνοι, όμως πραγματικά δεν είναι, μολονότι φαίνεται απίστευτο. Οι Άγγελοι του θανάτου δουλεύουν σύμφωνα με το Νόμο, με την υπέρτατη σοφία και με μέγιστη αγάπη και οίκτο. Και αυτό μπορούμε να το εννοούμε μόνο όταν ταυτιζόμαστε μαζί τους στον Μορια­κό και στον Ηλεκτρονικό Κόσμο.

Οι Άγγελοι της ζωής δίνουν στο ανθρώπινο ον ένα Ζωτικό Σώμα για να μπορεί να ζει. Οι Άγγελοι του θανά­του αφαιρούν από το ανθρώπινο ον την ζωή. Αυτό το κάνουν κόβοντας την Ασημένια Χορδή. Αυτή η χορδή αντιστοιχεί στον ομφάλιο λώρο και στην εσώτερη εσωτερική της δομή είναι επταπλή. Οι Άγγελοι της Ζωής συνδέουν το Μοριακό Σώμα των αποσαρκωμένων με το σπερματοζωάριο. Έτσι, αυτοί επιστρέφουν για να πάρουν ένα νέο σώμα.

Πραγματικά, η Ασημένια Χορδή είναι το νήμα της ζωής που οι Άγγελοι του θανάτου κόβουν στην μέρα και στην ώρα του σύμφωνα με τον Νόμο του Πεπρωμένου. Αυτό το θαυμάσιο νήμα ανήκει στις Ανώτερες Διαστάσεις του Δια­στήματος και είναι ορατό μόνο με την Διαστημική Αίσθηση.

Οι ετοιμοθάνατοι βλέπουν συνήθως τον Άγγελο του σαν μια φασματική σκελετική μορφή αρκετά τρομερή. Πρα­γματικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι αυτός, επενδύεται με το ένδυμα που αντιστοιχεί στο λειτούργημα του.

Στην πρακτική ζωή, η αστυνομία φοράει την στολή της. ο γιατρός την λευκή του ρόμπα, ο δικαστής την τήβεννό του, ο ιερέας το ράσο του κλπ. Οι νεκρώσιμες αμφιέσεις και η σκελετική μορφή των Αγγέλων του θανάτου, τρομο­κρατούν εκείνους που δεν έχουν ακόμη αφυπνίσει την συνείδηση.

Τα νεκρώσιμα σύμβολα των Αγγέλων του θανάτου είναι: το δρέπανο που θερίζει ζωές, το κρανίο του θανάτου, ο μπούφος, η κουκουβάγια κλπ. Πέρα απ’ την δουλειά τους, οι Άγγελοι του θανάτου έχουν το παρουσιαστικό όμορφων αγοριών, ευγενικών δεσποινίδων, Αξιοσέβαστων Δασκάλων κλπ.

Οι Άγγελοι του θανάτου κλιμακώνονται με την μορφή ιεραρχιών. Μεταξύ τους υπάρχουν βαθμοί και βαθμοί, βαθμίδες και βαθμίδες κλπ.

Οι Άγγελοι του θανάτου έχουν τους ναούς τους στον Μοριακό κόσμο, έχουν επίσης τους βαθμούς τους, τα ανά­κτορα και τις βιβλιοθήκες τους. Εκεί, στην απεραντοσύνη του Μεγάλου Ωκεανού της Ζωής, υπάρχει ένα νεκρώσιμο ανάκτορο όπου έχει την κατοικία του ένα από τα κυριό­τερα Τζίνι του θανάτου. Η όψη του προσώπου του είναι αυτή μιας άρρητης δεσποινίδας και το σώμα του είναι αυτό ενός τρομερού άρρενος.

Αυτό το θαυμάσιο Ον χρησιμοποιεί ένα ηλεκτρονικό σώμα ολότελα Ανδρόγυνο. Αυτό το Ον είναι ένα ΘΕΪΚΟ ΑΝΔΡΟΓΥΝΟ και υπό τις διαταγές του δουλεύουν χιλιάδες Αγγέλων του θανάτου. Στην βιβλιοθήκη του υπάρχουν χιλιά­δες μοριακοί τόμοι όπου βρίσκονται γραμμένα τα ονόματα και τα καρμικά δεδομένα όλων εκείνων που πρέπει να πεθάνουν, ο καθένας στην ημέρα του και στην ώρα του, σύμφωνα με τον Νόμο του Πεπρωμένου. Η Επιστήμη του θανά­του είναι τρομερά θεϊκή.

Το διανοητικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται άνθρω­πος, πεθαίνει ασυνείδητο και γεννιέται ασυνείδητο κι έτσι βαδίζει τυφλό από την κούνια μέχρι το μνήμα χωρίς να ξέρει από που έρχεται και για που πάει.

Όταν κατασκευάζουμε την Ψυχή αφυπνίζουμε Συνείδηση και μόνο τότε γινόμαστε συνειδητοί των Μυστηρίων της Ζωής και του θανάτου. Κάθε άνθρωπος με Ψυχή μπορεί να διαπραγματεύεται με τους Αγγέλους του θανάτου και να αποσαρκώνεται κατά βούλησιν, σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αυτό σημαίνει να μπορεί να επιμηκύνει την ζωή, αν αυτό θεωρείται αναγκαίο για να πραγματοποιεί ή να αποπερα­τώσει κάποια εργασία στον φυσικό κόσμο.

Όποιοι Μεταμορφώνονται στον Ηλεκτρονικό Κόσμο, όποιοι κατέχουν ήδη ένα Ηλεκτρονικό Σώμα έχοντας κατα­σκευάσει ένα Πνεύμα, μπορούν να διατάζουν τους Αγγέλους του θανάτου και να διατηρούν το φυσικό τους σώμα για εκατομμύρια χρόνια. Αυτοί είναι οι μεγάλοι σωτήρες της ανθρωπότητας, οι μεγάλοι ηγέτες του κόσμου.

Ας θυμηθούμε τον Βασιλιά του Κόσμου που αναφέρεται από τον Οσσεντόφσκι στο βιβλίο του με τίτλο: Κτήνη, Άνθρωποι και Θεοί. Αυτό το ΜΕΓΑ ΟΝ ζει στο ΑΓΚΑΡΤΙ και κατέχει ένα σώμα αξεδιάλυτης ηλικίας. Αυτό το Μέγα Ον το μνημονεύουν αρχαιότατες θρησκευτικές γραφές.

Ας θυμηθούμε τον ΣΑΝΑΤ ΚΟΥΜΑΡΑ, των Αρχαίο των Ημερών, το Μέγα Θύμα, τον ιδρυτή του Κολλέγιου των Μυημένων της Μεγάλης Λευκής Στοάς. Αυτός ο Μύστης ζει στην έρημο Γκόμπι, σε μια μοναχική όαση. Το σώμα αυτού του Μεγάλου Οντος έχει μια ηλικία μεγαλύτερη των δέκα οκτώ εκατομμυρίων χρόνων. Σε συντροφιά του, κατοικούν, στην ίδια όαση, μια ομάδα Μυστών με αθάνατα λεμουριακά σώματα.

Όλοι αυτοί οι Μύστες ταξιδεύουν με το φυσικό τους σώμα διαμέσου των ανώτερων διαστάσεων του διαστήματος. Αυτοί έχουν την δύναμη να τηλεμεταφέρονται με το φυσικό τους σώμα μέσω της Τέταρτης ή της Πέμπτης Διάστασης. Όλοι αυτοί ασκούν εξουσία πάνω στους Αγγέλους του Θανά­του. Αυτοί είναι Μύστες των Μυστηρίων της Ζωής και του Θανάτου. Όλοι αυτοί είχαν να δουλεύουν με το Μέγα Αρκάνο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ3

ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΜΑ

Η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών λέει: Είσαι ασυνείδητος κατά τις τελευταίες τρεισήμισι μέρες. Όσο πιο γρήγορα αναρρώσεις θα έχεις Συνείδηση.

Τί συνέβη; Ότι σε εκείνη την στιγμή όλη η Σαμσάρα, το φαινομενικό Σύμπαν, θα βρίσκεται σε επανάσταση.

Η είσοδος στους Ηλεκτρονικούς και Μοριακούς Κόσμους, κατά την στιγμή του θανάτου, είναι μια τρομερή δοκιμασία για την συνείδηση του ανθρώπου. Η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών επιβεβαιώνει ότι όλοι οι άνθρωποι πέφτουν, κατά την στιγμή του θανάτου, σε μια λιποθυμία που διαρκεί τρεισήμισι μέρες.

O Μαξ Χήντελ, ο Ρούντολφ Στάινερ και πλείστοι άλλοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι κατά την διάρκεια αυτών των τρεισήμισι ημερών το ΑΠΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟ ΕΓΩ βλέπει να περνάει ολόκληρη η ζωή του με μορφή εικόνων και σε ανα­δρομική σειρά. Αυτοί οι συγγραφείς βεβαιώνουν ότι αυτές οι αναμνήσεις περιέχονται στο Ζωτικό Σώμα. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά είναι μόνο ένα μέρος της αλήθειας. Οι περιεχόμενες στο Ζωτικό Σώμα εικόνες και αναμνήσεις, και η αναδρομική τους θέα, είναι μόνο αυτόματη επανά­ληψη από κάτι παρόμοιο στον Ηλεκτρονικό Κόσμο.

Στη στιγμή του θανάτου και κατά την διάρκεια των επόμενων τρεισήμισι ημερών από τον θάνατο, η Συνείδηση μας και η Εσωτερική μας Κρίση είναι ελεύθερα από την ηλεκτρονική εκκένωση. Τότε βλέπουμε ολόκληρη την ζωή μας να περνάει με αναδρομική μορφή. Η εκκένωση είναι τόσο ισχυρή ώστε ο άνθρωπος πέφτει μετά σε μια κατάσταση κώ­ματος και ασυνάρτητων ονείρων. Μόνο εκείνοι που κατέ­χουν αυτό που ονομάζεται Ψυχή μπορούν να αντέξουν την ηλεκτρική εκκένωση χωρίς να χάσουν την Συνείδηση.

Όταν έχουν περάσει τρεισήμισι ημέρες, η ουσία εισέ­ρχεται σε μια κατάσταση Συνείδησης σεληνιακού τύπου. Την στιγμή του θανάτου ξαναζούμε την ζωή με αναδρομική μορφή, υπό την επίδραση της ηλεκτρονικής εκκένωσης, αλλά με πολύ γρήγορο και φοβερό τρόπο. Στον Μοριακό Κόσμο γυρίζουμε για να ξαναζήσουμε την ζωή μας που στα­μάτησε να κυλάει με πολύ πιο αργό ρυθμό, επειδή ο χρόνος στο Μοριακό Κόσμο είναι πιο αργός από ότι στον Ηλεκτρονικό Κόσμο.

Υπό την σεληνιακή επίδραση ξαναζούμε την ζωή μας από την γεροντική μέχρι την παιδική ηλικία και την γέννηση. Οι αποσαρκωμένοι επισκέπτονται τότε εκείνους τους τό­πους με τους οποίους σχετίζονταν, ξαναζούν κάθε σκηνή της ζωής τους, λένε και κάνουν το ίδιο που έκαναν, αισθανόμενοι χαρά για τα καλά έργα και βαθύ ηθικό πόνο για τα κακά.

Όταν έχει τελειώσει η αναδρομή, είναι φανερό ότι έχουμε πλήρη συνείδηση του τελικού αποτελέσματος της ζωής που σταμάτησε να κυλάει. Είναι τότε και μόνο τότε που, κάθε ένας που δεν είναι οριστικά χαμένος, παίρνει την απόφαση να διορθώσει τα λάθη του και να πληρώσει αυτό που πρέπει. Μόνο οι ολοκληρωτικά χαμένοι δεν αντα­ποκρίνονται στα τρομερά κτυπήματα του Μοριακού και του Ηλεκτρονικού κόσμου.

Πραγματικά, αυτά τα όντα είναι πια τόσο υλοποιη­μένα που, εκ των πραγμάτων, επιστρέφουν στον Ορυκτό Κό­σμο. Αυτός είναι η Χριστιανική Κόλαση. Εκεί βρίσκεται ο Αμμίτ, το αιγυπτιακό τέρας-καταβροχθιστής των νεκρών με τα γιγαντιαία του σαγόνια κροκοδείλου, ο καταβροχθιστής των καρδιών, ο κοσμικός γύπας που τρώει τους από­βλητους ή ψοφίμια της ανθρωπότητας, είναι το ρωμαϊκό Αβέρνο, η Ινδοστανική Αβίτσι κλπ.

Όλα τα αναφερόμενα από την Θεοσοφία πλάνα κοσμικής ύπαρξης, μπορούν να συνοψισθούν σε τέσσερις περιοχές: Κόλαση, Γη, Παράδεισος και Ουρανός. Δηλαδή, Ορυκτός Κόσμος, Κυτταρικό Κόσμος, Μοριακός Κόσμος και Ηλεκτρονικός Κόσμος.

Η τελική Κρίση είναι αυτή που αποφασίζει την τύχη των αποσαρκωμένων. Όταν έχει τελειώσει η αναδρομή, έχουμε να παρουσιαστούμε εμπρός στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΜΑ. Σ’ αυτά τα δικαστήρια πρέπει να απαντούμε για τις οφειλές μας. Η ετυμηγορία των Δικαστών είναι οριστική. Πραγματικά, είναι ανακριβές να βεβαιώσουμε ότι όλα τα όντα περνούν στις Παραδεισιακές περιοχές ή καταστάσεις ευτυχίας ουράνιου τύπου, μετά την κρίση. Στην πραγματικότητα περνά, στις αναφερόμενες από την θεοσοφία άφατες περιοχές, μόνο μία μικρή μειονότητα όντων.

Η Τελική Κρίση διαιρεί τους αποσαρκωμένους σε τρεις ομάδες:

1. Αυτούς που επανενσαρκώνονται αμέσως.

2. Αυτούς που ανέρχονται στις παραδεισιακές και ουράνιες καταστάσεις, και αυτούς που επανενσαρκώνονται πολύ καιρό μετά.

3. Αυτούς που εισέρχονται στο Ορυκτό Βασίλειο (Κόλαση).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΥΚΛΟΙ

Το Ηλιακό μας Σύστημα είναι ένα πλήρες σώμα με τέσσερις πλήρεις κύκλους. Η περίμετρος καθενός από τους κύκλους έχει το αντίστοιχο του πρότυπου χρόνου. Ο Κύκλος της Ορυκτής Περιοχής, που ονομάζεται κό­λαση ή αβίτσι κλπ, έχει μια κλίμακα χρόνου από 80.000 έως 800 και 80 χρόνια, χρόνος φοβερά αργός, καταλληλό­τατος για όλες εκείνες τις αντιδράσεις των ορυκτών που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό του γήινου φλοιού, σ’ εκείνο το βασίλειο που ονομάζεται κόλαση ή Αβίτσι.

Ο Κύκλος της Κυτταρικής Ζωής εκτείνεται από 60 χρόνια έως ένα μήνα, και μέσα σ’ αυτόν το χρόνο αναπτύσ­σονται κανονικά οι οργανισμοί που ζουν στην επιφάνεια της Γης.

Ο Κύκλος της Μοριακής Ζωής εκτείνεται από ένα μήνα έως 40 λεπτά και μετράει όλα τα φαινόμενα και συμβάντα του Μοριακού Κόσμου. Ο Μοριακός Κόσμος είναι η περιοχή ή οι περιοχές της ατμόσφαιρας, ο Παράδεισος όλων των θρησκειών.

Ο Κύκλος της Ηλεκτρονικής Ζωής κυμαίνεται μεταξύ 42 δευτερολέπτων και μισού δευτερόλεπτου. Αυτός είναι ο χρόνος των ουράνιων περιοχών με τον οποίον μετρούνται φαινόμενα του φωτός και ηλιακά γεγονότα.

Η ΑΒΙΤΣΙ

Η καταχθόνια περιοχή της Αβίτσι βρίσκεται στο εσω­τερικό των ορυκτών μανδυών της Γης. Η Αβίτοι βρίσκεται πέρα από τα όρια της εξωτερικής αισθητηριακής αντί­ληψης. Η Αβίτσι αντιστοιχεί στις πιο πυκνές ορυκτές περιοχές. Η Αβίτσι δεν θα μπορούσε ποτέ να ανακαλυφθεί με τις φυσικές αισθήσεις, διότι ανήκει στις περιοχές του υπερπέραν.

Η Αβίτσι έχει εννέα περιοχές τρομερά πυκνές. Η Αβίτσι βρίσκεται στο συμβολισμό των κολάσεων των μεγά­λων θρησκειών. Η λέξη Κόλαση στα λατινικά λέγεται Ινφέρνους που προέρχεται από το ινφεριόρ που σημαί­νει κατώτερος. Οι Ατομικές Κολάσεις της Φύσης, είναι οι βυθισμένοι κόσμοι που είναι τοποθετημένοι στο εσωτε­ρικό της Γης.

Όταν ένας άνθρωπος έχει γίνει υπερβολικά υλιστής, υπερβολικά οκνηρός, τότε, μετά την Κρίση, εισέρχεται στην Αβίτσι. Η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών λέει: Πέφτοντας εδώ, όπου δεν υπάρχει βέβαιος χρόνος διαφυγής, θα έχεις να υποφέρεις αβάσταχτες οδύνες.

Εκείνοι που σε κάθε επανενσάρκωση έγιναν όλο και περισσότερο πυκνοί και μοχθηροί, καταλήγουν να εισέ­λθουν στο βασίλειο που τους είναι συγγενικό. Αυτό είναι το βασίλειο των πετρών όπου ζουν τα εναπομείναντα πετροποιημένα απολιθώματα αυτών που ήταν ζωντανά πλάσματα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι με καρδιά από πέτρα, με καρδιά από στουρναρόπετρα κλπ. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν ανταποκρίνονται πια σε κανένα είδος τιμωρία και κάθε φορά που επανενσαρκώνονται το μόνο που κάνουν είναι να εργάζονται στο κακό και για το κακό. Αγαπούν το κακό από αγάπη στο ίδιο το κακό. Από την εμμονή στο έγκλημα, από τον υπερβολικό τους υλισμό, έχουν γίνει, κατά κάποιο τρόπο, ορυκτά. Έχουν εισέλθει στο ορυκτό βασίλειο έτοιμοι να έχουν την ίδια τύχη με το ορυκτό.

Αυτό είναι το χωνευτήρι τήξης του οποίου σκοπός είναι να ελευθερώνει ένα κλάσμα της Αιτιατής Αρχής, της πρώτης Ύλης, του ψυχικού προϊόντος, είδος του Εμβρύου της Ψυχής που είναι εγκλεισμένο μέσα στο ορυκτοποιημένο διαβολικό φάντασμα.

Στην Αβίτσι υποεξελίσσονται, με το χρόνο, οι χαμέ­νοι της ανθρώπινης κατάστασης. Υποεξελισσόμενοι περνούν μέχρι την ζωική κατάσταση, μετά επιστρέφουν στο φυτικό βασίλειο και τελικά στο ορυκτό. Κατόπιν αποσυντίθενται σε κοσμική σκόνη.

Όταν αυτοί οι καταχθόνιοι αποσυντίθενται κάτι δια­φεύγει προς τα μέσα και προς τα πάνω αυτό που διαφεύγει είναι το Έμβρυο της Ψυχής, η πρώτη ύλη που επιστρέ­φει στον Κόσμο του Πνεύματος.

Ας θυμηθούμε το όραμα του ΕΡ που λέει τα εξής: Και είπε ότι όλες, καθώς έφθαναν, επέστρεφαν με χαρά προς το λιβάδι και κατασκήνωναν εκεί σάν σε συνάθροιση ....κι έτσι συζητούσαν μεταξύ τους, μερικές βογκώντας και θρηνώντας, όταν θυμούνταν όλα τα φοβερά πράγματα που είχαν υποφέρει και δει στο ταξίδι τους κάτω από την γη. Έλεγαν ότι το ταξίδι τους ήταν χιλίων χρόνων (επειδή σύμφωνα με τον αριθμό των λαθών που κάθε άνθρω­πος είχε διαπράξει και τον αριθμό εκείνων στους οποίους είχε κάνει κακό, υπέφερε για όλα μια τιμωρία, διαδοχικά, δέκα φορές για κάθε ένα).

Τώρα λοιπόν πλήρωναν κάθε εκατό χρόνια, επειδή εκατό χρόνια λογαριάζο­νται σαν μέση διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, έτσι, συνέ­βαινε ότι το αντίτιμο του κακώς πράττειν πληρωνόταν δεκαπλάσια.

Η ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Η επανενσάρκωση της ανθρώπινης ουσίας αρχίζει από την σύλληψη. Είναι θαυμάσια η τριάδα που ξεκινά την ζωή μας: σύλληψη, κύηση, γέννηση. Προκαλεί κατάπληξη η σκέψη ότι ο άνθρωπος αρχίζει σαν ένα κύτταρο, ζώντας στον κόσμο των κυττάρων, υποταγμένος στον γρήγορο χρόνο των κυττάρων. Είναι εξαίσιο να ξέρουμε ότι μετά από ογδόντα περίπου χρόνια τελειώνει την ζωή του υπερφορτω­μένος από αναμνήσεις.

Οι εσωτερικές αντιδράσεις που ξεκινούν την σύλληψη είναι τρομερά γρήγορες, αλλά καθώς παρέρχεται ο καιρός, αυτός ο χρόνος γίνεται πιο αργός. Όλες οι οργανικές αντιδράσεις γίνονται πιο αργές.

Πράγματι, υπάρχει η σχετικότητα του χρόνου. Η ανθρώπινη κύηση διαρκεί δέκα σεληνιακούς μήνες, η βρε­φική ηλικία 100 σεληνιακούς μήνες, η ζωή, πάνω-κάτω, 1000 σεληνιακούς μήνες.

Το ηλεκτρομαγνητικό ίχνος που αφήνει η ζωή ενός ανθρώπου κατά την στιγμή του θανάτου, αποτυπώνεται τρο­μερά κατά την σύλληψη του εμβρύου. Το μονοπάτι της ζωής σχηματίζεται με τα ίχνη των οπλών του αλόγου του θανάτου. Θάνατος, Δίκη και Σύλληψη συγκροτούν ένα τέλειο τρίο.

Στη στιγμή του θανάτου, λέει μια θιβετανική διδα­σκαλία, οι τέσσερις ήχοι οι επονομαζόμενοι «ήχοι που εμπνέουν ιερό τρόμο», ακούγονται ως εξής:

-Ο ήχος της Ζωτικής Δύναμης του στοιχείου Γη, ένας ήχος ωσάν το κατακρήμνισμα ενός βουνού.

-Ο ήχος της Ζωτικής Δύναμης του Στοιχείου Νερό, ένας ήχος ωσάν αυτόν των κυμάτων του ωκεανού.

-Ο ήχος της Ζωτικής Δύναμης του Στοιχείου Φωτιά, ένας ήχος ωσάν αυτόν της πυρκαγιάς ενός δάσους και

-Ο ήχος της Ζωτικής Δύναμης του Στοιχείου Αέρα, ένας ήχος ωσάν αυτόν χιλίων κεραυνών που αντηχούν ταυ­τόχρονα.

Ο τόπος όπου καταφεύγει κάποιος φεύγοντας απ’ αυτούς τους θορύβους είναι η μήτρα.

Όταν το Σπερματοζωάριο ενώνεται με το Ωάριο, αρχί­ζει η κυοφορία. Το κύτταρο με το οποίο αρχίζει η ανθρώ­πινη ζωή περιέχει 48 χρωμοσώματα. Αυτό μας μιλάει καθαρά για τους 48 νόμους που κυβερνούν τον ανθρώπινο οργανισμό. Υπάρχουν 48 έλεγχοι που ρυθμίζουν τον ανθρώ­πινο οργανισμό. Τα χρωμοσώματα διαιρούνται σε Γονίδια. Μια εκατοντάδα ή και περισσότερο συγκροτούν ένα χρωμό­σωμα. Ολόκληρη η δομή του ανθρώπινου οργανισμού καθορί­ζεται από τα Γονίδια.

Τα Γονίδια είναι πολύ δύσκολο να τα μελετήσει κανείς, διότι αποτελούνται από μικρά μόρια. Δονούνται ταχέως και χρησιμεύουν στην συγκρότηση μιας ενδιάμεσης ζώνης μεταξύ Μοριακού και Κυτταρικού Κόσμου. Αυτά τα Γονίδια κινούνται και συνδυάζονται από τα ραδιενεργά κύματα που εκπέμπει ο ετοιμοθάνατος στις τελευταίες του στιγμές. Έτσι, το καινούργιο φυσικό σώμα είναι το ακρι­βές αποτέλεσμα της περασμένης μας ενσάρκωσης. Το πιστό όργανο του Κάρμα μας.

Η ζωή κάθε ανθρώπου στον φυσικό κόσμο, είναι μια επανάληψη της περασμένης ζωής συν τις καλές και κακές συνέπειες της. Ο χρόνος είναι κύκλος και τα γεγονότα επαναλαμβάνονται, το καθένα στην μέρα του και στην ώρα του. Αυτός είναι ο Νόμος της ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ. Το καθετί ξανασυμβαίνει έτσι όπως συνέβη, αλλά με τις συνέπειες του, τόσο τις καλές όσο και τις κακές. Αυτός είναι ο Νόμος του Κάρμα, ο νόμος της Πράξης και Συνέπειας.

Πράγματι, η αυτοματική επανάληψη πράξεων, έχει τον σκοπό να μας κάνει συνειδητούς των ιδιαίτερων λαθών μας. Αυτός είναι ο νόμος, δυστυχώς δεν μπορούμε πια να κάνουμε τίποτα. Όλα επαναλαμβάνονται στον καιρό τους και στην ώρα τους, καθώς γυρίζουν οι δείκτες του ρολο­γιού Για να αλλάζουμε τις εξωτερικές περιστάσεις, πρέπει πρώτα ν’ αλλάζουμε εμείς εσωτερικά. Και μπορούμε ν’ αλλάζουμε εσωτερικά μόνο όταν κατασκευάζουμε Ψυχή και Πνεύμα, δηλαδή, κατέχοντας το ΕΙΝΑΙ. Μόνο το ΕΙΝΑΙ μπο­ρεί να πράττει. Μόνο το ΕΙΝΑΙ μπορεί ν’ αλλάζει όλα τα πράγματα.

Όποιος θέλει να κατέχει το ΕΙΝΑΙ πρέπει να μετα­τρέπει τις ενέργειες του: τις σεξουαλικές, βουλητικές, συγκινησιακές, νοητικές, εμπαθείς, κινητικές, συναισθη­ματικές κλπ. Πρέπει να μετατρέπουμε τα ευτελή μέταλλα, δηλαδή, τα ελαττώματα μας, σε καθαρότατο χρυσό του Πνεύματος. Μόνο έτσι θα κατέχουμε Ψυχή και Πνεύμα.

Είναι αναγκαίο να πεθαίνει το ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣ ΕΓΩ. Είναι αναγκαίο να γεννιέται μέσα μας το ΕΙΝΑΙ. Η ζωή στον Κυτταρικό Κόσμο είναι μια τρομακτική επανάληψη συμβάντων και μόνο διαλύοντας το ΕΓΩ στην βάση της υπέ­ρτατης ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ, και κατασκευάζοντας ΨΥΧΗ και ΠΝΕΥΜΑ μπορούμε ν’ απελευθερωνόμαστε απ’ αυτήn την τραγική ρόδα του μοιραίου. Αυτή είναι ένας τρομερός φαύλος κύκλος, αυτή είναι η ρόδα της ΣΑΜΣΑΡΑ.

Η ΜΟΡΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Ο θρύλος του Ζωροάστρη λέει: Καθένας του οποίου τα καλά έργα υπερβαίνουν κατά τρία γραμμάρια την αμαρτία του πηγαίνει στον ουρανό. Καθένας του οποίου η αμαρτία είναι μεγαλύτερη στην κόλαση. Όσον αφορά εκείνον στον οποίο και τα δύο είναι ίσα, παραμένει στο ΑΜΙΣΤΙΚΑΝ μέχρι το μελλοντικό σώμα ή την ανάσταση.

Η Μοριακή Περιοχή είναι η περιοχή του Παραδείσου. Εκείνοι οι άνθρωποι που υπέφεραν πολύ στην ζωή και οι οποίοι ήταν σχετικά πολύ καλοί στην ζωή, βυθίζονται στην ευτυχία του Μοριακού Κόσμου προτού να επιστρέψουν για να πάρουν ένα καινούργιο φυσικό σώμα. Οι Μοριακές περι­οχές είναι κορεσμένες από ευτυχία. Οι ανθρώπινες Ουσίες, σε απουσία του ΠΟΛΥΠΛΗΘΟΥΣ ΕΓΩ, χαίρονται σ’ αυτές τις άρρητες περιοχές.

Τα ΕΓΩ αυτών των ΟΥΣΙΩΝ παραμένουν εν τω μεταξύ στο κατώφλι του μυστηρίου περιμένοντας την νέα ενσάρκωση. Σε απουσία του Εγώ, οι Ουσίες ευημερούν ευτυχισμένες στον Παράδεισο. Αυτά τα άτομα χρησιμοποιούν Μοριακό Σώμα.

Όποιοι κατέχουν τον ΑΣΤΡΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟ, ακτινοβολούν από δόξα και είναι ακόμη πιο ευτυχείς στον Παράδεισο. Αυτό το σώμα κατοικεί σε σπερματική κατάσταση μόνο μέσα στον σεξουαλικό σπόρο, αλλά βλαστάνει, γεννιέται όταν ο Μύστης γνωρίζει τα Μυστήρια του Σεξ. Ο ΑΣΤΡΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ είναι ένα υπέροχο σώμα. Τα άτομα που κατέχουν αυτό το σώμα είναι αληθινά αθάνατοι, επειδή ποτέ δεν χάνουν την Συνείδηση.

O Παράδεισος όντας μοριακός διεισδύει και διαπερνά ολόκληρη την γήινη ατμόσφαιρα, σχετιζόμενος πολύ ειδικά με την Ιονόσφαιρα, που βρίσκεται στα εξήντα μίλια πάνω από την γήινη επιφάνεια. Αυτή η περιοχή είναι πάρα πολύ αγνή. Μολονότι οι αστροναύτες ταξιδεύουν διαμέσου αυτής της ζώνης, ποτέ δεν θα μπορέσουν να ανακαλύψουν τον Παράδεισο με τις φυσικές αισθήσεις. Μόνο με την Διαστημική Αίσθηση μπορούμε να δούμε τον Παράδεισο. Η Γνωστι­κή Κίνηση διδάσκει διάφορες επιστημονικές τεχνικές για το άνοιγμα της Διαστημικής Αίσθησης.

Η Μοριακή Περιοχή έχει διάφορες άρρητες περιοχές. Αυτές είναι τα επίπεδα και τα υπο-επίπεδα περί των οποίων μιλούν οι Θεόσοφοι και οι Ροδόσταυροι. Σε εκεί­νες τις περιοχές της δίχως όρια ευτυχίας, ζουν ευτυχι­σμένοι οι αποσαρκωμένοι μέχρι να εξαντληθεί ο χρόνος τους. Το χάραμα, η ημέρα, το σούρουπο και η νύχτα η βρεφική ηλικία, η εφηβεία, η ωριμότητα και τα γηρατειά, κυβερνούν όλον τον κόσμο, μέχρι κι εκείνοι που αποσαρκώνονται υπόκεινται σ’ αυτόν τον Νόμο. Στον καιρό τους, εκείνα τα ευτυχισμένα όντα πρέπει να επιστρέφουν στην ενσάρκωση.

Όλα αυτά που βλέπουν οι αποσαρκωμένοι βρίσκονται μέσα στο ίδιο τους το μυαλό. Οι κατα­στάσεις Ντεβακάν για τις οποίες μιλούν τα θεοσοφικά και ροδοσταυρικά βιβλία, το βεβαιώνουν έτσι. Η κατάσταση ασυνειδησίας στην οποία πέφτουν οι αποσαρκωμένοι εξαιτίας του ηλεκτρονικού σοκ είναι κάτι πολύ θλιβερό, γιατί μολονότι αυτοί χαίρονται την ευτυχία των μοριακών περι­οχών, δεν είναι επαρκώς συνειδητοί όπως θα ήταν ένας Μύστης της Λευκής Στοάς. Μόνο όποιοι έχουν αποκτήσει Ψυχή ζουν συνειδητοί των Ανώτερων Περιοχών του Σύμπαντος.

Οι κοινοί και συνηθισμένοι αποσαρκωμένοι προβάλ­λουν στην μοριακή ατμόσφαιρα τους πόθους τους και τις φιλοδοξίες τους και τα ονειρεύονται αυτά ζώντας σε τέλεια ευτυχία. Οι Μύστες δεν ονειρεύονται γιατί αφύπνισαν την συνείδηση και ζουν σ’ αυτές τις περιοχές αφο­σιωμένοι να εργάζονται σύμφωνα με τους μεγάλους κοσμι­κούς νόμους στο εργαστήριο της φύσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αποσαρκωμένοι δεν χαίρονται το ύπαιθρο ή τα τοπία στον Παράδεισο. Φυσικά αυτοί ζουν άπειρα ευτυχείς με την ατμόσφαιρα ευτυχίας τους.

Η ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ Βίβλος των Νεκρών και το βιβλίο Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΘΝΗΣΚΕΙΝ των μεσαιωνικών χρόνων, διδά­σκουν την προπαρασκευή για τον θάνατο. Οι άνθρωποι οι αφοσιωμένοι αποκλειστικά στα υλικά πράγματα, δεν θα έχουν την ευτυχία να πειραματίζονται την ευδαιμονία του Ηλεκτρονικού Κόσμου, κι αυτό εξαιτίας της κατάστασης ασυνειδησίας στην οποία πέφτουν. Όταν αυτοί οι άνθρωποι ζουν στο Μοριακό Κόσμο, περνούν εκεί τις διακοπές τους ονειρευόμενοι, πίνουν από την πηγή της λησμονιάς κι ονειρεύονται γλυκά.

Το Μοριακό Σώμα είναι μικροσκόπιο και τηλεσκόπιο συγχρόνως. Με αυτό το σώμα μπορούμε να βλέπουμε το άπει­ρα μικρό και το άπειρα μεγάλο. Στον Παράδεισο οι αποσαρκωμένοι μετέχουν της εσώτερης φύσης όλων των δημιουργημάτων, διεισδύοντας στην καρδιά του καθετί που υπάρχει. Είναι καλύτερα να γνωρίζουμε τα πράγματα μέσω διείσδυσης παρά μέσω εξωτερικής αντίληψης.

Η ζωή στον Παράδεισο θα ήταν καλύτερη αν ο αποσαρκωμένος δεν έκανε προβολή στο Μοριακό Κόσμο του δικού του σκηνικού. Εκεί ο καθένας προβάλλει στην ατμόσφαιρα εικόνες του δικού του νου.

Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ο Ηλεκτρονικός Κόσμος είναι ο ηλιακός κόσμος του φωτός, ο κόσμος του Πνεύματος. Όποιοι έχουν Πνεύμα, όποιοι κατέχουν ένα Ηλεκτρο­νικό Σώμα, ασκούν δύναμη πάνω στους μοριακούς, κυτταρι­κούς και ορυκτούς κόσμους. Όποιοι κατέχουν Ηλεκτρονικό Σώμα είναι σε θέση να βοηθούν τους μαθητές τους να δημιουργήσουν τις δικές τους Ψυχές.

Κάθε αληθινός εκπαιδευτής διδάσκει τους μαθητές του να δημιουργούν Ψυχή. Κάθε άνθρωπος με Ψυχή είναι ένας αληθινός αναμορφωτής. Ο άνθρωπος με Ψυχή μπορεί να βοηθά τους μαθητές του διδάσκοντας τους την θεωρία της απόκτησης της Ψυχής τους. Αλλά μόνο ένας άνθρωπος που έχει Ψυχή, θα μπορεί να δουλεύει με εκείνα τα έμβρυα Ψυχών κατά τον ίδιο τρόπο που ένας άνθρωπος με Κυττα­ρικό Σώμα μπορεί να δουλεύει με τα ορυκτά της Γης.

Ορισμένες δηλώσεις υπερβάλλουν όταν λένε ότι το ανθρώπινο ον έχει Ψυχή και Πνεύμα. Στην πραγματικότητα, μέσα στην ανθρώπινη Ουσία υπάρχει ένα κλάσμα του Είναι, αλλ’ αυτό το κλάσμα είναι μόνο η πρώτη ύλη που μας δίνει η ζωή για να κατασκευάζουμε την Ψυχή.

Όποιος κατασκευάζει Ψυχή συγχωνεύεται με την Μεγάλη Συμπαντική Ψυχή. Όποιος κατασκευάζει Πνεύμα ενώνεται με το Συμπαντικό Πνεύμα της Ζωής: «διότι όποιος έχει, θα του δοθεί και θα του περισσέψει. Και όποιος δεν έχει, και αυτό που έχει θα του αφαιρεθεί.» (κατά Ματθαίον κεφ. 13, παρ. 12. «και τον αχρείον δούλον εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον· εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων» (κατά Ματθαίον, κεφ. 25, παρ. 30)

Η ευδαιμονία της ανθρώπινης Ουσίας στον Ηλεκτρο­νικό Κόσμο, μετά Θάνατον, είναι πολύ παροδική διότι το ανθρώπινο ον δεν είναι ακόμη προετοιμασμένο για να ζει συνεχώς σε εκείνη την ηλιακή περιοχή.

Υπάρχουν σχολές για την «δημιουργία Ψυχής» και επίσης σχολές Σεξουαλικής Αναγέννησης για την «δημιου­ργία Πνεύματος».

Η Γνωστική Ροδοσταυρική σχολή είναι ναός και σχολή συγχρόνως. Η Γνωστική Κίνηση είναι εσω­τερικά ενωμένη με την αυθεντική και νόμιμη Ροδοσταυρική σχολή που υπάρχει μόνο στους Ανώτερους Κόσμους.

Η Γνω­στική μας Κίνηση διδάσκει τον πραγματικό δρόμο της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ. Η σχολή μας διδάσκει την δημιουργία Ψυχής και Πνεύματος. Η Κίνηση μας έχει την πληρέστερη ΕΣΩΤΕ­ΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. Η Κίνηση μας ξεκινά την Νέα Υδροχοϊκή Εποχή μέσα στο μεγαλόπρεπο κεραυνοβόλημα της σκέψης.

O Ηλεκτρονικός κόσμος είναι θαυμάσιος. Στον Μορια­κό Κόσμο το φως και ο ήχος διαχέονται 100 φορές πιο γρήγορα από ότι στην Κυτταρική Περιοχή, αλλά στην Ηλε­κτρονική Περιοχή ταξιδεύουν στιγμιαία, όχι κατά μήκος μιας γραμμής, όπως στην Κυτταρική Περιοχή, ούτε μέσω μιας επιφάνειας, αλλά διαμέσου ενός όγκου διαστήματος και όντας ανεξάρτητα από κάθε ατμόσφαιρα μπορούν να ταξιδεύουν στον Ήλιο σε επτά λεπτά.

Στον Ηλεκτρονικό Κόσμο είμαστε Φως και ζούμε σε όλα τα πράγματα. Εκεί έχουμε προσωπική τρομακτική εμπειρία της Πραγματικότητας της Ενότητας της Ζωής. Τα Ηλεκτρονικά Σώματα κινούνται ελεύθερα με το Μέγα Φως στο θεϊκό Διάστημα. Η ανθρώπινη Συνείδηση, ντυμένη με το Ηλεκτρονικό της Σώμα, περικλείει μέσα της, την Ζωή και την Συνείδηση όλων των όντων του Σύμπαντος. Αυτό είναι η Γιόγκα, η ένωση με τον Θεό.

Κάθε ένας που αποκτά Πνεύμα πρέπει να ζήσει το ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Στην πρακτική ζωή του, στο σπιτικό του, στον λαό του, ανάμεσα στους ανθρώπους του. Αυτό είναι ένα Κοσμικό Δράμα που υπάρχει πριν από τον ερχομό του Ιησού. Η ουσία του Δράματος, το κυρίαρχο γεγονός του, είναι ο θάνατος του Μυημένου και η υπέρτατη παράδοση του στον ΠΑΤΕΡΑ. Αυτό το γεγονός συμβαίνει εν μέσω κεραυνών, βροντών και μεγάλων σεισμών.

Η Μεταμόρφωση του κυρίαρχου προσώπου στον Ηλεκτρονικό Κόσμο, η απόκτηση του Πνεύματος, είναι κάτι το μεγαλειώδες και τρομερά θεϊκό.

Σε κείνες τις στιγμές, η ηλεκτρονική δύναμη μετα­κινείται και ανοίγει για μια στιγμή, με μία κάθετη ρωγμή διαμέσου όλων των επιπέ­δων της Κοσμικής Συνείδησης, τους Εσωτερικούς Κόσμους στην συνήθη αντίληψη του κοινού και συνηθισμένου ανθρώπου του δρόμου.

Τότε συμβαίνουν όλα τα θαυμάσια πράγματα που αφη­γούνται τα Ευαγγέλια όταν ο Ιησούς εξέπνευσε στο Σταυρό. Τρέμει η Γη, ανοίγουν τα μνήματα, ανασταίνονται οι Άγιοι και όλοι αναφωνούν: ΑΛΗΘΙΝΑ, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ.

Η Γνωστική Κίνηση είναι οργάνωση με περισσότερα από 3 εκατομμύρια μέλη σε όλον τον κόσμο. Ο σεβάσμιος κύριος Samael Aun Weor, είναι το μεγάλο είδωλο της Εποχής του Υδροχόου, είναι ο ιδρυτής-Πρόεδρος. Ο Samael Aun Weor είναι κύριος των μεγαλύτερων μυστηρίων, και όλα αυτά έχουν κρυφτεί από τα ανθρώπινα όντα για αιώνες και είναι το προνόμιο που έχουν λίγοι, οι λίγοι μυημένοι της ανθρωπότητας. Όλα αυτά είναι κρυμμένα στα ιερά βιβλία όλων των θρησκειών όλων των χρόνων, όλα αυτά παρέμειναν ερμητικώς σφραγισμένα στους ιερούς ναούς των μεγάλων πολιτισμών που έχουν προηγηθεί κατά την διάρκεια της ιστορίας. Όλη αποκαλύπτεται από αυτόν τον κύριο, χωρίς οποιοδήποτε πέπλο για την σωτηρία της ανθρωπότητας.

Η Γνωστική είναι πρακτική. Με αυτές τις διδασκαλίες θα είστε σε θέση να αναπτύξετε τις απόκρυφες δυνάμεις σας, να δείτε, να ακούσετε, να αγγίξετε και να αισθανθείτε τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, τα Σεραφείμ, τις Δυνάμεις. Με τις πρακτικές μας θα είστε σε θέση ακόμη και να φθάσετε στην Ένωση με τον Θεό.

Samael Aun Weor

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΘΑΝΑΤΟΣ
Αγαπημένοι μαθητές: Θα μιλήσω σε σας για το πρόβλημα του θανάτου. Ο θάνατος είναι η κορώνα μας. Μετά από το θάνατο, η ψυχή μπαίνει στο αστρικό φως. Όταν η ώρα του θανάτου έρχεται, ο Άγγελος του Θανάτου πλησιάζει το νεκροκρέβατο. Υπάρχει μια χορωδία των Αγγέλων του Θανάτου. Αυτή η χορωδία διευθύνεται από τον πλανήτη Κρόνο. Κάθε Άγγελος του Θανάτου έχει ένα βιβλίο. Σε αυτό το βιβλίο υπάρχουν τα ονόματα όλων των ψυχών που πρέπει να αναχωρήσουν από τη σάρκα. Κανένας δεν πεθαίνει την προηγούμενη μέρα. Ο Άγγελος του Θανάτου αφαιρεί μόνο την ψυχή από το σώμα. Η ψυχή συνδέεται στο σώμα με ένα λεπτό, θεϊκό σκοινί αργυρού χρώματος. Ο Άγγελος του Θανάτου σπάζει το σκοινί έτσι ώστε η ψυχή δεν μπορεί να ξαναγυρίσει στο σώμα. Μετά από το θάνατο, οι ψυχές βλέπουν τον ήλιο ακριβώς όπως συνήθιζαν, τα σύννεφα, τα αστέρια όπως πάντα, όλα ακριβώς όπως πριν. Για μια στιγμή, οι ψυχές των νεκρών δεν πιστεύουν ότι έχουν πεθάνει. Αυτές οι ψυχές βλέπουν όλα τα πράγματα του κόσμου ακριβώς όπως έκαναν πριν, επομένως δεν θεωρούν ότι έχουν πεθάνει.
Οι ψυχές των νεκρών ζουν στο αστρικό φως. Το αστρικό φως είναι το φως όλης της μαγείας και των μαγικών λόγων. Το αστρικό φως συσχετίζεται με όλο τον αέρα, το τρώμε, το αναπνέουμε, αλλά μπορούμε να τον δούμε μόνο με τα μάτια της ψυχής. Οι ψυχές βλέπουν τον εαυτό τους να φοράει τα ίδια ενδύματα που φορούσαν στη ζωή. Σιγά-σιγά, η συνείδηση εκείνων των ψυχών ξυπνά και αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν είναι ανήκουν πλέον σε αυτόν τον υλικό κόσμο της σάρκας και των κοκάλων.
Υπάρχουν αρκετά μυστικά για συνομιλία με τους νεκρούς. Ένα πορτραίτο του πεθαμένου ανθρώπου τοποθετείται σε ένα δωμάτιο και κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα ο μαθητής μπαίνει στο δωμάτιο του και τοποθετεί δίπλα στο πορτραίτο το φαγητό που το πεθαμένο άτομο αγαπούσε περισσότερο. Τον σερβίρει στα ίδια πιάτα που χρησιμοποιούσε. Ανάβει ένα κερί γι' αυτόν, τον φωνάζει τρεις φορές με το όνομα του.
Το άτομο κάθεται κάτω κοντά στο πορτραίτο και αρχίζει αμέσως να διαλογίζεται προσωπικά για την ζωή του πεθαμένου ατόμου, την ιστορία του, να φαντάζεται τι ήταν κλπ. μέχρι που ο μαθητής να κοιμηθεί. Κάθε νύχτα ο μαθητής μπορεί να κάνει το ίδιο πείραμα την ίδια ώρα, στο ίδιο δωμάτιο και να καθίσει στην ίδια καρεκλά στο ίδιο μέρος μέχρι που ο μαθητής να μπορέσει να δει το πεθαμένο άτομο, να το ακούσει και να συνομιλήσει μαζί του προσωπικά. Το σπουδαίο πράγμα για τον μαθητή είναι να καταφέρει να κοιμηθεί ενώ διαλογίζεται για την ζωή του πεθαμένου ατόμου. Ενώ κοιμάται ήρεμα, το πεθαμένο άτομο θα εμφανισθεί και κατόπιν ο μαθητής θα μπορέσει να συνομιλήσει μαζί του προσωπικά.
Αυτό δεν είναι πνευματισμός. Αυτό είναι πρακτική μαγεία. Το σπουδαίο πράγμα είναι να έχει ο μαθητής μεγάλη πίστη, υπομονή και να είναι πολύ συνεχής στην προσπάθεια. Εάν ο μαθητής δεν κουρασθεί καμμία νύχτα, η ψυχή του πεθαμένου ατόμου θα παρουσιασθεί σ' αυτόν και ο μαθητής θα έχει την ευχαρίστηση να συνομιλήσει με το αγαπημένο του πρόσωπο που έφυγε μακρυά. Το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να τον δει, να τον ακούσει και να τον αισθανθεί.
Στην Ανατολή υπάρχει μια σπηλιά όπου εκείνοι που επιθυμούν να δουν τον Βούδα μπαίνουν για να τον επικαλεσθούν. Σε μία περίπτωση ένας Κινέζος που ήθελε να δει τον Βούδα μπήκε μέσα στη σπηλιά: και κάλεσε τον Βούδα, αλλά ο Βούδας δεν εμφανίσθηκε. Τότε ο Κινέζος ορκίστηκε ότι δεν θα έφευγε από την σπηλιά μέχρις ότου ο Βούδας εμφανισθεί. Έτσι ο άνθρωπος συνέχιζε να καλεί τον Βούδα απελπισμένα για μερικές ημέρες μέχρι που τελικά ο Βούδας εμφανίσθηκε στο μέσον της σπηλιάς γεμάτος φως και ομορφιά. Τότε ο Βούδας ευλόγησε τον Κινέζο, ο οποίος έφυγε από την σπηλιά πολύ ευτυχισμένος. Χρησιμοποιώντας αυτό το σύστημα της επίκλησης μπορούμε να δούμε τους νεκρούς και να συνομιλήσουμε μαζί τους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΑΡΚΩΜΕΝΗΣ ΨΥΧΗΣ
Οι ψυχές των νεκρών πρέπει να διασχίσουν τις σφαίρες της Σελήνης, του Ερμή, της Αφροδίτης, του Ήλιου, του Άρη, του Δία και του Κρόνου. Καθένας αυτών των πλανητών είναι τυλιγμένος σε μια αστρική ατμόσφαιρα.
Οι αστρικές ατμόσφαιρες διαπερνούν και ξαναδιαπερνούν η μια την άλλη χωρίς να συγχέονται. Όλες αυτές οι ατμόσφαιρες συσχετίζονται με τον αέρα που αναπνέουμε.
ΣΕΛΗΝΗ: Όταν η ψυχή μπαίνει στην σεληνιακή σφαίρα, αισθάνεται έντονη έλξη προς τη θέση όπου θάφτηκε το σώμα, και θέλει να ενεργήσει ακριβώς σαν είχε τη σάρκα και τα κόκαλα. Αυτές οι ψυχές κάθονται να γευματίσουν στα σπίτια τους και να αισθάνονται τις ίδιες φυσικές ανάγκες με πριν.
ΕΡΜΗΣ: Όταν η ψυχή μπαίνει στην ατμόσφαιρα του Ερμή, βλέπει ότι η ατμόσφαιρα γίνεται σαφέστερη για αυτήν και όλα τα πράγματα εμφανίζονται ακόμη περισσότερο όμορφα από πριν. Εκείνες οι ψυχές που στη ζωή δεν ήταν ποτέ ικανές να προσαρμοστούν σε όλες τις περιστάσεις της ύπαρξης υποφέρουν τότε ανείπωτα. Αυτές οι ψυχές γεμάτες υπερηφάνεια και αλαζονεία υποφέρουν επειδή θέλουν καθένας να τις σέβεται όπως στο παρελθόν, για το χρήμα και την καταγωγή τους.
Αλλά στην σφαίρα του ΕΡΜΗ, οι ψυχές είναι σεβαστές μόνο για την αγιοσύνη και την φρόνησή τους. Οι ψυχές που στη ζωή ήταν ταπεινές, ευσεβείς, και φιλάνθρωπες αισθάνονται ευτυχείς στην σφαίρα του ΕΡΜΗ.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Αργότερα, η ψυχή μπαίνει στην σφαίρα της Αφροδίτης. Σε αυτήν την σφαίρα, οι ψυχές γίνονται πάλι σαν παιδιά, και χαίρονται τα πράγματα όπως κάνουν τα παιδιά, παίζοντας στο στήθος της φύσης. Στον τομέα της Αφροδίτης, γινόμαστε πάλι βαθιά θρησκευτικοί και καταλαβαίνουμε ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι μαργαριτάρια περασμένα στο χρυσό νήμα της θεότητας. Στον τομέα της Αφροδίτης γινόμαστε πάλι μυστικιστές και βρίσκουμε την απόλαυση στα δάση και τα βουνά της φύσης. Είμαστε ευτυχείς. Εκείνες οι ψυχές που δεν είχαν ποτέ οποιοδήποτε είδος θρησκείας, οι υλιστικές ψυχές, αισθάνονται από τη θέση εκεί, όπως τα κοτόπουλα σε άγνωστη αυλή. Υποφέρουν απερίγραπτα. Εκείνοι που ήταν ξέφρενοι και φανατικοί για τα θρησκευτικά θέματα αισθάνονται απέραντη τύψη για τις κακές πράξεις τους επειδή καταλαβαίνουν τη ζημιά που έκαναν σε άλλες. Υποφέρουν απερίγραπτα.
Κάποια στιγμή αργότερα η ψυχή μπαίνει στην Ηλιακή ατμόσφαιρα.
Ο ΗΛΙΟΣ: Σε αυτήν την ατμόσφαιρα, καταλαβαίνουμε την ενότητα των ζωών. Καταλαβαίνουμε ότι η ζωή που πάλλεται μέσα στην καρδιά είναι η ίδια ζωή που πάλλεται μέσα στην ίδια την καρδιά κάθε κόσμου παντού στο διάστημα. Στην σφαίρα του ήλιου καταλαβαίνουμε τι είναι η Παγκόσμια Αδελφότητα και αισθανόμαστε ότι είμαστε μία μεγάλη ανθρώπινη οικογένεια. Εκείνες οι ψυχές που ήταν εγωιστικές αισθάνονται βαθιά τύψη εδώ στην ηλιακή σφαίρα, και μεγάλο ηθικό βάσανο. Εκείνες οι ψυχές υποφέρουν από τύψεις για τις κακές πράξεις τους. Στην ηλιακή σφαίρα, βλέπουμε έναν αδελφό σε κάθε πρόσωπο.
Ο ΑΡΗΣ: Αργότερα, η ψυχή μπαίνει στην Αριανή σφαίρα. Σε αυτήν την σφαίρα, αισθανόμαστε την επιθυμία να χωριστούμε για πάντα από τα πράγματα του υλικού κόσμου. Στη σφαίρα αυτή ζούμε μια ζωή μυστικής επαφής, και αισθανόμαστε την ισχυρή επιρροή του Φραγκίσκου της Ασίζης, του Βούδα. Εδώ θεωρούμε ότι η ζωή κάθε λουλουδιού είναι η ζωή μας. Κατόπιν επιθυμούμε να αποσυρθούμε με από τον υλικό κόσμο για πάντα.
Ο ΔΙΑΣ: Αργότερα, η ψυχή μπαίνει στη σφαίρα Δία. Σε αυτήν την σφαίρα, καταλαβαίνουμε ότι η θρησκεία που είχαμε στη γη ήταν μόνο ένα σχολείο από το οποίο έπρεπε να περάσουμε. Εδώ αφήνουμε εκείνη την γήινη θρησκεία, και έπειτα μπαίνουμε στην κοσμική συνείδηση.
Ο ΚΡΟΝΟΣ: Σε αυτήν την ζωή η ψυχή βυθίζεται πολύ αργότερα στον τομέα του Κρόνου και επιπλέει έπειτα απαλά μεταξύ όλων των αστεριών στο διάστημα. Επισκέπτεται τους απόμακρους κόσμους και καταδύεται σε ένα άπειρο γεμάτο μη περιγράψιμη μουσική, από ευχάριστες ορχήστρες οι οποίες αντηχούν μέσα στην απέραντη μουσική σύνθεση της αιωνιότητας, όπου βασιλεύει μόνο η αληθινή ευτυχία του απεριόριστου διαστήματος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΜΑ
Η ψυχή μέσα στο στήθος του άπειρου βλέπει χιλιάδες απερίγραπτα όντα ή αγγέλους, αρχάγγελους, θρόνους, αρετές, δυνάμεις, κλπ, και έπειτα καταλαβαίνει ότι εκείνα τα θεία όντα ήταν άνθρωποι που τελειοποιήθηκαν και που υπέφεραν πολύ στο σχολείο της ζωής. Η ψυχή καταλαβαίνει ότι η ζωή είναι ένα σχολείο, και επιθυμεί να επιστρέψει σε εκείνο το σχολείο για να τελειοποιηθεί. Όταν η ψυχή επιθυμεί να επιστρέψει στο σχολείο της ζωής για να τελειοποιηθεί, όταν θέλει η ψυχή να επιστρέψει στον κόσμο, οι άγγελοι του πεπρωμένου παίρνουν εκείνη την ψυχή μακριά σε ένα νέο σπίτι. Οι άγγελοι του πεπρωμένου ενώνουν την ψυχή ή, πρέπει να πούμε, συνδέουν την ψυχή με το σπερματοζωάριο του σπέρματος του πατέρα. Αυτό το σπερματοζωάριο που επιλέγεται από την ψυχή που πρόκειται να γεννηθεί, γονιμοποιεί τη μήτρα. Η ψυχή παραμένει μέσα στον μήτρα για εννέα μήνες, διαμορφώνοντας το νέο φυσικό σώμα του. Η ψυχή δεν είναι φυλακισμένη, έτσι, μπορεί να αφήνει ή να μένει στη μήτρα και το σώμα του. Μετά από εννέα μήνες, η ψυχή γεννιέται με το σώμα ενός νέου παιδιού. Εάν στην προηγούμενη μετενσάρκωση κάναμε πολύ κακό, στην ακόλουθη είναι η σειρά μας για να υποστούμε τις συνέπειες, και γεννιόμαστε με πολύ κακή τύχη. Οι επιχειρήσεις μας αποτυγχάνουν, η δυστυχία μας ακολουθεί, και υποφέρουμε πάρα πολύ. Εάν προηγουμένως είχαμε πάρει την σύζυγο κάποιου άλλου, τώρα θα πάρουν την δική μας Εάν ήμαστε κακοί γονείς, εάν δεν ξέραμε πώς να περιποιηθούμε τα παιδιά μας καλά, τώρα είναι η σειρά μας για να γεννηθούμε σε μια θέση πικρότερη από τη χολή. Οι γονείς μας θα μας κάνουν να υποφέρουμε με τον ίδιο τρόπο που κάναμε τα παιδιά μας να υποφέρουν στην προηγούμενη μετενσάρκωση. Όποιος σπέρνει κεραυνούς δεν έχει καμία επιλογή παρά να συγκεντρώσει θύελλες. Αφήστε αυτόν που σπέρνει καλαμπόκι να τρώει το καλαμπόκι του. Κάθε πρόσωπο συγκεντρώνει ότι σπέρνει. Εάν ο Θεός στέλνει μια ψυχή που δεν έχει κάνει κανένα καλό να γεννηθεί στα άνετα περίχωρα και τις ψυχές που δεν έχουν κάνει κανένα κακό να γεννηθούν στη δυστυχία, πού θα ήταν η δικαιοσύνη του Θεού; Μια μεγαλοφυΐα γίνεται μεγαλοφυΐα επειδή σε εκατομμύρια ζωές έχει αγωνιστεί να επιτύχει την τελειότητα. Είμαστε το αποτέλεσμα των προηγούμενων μετενσαρκώσεών μας. Με το μέτρο με το οποίο μετράτε, θα μετρηθείτε. Υπάρχουν 42 Κύριοι του Κάρμα. Το Κάρμα είναι ο Νόμος της Ανταπόδοσης. Σε κάθε επανενσάρκωση γινόμαστε όλο και περισσότερο τέλειοι. Έχουμε έρθει εκατομμύρια φορές σε αυτόν τον κόσμο, και είναι η μοίρα μας να συνεχίσουμε έως ότου γινόμαστε τέλειοι.
Υπάρχει ένα σύστημα για να θυμηθούμε τις προηγούμενες μετενσαρκώσεις μας: αυτό το σύστημα είναι η αναδρομική άσκηση. Το άτομο βρίσκεται στο κρεβάτι του κάθε νύχτα, και κάνει πρακτικές αναδρομικές ασκήσεις. Ο μαθητής αρχίζει ενθυμούμενος όλα όσα συνέβησαν μια ώρα προτού να πάει στο κρεβάτι, δύο ώρες πριν, κάθε στιγμή του απογεύματος και το πρωί καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ο μαθητής κάνει μία προσπάθεια να θυμηθεί τα πάντα από την προηγούμενη ημέρα, και την ημέρα πριν από αυτήν. Πρέπει να αναγκάσει τον εαυτό του να θυμηθεί ό,τι συνέβη κατά την διάρκεια του μηνός, δύο μηνών, τριών, ενός χρόνου, δέκα ετών, είκοσι ετών πριν, μέχρι να θυμηθεί με λεπτομέρεια ολόκληρη την ιστορία της ζωής του.
Ο μαθητής πρέπει να κάνει ότι μπορεί να θυμηθεί τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής του. Ο μαθητής θα παρατηρήσει ότι είναι πολύ δύσκολο. Αυτά τα χρόνια είναι πολύ δύσκολο να τα θυμηθεί κανείς αλλά υπάρχει ένα μυστικό για να τα θυμηθούμε: Ο μαθητής πρέπει να προσπαθεί να κοιμηθεί προφέροντας διανοητικά τα ακόλουθα μάντραμ: ΡΑ - ΟΜ... ΓΚΑ -ΟΜ... Ο μαθητής θα κοιμηθεί προφέροντας αυτές τις δύο λέξεις διανοητικά και κάνοντας προσπάθεια να θυμηθεί στα όνειρα του όλα όσα συνέβησαν σ' αυτόν στα πρώτα 5 χρόνια της ζωής του, της παιδικής του ηλικίας.
Τα όνειρα είναι αληθινά. Οι μαθητές μας πρέπει να ανοίξουν την Βίβλο και να μελετήσουν το Βιβλίο του Δανιήλ και να μάθουν.
Αφού οι μαθητές μας έχουν θυμηθεί ολόκληρες τις τωρινές ζωές τους, κατόπιν πρέπει να αναγκάσουν τον εαυτό τους να θυμηθεί τις τελευταίες στιγμές της προηγούμενης ενσάρκωσης τους. Εάν ο μαθητής καταφέρει να κοιμηθεί ήρεμα ενώ εξασκεί αυτό, στο κοντινό μέλλον θα είναι ικανός να θυμάται στα όνειρα του ολόκληρη την προηγούμενη ενσάρκωση του. Με αυτό το μυστικό ο κάθε μαθητής όχι μόνο μπορεί να θυμηθεί την προηγούμενη ενσάρκωση του, αλλά επίσης όλες τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του. Το αναγκαίο εδώ είναι να εξασκείται κάθε βράδυ μέχρι να έλθει η επιτυχία και να έχει μεγάλη πίστη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΚΑΡΜΑ
Στους εσωτερικούς κόσμους υπάρχει ένας ναός όπου οι 42 δικαστές του Κάρμα δικάζουν. Είναι τα 42 τσακάλια. Ονομάζονται έτσι επειδή καλύπτουν τα κεφάλια τους με ένα είδος θρησκευτικής μάσκας που διαμορφώνεται όπως το κεφάλι ενός λυκόσκυλου ή τσακαλιού. Αυτό οι 42 κύριοι είναι οι κύριοι του Νόμου της Αποζημίωσης: ο νόμος του Κάρμα. Όσα κακά κάνουμε σε άλλους στις προηγούμενες μετενσαρκώσεις, πρέπει να τα πληρώσουμε στην ακόλουθη ενσάρκωση.
Κάποιος πληρώνει Κάρμα όχι μόνο για το κακό που κάνει, αλλά και για το καλό που αποτυγχάνει να κάνει όταν είναι ικανός να το κάνει. Εκείνος που έχει τα μέσα με τα οποία θα πληρώσει, πληρώνει και τελειώνει καλά τις συναλλαγές του. Εκείνος που δεν έχει τα μέσα να πληρώσει, πρέπει αναμφισβήτητα να πληρώσει με πολύ πόνο.
Οι Κύριοι του Κάρμα λένε: Κάνετε τις καλές πράξεις ώστε να πληρωθούν τα χρέη σας. ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΖΥΓΑΡΙΑ. Εάν ο δίσκος που περιέχει τις κακές πράξεις ζυγίζει περισσότερο, μπορούμε να βάλουμε καλές πράξεις στο άλλο πιάτο. Το ρητό λέει: Αυξήστε το βάρος του πιάτου που περιέχει τις καλές πράξεις για να ευνοηθείτε. Έτσι μπορούμε να ακυρώσουμε τα παλαιά χρέη και να αποφύγουμε τη θλίψη. Όταν ένας κατώτερος νόμος ξεπερνιέται από έναν ανώτερο νόμο, ο ανώτερος νόμος σβήνει τον κατώτερο νόμο.
Οι μαθητές μας πρέπει να μάθουν να ταξιδεύουν με αστρικό σώμα για να επισκεφτούν το ναό των Κυρίων του Κάρμα. Ο προϊστάμενος αυτού του ναού είναι ο Ανούβις.
Το κλειδί για το ταξίδι στο αστρικό σώμα είναι πολύ απλό: ο μαθητής πρέπει να βρεθεί στο κρεβάτι του και να προσπαθήσει να κοιμηθεί ήρεμα. Κατόπιν ο μαθητής πρέπει να σηκωθεί από το κρεβάτι του ενώ κοιμάται, και αφήνει το δωμάτιό του. Εάν ο μαθητής πηδήσει ελαφρώς σκοπεύοντας να επιπλεύσει στον αέρα, θα δει με κατάπληξη ότι επιπλέει απολαυστικά στον αέρα και ότι μπορεί να ταξιδέψει από το αστρικό σώμα σε οποιοδήποτε μέρος στη γη. Ο μαθητής μπορεί να πάει από το αστρικό σώμα στο παλάτι των Κυρίων του Κάρμα. Σε αυτόν τον ναό μπορεί να κανονίσει τις υποθέσεις του με τους Κυρίους του Κάρμα. Όταν λέμε τις υποθέσεις, αναφερόμαστε στα ανεξόφλητα χρέη μας στην κοσμική δικαιοσύνη. Οι Κύριοι του νόμου επίσης πιστώνουν, αλλά η πίστωση πρέπει να ξεπληρωθεί με το να κάνει καλές εργασίες προς όφελος της ανθρωπότητας. Πρέπει να μάθουμε να βγαίνουμε στο αστρικό σώμα για να διευθετήσουμε τις υποθέσεις μας προσωπικά με τους Κυρίους Κάρμα. Όταν ένα άτομο μαθαίνει να διαχειρίζεται τους λογαριασμούς του, μπορεί να καθοδηγήσει την ζωή του καλύτερα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
Ο ΕΣΩΤΕΡΟΣ
Ο μαθητής Παύλος είπε: Θυμηθείτε ότι το σώμα σας είναι ο ναός του ζωντανού Θεού, και ότι Εγώ το Πιο Υψηλό ζει μέσα σας. Το Πιο Υψηλό είναι το Θείο Πνεύμα μας, είναι ο Εσώτερος .
Κατά συνέπεια ο Εσώτερος είναι το πιο θείο πράγμα που έχουμε μέσα σε μας. Είναι ο Θεός μεταξύ μας. Ο Εσώτερος είναι όμορφος, θαυμάσιος, καθαρός.
Ο Εσώτερος έχει δύο πράγματα: την ψυχή και το σώμα. Η ψυχή είναι σε επαφή με το συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Ο Εσώτερος είναι σε επαφή με το εγκεφαλονωτιαίο σύστημα δηλαδή με την εγκεφαλονωτιαία στήλη.
Η ψυχή υποφέρει, ευχαριστιέται, δουλεύει, αποκτά εμπειρία, κάνει λάθη, είναι ατελής.
Η ψυχή είναι αμαρτωλή. Η ψυχή αφήνεται να άγεται από τα πάθη, και υποφέρει για αυτό.
Κατά συνέπεια, εάν η ψυχή επιθυμεί να γίνει ένας άγγελος πάλι, δεν έχει άλλη επιλογή αλλά παρά να βάλει τέλος στις ατέλειές της, για να γίνει καθαρή πάλι, να αυτοκαθαριστεί, να εξαγνιστεί για να επιτύχει την ενότητα με τον Εσώτερο.
Όταν η ψυχή συγχωνευτεί με τον Εσώτερο, δηλαδή ανακατευθεί με τον Εσώτερο , όταν γίνεται πάλι ένα με Αυτόν, γίνεται άγγελος. Ο Εσώτερος είναι μια φλόγα. Η ψυχή είναι μια άλλη φλόγα.
Όταν οι δύο φλόγες ενωθούν, διαμορφώνουν μια ενιαία φλόγα. Αυτή η φλόγα είναι ένας άγγελος. Και έτσι, οι άγγελοι είναι τέλειοι άνθρωποι, μετανιωμένες ψυχές, άνθρωποι που μετανόησαν για τις αμαρτίες τους, τις κακές πράξεις, τις πορνείες τους, τις πράξεις μοιχείας τους, τις ανθρωποκτονίες τους κλπ.
Ο Θεός είναι ο Εσώτερος που είναι μέσα σε μας, το καθολικό πνεύμα της ζωής. Είναι η θεία φωτιά που βρίσκεται στο βράχο, στα ύδατα, στον αέρα, όπουδήποτε στο διάστημα. Όλο το άπειρο ζωντανεύει από τη θεία φωτιά. Ο Θεός είναι μια θάλασσα φωτιάς. Η φωτιά που καίει είναι παντού. Η φωτιά είναι Θεός. Η φωτιά είναι η Πεντηκοστή. Είναι ο Θεός. Η φωτιά που ο Μωυσής είδε στο θάμνο του Horeb είναι Θεός. Ο Εσώτερος που έχουμε στο εσωτερικό μας είναι μια φλόγα της θείας φωτιάς: είναι ο Θεός μέσα σε μας. Ο Εσώτερος είναι ένα θείο πρόσωπο. Είναι το θεϊκό πρόσωπο που βρίσκεται μέσα μας. Όταν η ψυχή ανακατευτεί με τον Εσώτερο, γίνεται Αυτός. Κατόπιν γινόμαστε άγγελοι. Οι άγγελοι είναι στη φύση, είναι στους ποταμούς, στη θάλασσα, στα σύννεφα, στα ηφαίστεια, παντού.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ
Φύγαμε από την Εδέμ μέσω των πυλών του σεξ. Η Εδέμ είναι το σεξ. Μπορούμε να μπούμε στην Εδέμ μόνο μέσω της πύλης που βγήκαμε. Αυτή η πύλη είναι το σεξ. Κανένας μπορεί να μπει στον Παράδεισο μέσω της λανθασμένης πύλης ή των λανθασμένων πυλών. Αυτές δεν υπάρχουν στον Παράδεισο.
Ο Παράδεισος δεν έχει καμία τέτοια πύλη. Πρέπει να μπούμε με τον ίδιο τρόπο που φύγαμε. Η Εδέμ είναι το σεξ αυτό καθεαυτό.
Οι σεξουαλικές δυνάμεις βρίσκονται παντού. Κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο είναι παιδί του σεξ. Οι ίδιοι υπάρχουμε στον κόσμο επειδή είχαμε έναν πατέρα και μια μητέρα.
Στην Εδέμ υπάρχουν δύο Δέντρα: Το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού και το δέντρο της Ζωής.
Φύγαμε από την Εδέμ γιατί δαγκώσαμε το απαγορευμένο φρούτο. Δεν μπορούμε να μπούμε στην Εδέμ εφ' όσον συνεχίζουμε να τρώμε αυτό το φρούτο.
Στη βάση της νωτιαίας στήλης υπάρχει ένα κόκαλο αποκαλούμενο κόκκυγας. Σε αυτό το κόκαλο υπάρχει ένα αιθερικό κέντρο αποκαλούμενο Mulhaddhara, και μέσα σε αυτό το αιθερικό κέντρο υπάρχει ένα κουλουριασμένο φίδι της φωτιάς. Αυτό το φίδι είναι η φωτιά της Πεντηκοστής. Η φωτιά του ιερού πνεύματος.
Αυτή η φωτιά είναι φοβερή, έχει τεράστια δύναμη. Αυτό είναι το Πύρινο Φίδι των Μαγικών μας δυνάμεων. Στην Ινδία αυτό το φίδι καλείται Kundalini.
Τα σοφά άτομα της Ινδίας ξύπνησαν την Kundalini με την Σεξουαλική Μαγεία. Η Σεξουαλική Μαγεία είναι πολύ εύκολη: Ένας άνδρας και μία γυναίκα μπορούν να ενωθούν σεξουαλικά και θα είναι «μία σάρκα». Και οι δύο, εντούτοις, άνδρες και γυναίκες, πρέπει να αποσυρθούν από τη σεξουαλική πράξη πριν και χωρίς να χύσουν το δημιουργικό λικέρ. Το δημιουργικό λικέρ δεν πρέπει να χυθεί μέσα στη μήτρα. Επίσης ο σπόρος δεν πρέπει να χυθεί έξω από εκείνο το όργανο. Ο άνδρας πρέπει να αποσυρθεί από τη γυναίκα, και τη γυναίκα από τον άνδρα, συγκρατώντας την σεξουαλική ώθηση με σκοπό να αποφεύγει το άδειασμα του δημιουργικού λικέρ.
Συγκρατώντας την σεξουαλική ώθηση, το σπέρμα μετατρέπεται σε πολύ λεπτές ενέργειες που ανέρχονται μέχρι τον εγκέφαλο μέσω δύο λεπτών νευρικών καναλιών. Αυτά τα κανάλια είναι οι δύο μάρτυρες για τους οποίους έχουμε πει στην Αποκάλυψη. Είναι οι δύο ελιές του ναού, τα κηροπήγια που στέκονται εμπρός από τον θρόνο του Θεού της Γης.
Ένας γιόγκι χτίζει το σπίτι του χωρίς την ανάγκη να σπάσει η έκτη εντολή του Νόμου του Θεού: Εσύ Δεν θα μοιχεύσεις. Κατά την διάρκεια της πράξης της σεξουαλικής μαγείας είναι δυνατό για ένα σπερματοζωάριο, που οι σεληνιακές ιεραρχίες χρησιμοποιούν για να γονιμοποιούν τη μήτρα, να διαφύγει χωρίς οποιαδήποτε ανάγκη να χυθεί το σπέρμα.
Ο Θεός είναι ο Εσώτερος, και ο θρόνος του είναι η νωτιαία στήλη. Οι σεξουαλικές δυνάμεις είναι ηλιακές και σεληνιακές. Όταν τα ηλιακά και σεληνιακά άτομα ενώνονται στον κόκκυγα, μετά το πύρινο φίδι των μαγικών δυνάμεών μας ξυπνά. Με αυτό το φίδι μπορούμε να ξυπνήσουμε όλες τις δυνάμεις των σοφών.
Αυτό το φίδι μπαίνει μέσω του χαμηλότερου στομίου του νωτιαίου μυελού. Το κανάλι είναι κοίλο εσωτερικά.
Κατά μήκος του νωτιαίου μυελού υπάρχει ένα κανάλι μέσω του οποίου η ιερή φωτιά του Αγίου Πνεύματος ανεβαίνει προς τα πάνω, σιγά-σιγά, έως ότου φθάνει στον εγκέφαλο.
Όταν το πύρινο φίδι φθάνει στον εγκέφαλο, η ψυχή είναι ενώνεται με τον Εσώτερο και μπαίνει έτσι στην Εδέμ. Η ψυχή που ενώνεται με τον Εσώτερο έχει εξουσία πάνω στην γη, το νερό, την φωτιά. Μπορεί να διατάξει τους ανέμους και τους τυφώνες. Μπορεί να ακούσει και να δει τα πράγματα των ουρανών, της γης και της αβύσσου και είναι σε θέση να ξέρει όλα τα θεία πράγματα.
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΌΣ είπε: «Τα θαύματα που έχω κάνει, επίσης μπορείτε να τα κάνετε, και ακόμη περισσότερα», και έτσι ο μόνος τρόπος να μπούμε στον Παράδεισο είναι μέσω της πύλης από την οποία φύγαμε Εκείνη η πύλη είναι το σεξ. Κανένας δεν μπορεί να μπει Παράδεισος μέσω των ψεύτικων πυλών.
Οι ανύπαντροι πρέπει να μετατρέψουν το δημιουργικό λικέρ με βαθιές αναπνοές, κρατώντας πλήρη τα πνευμόνια τριάντα δευτερόλεπτα ή περισσότερο. Αυτή η Swara άσκηση πρέπει να εκτελείται καθημερινά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
ΟΙ ΕΠΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
Οι επτά εκκλησίες που αναφέρονται στην Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη δεν βρίσκονται στην ασιατική ήπειρο όπως υποθέτουν οι ανίδεοι. Βρίσκονται στη νωτιαία στήλη. Η Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη είναι ένα βιβλίο που σφραγίζεται με επτά σφραγίδες. Το βιβλίο είναι το ίδιος ο Άνθρωπος.
Κανένας δεν μπορεί εκτός από το Αρνί, τον Εσώτερο που βρίσκεται μέσα σε μας, να ανοίξει αυτό το βιβλίο και να αφαιρέσει τις επτά σφραγίδες. Οι επτά εκκλησίες είναι επτά νευρικά κέντρα στη νωτιαία στήλη.
ΈΦΕΣΟΣ: Η πρώτη εκκλησία είναι η Εκκλησία της Εφέσου. Βρίσκεται στην κοιλότητα του κόκκυγα. Μέσα εκεί είναι το ιερό φίδι, το μεταλλικό φίδι, το φίδι χαλκού που θεράπευσε τους ισραηλίτες στην έρημο.
Όταν αυτή η εκκλησία ανοίγει, αποκτάμε δύναμη πάνω στα ηφαίστεια και τους σεισμούς και πάνω στα πλάσματα που ζουν κάτω από το έδαφος.
ΣΜΥΡΝΗ: Όταν το φίδι φθάνει στον προστάτη, ξυπνά η δεύτερη Εκκλησία της Σμύρνης, και αποκτάμε δύναμη πάνω στο νερό και τις θύελλες.
ΠΕΡΓΑΜΟΣ: Όταν το ιερό φίδι ανέρχεται στο κεντρικό κανάλι της νωτιαίας στήλης στο επίπεδο του ομφαλού, η τρίτη εκκλησία, η Εκκλησία της Περγάμου αφυπνίζεται. Αποκτάμε τότε δύναμη πάνω στην αστραπή, την φωτιά, και το ηφαίστειο. Μπορούμε να διατάξουμε τα ηφαίστεια, και μας υπακούνε Μπορούμε να διατάξουμε την φωτιά, και η συμπαντική φωτιά μας υπακούει.
ΘΥΑΤΕΙΡΑ: Όταν το φίδι φθάσει στην καρδιά η εκκλησία της Θυάτειρας ανοίγεται. Αυτή η εκκλησία μας δίνει ισχύ επάνω στους κυκλώνες στους ανέμους και στους τυφώνες.
ΣΑΡΔΕΙΣ: Όταν το ιερό φίδι φθάνει στο επίπεδο του λαιμού, μπορούμε να ακούσουμε την ομιλία των αγγέλων, τις λέξεις των ψυχών των νεκρών κλπ. Αυτή είναι η Εκκλησία των Σάρδεων.
ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ: Όταν το ιερό φίδι σηκώνεται μέσω της νωτιαίας στήλης και φθάνει στο σε μέτωπο, μπορούμε να δούμε τα πράγματα του άλλου κόσμου: το αστρικό φως, τις ψυχές των νεκρών, Αρχάγγελους, Σεραφείμ, Δυνάμεις, Αρετές, Θρόνους κλπ. Αυτή είναι η Εκκλησία της Φιλαδέλφειας.
ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ: Όταν το φίδι φθάνει στο ανώτερο μέρος του κρανίου, η Εκκλησία της Λαοδίκειας ανοίγει. Αυτό είναι το διαμαντένιο μάτι. Αυτός που ανοίγει αυτό το μάτι ξέρει όλα τα πράγματα του ουρανού και της γης. Γίνεται φοβερός. Βλέπει παντού, πληροφορείται τα πάντα. Μετά από αυτό, η ψυχή ενώνεται με τον Εσώτερο και γίνεται Δάσκαλος, προφήτης, σοφός, διαφωτισμένο όν, κάτοχος της δύναμης. Βλέπει τα πάντα, ακούει τα πάντα, δεν του ξεφεύγει τίποτα.
Μόλις η ψυχή ενωθεί ολοκληρωτικά, απολύτως με τον Εσώτερο, γίνεται άγγελος. Οι άγγελοι είναι τέλειοι άνθρωποι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
ΑΣΤΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
Η ψυχή είναι τυλιγμένη με ένα ρευστό σώμα αποκαλούμενο αστρικό σώμα. Το αστρικό σώμα είναι παρόμοιο με το φυσικό σώμα. Μέσα στο αστρικό σώμα είναι η ψυχή με το μυαλό της, την θέλησή της, την συνείδησή της, τα συναισθήματά της. Κατά συνέπεια το αστρικό σώμα είναι θαυμάσιο, αυτό είναι το σώμα της ψυχής.
Όταν το σώμα σάρκας και κοκάλων είναι κοιμισμένο, η ψυχή αφήνει το σώμα σάρκας και κοκάλων και περιπλανιέται παντού. Η ψυχή ταξιδεύει με το αστρικό σώμα της.
Όταν ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ ξάπλωσε στο κρεβάτι του, σκέφτηκε για το τι θα γινόταν στο μέλλον, κατόπιν κοιμήθηκε. Η ψυχή του βασιλιά κατόπιν άφησε το σώμα του, ταξίδεψε στο αστρικό επίπεδο και είδε ένα άγαλμα του οποίου το κεφάλι ήταν από χρυσό, το στήθος του και τα χέρια του ήταν από άργυρο, το επάνω τμήμα των ποδιών /μηροί, κνήμες/ ήταν από χαλκό και το κάτω τμήμα των ποδιών /ταρσοί, πατούσες/ ήταν κατά ένα μέρος από σίδηρο και κατά ένα μέρος από ψημένο πηλό.
Ο βασιλιάς διέταξε όλα τα σοφά άτομα, αστρολόγους, Χαλδαίους μάντεις να έλθουν να πουν τι όνειρο του είδε και να δώσουν μία εξήγηση. Κανένας δεν ήταν ικανός να μιλήσει στον βασιλιά για το όνειρό του, γιατί δεν θέλησε να το πει σε καθένα.
Εξ αιτίας αυτού τα σοφά άτομα πήγαν στο θάνατό τους. Ο προφήτης Δανιήλ πήγε στο σπίτι του, προσευχήθηκε στον Κύριο Jehovah με τους συντρόφους του, και έπειτα πήγε στο κρεβάτι και κοιμήθηκε ειρηνικά .
Η ψυχή του Δανιήλ άφησε τότε το σώμα του, και είδε με το αστρικό σώμα το όνειρο του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα.
Η επόμενη ημέρα Δανιήλ πήγε στον βασιλιά απεκάλυψε το όνειρό του και το ερμήνευσε. Ο βασιλιάς εξεπλάγη, και οι τιμές συσσωρεύτηκαν στον Δανιήλ.
Έτσι λοιπόν τα όνειρα είναι αστρική εμπειρία. Οι μαθητές μας πρέπει να τα ονομάζουν αστρική εμπειρία και όχι όνειρα. Οι μαθητές μας πρέπει να πουν ότι χτες τη νύχτα ήμουν σε αυτό και αυτό το μέρος, χτες τη νύχτα ήμουν στο αστρικό σώμα σε αυτό και αυτό το μέρος. Είχα μια εμπειρία έτσι και έτσι σε ένα τέτοιο ναό κλπ.
Στο αστρικό σώμα δοκιμάζουμε τους υποψηφίους αποστόλους με πολλές δοκιμασίες και επομένως τα όνειρα είναι αστρικές εμπειρίες. Στον αστρικό κόσμο και με αστρικά σώματα οι μαθητές μας λαμβάνουν την μύησή τους στους ναούς του αστρικού κόσμου. Ο αστρικός κόσμος είναι γνωστός στη Βίβλο από το όνομα του «Βουνού». Στο Βουνό μεταφέρθηκε ο Ιησούς ενώπιον των αποστόλων του. Το Βουνό είναι το αστρικό. Κατά τη διάρκεια του ύπνου οι μαθητές μας βρίσκονται στο Βουνό.
Είναι προς το συμφέρον των αποστόλων μας να μελετήσουν το βιβλίο του Δανιήλ στην Βίβλο. Όλα τα οράματα του Δανιήλ ήταν στο Υποστήριγμα, στον αστρικό κόσμο, και όχι στον φυσικό κόσμο.
Οι μαθητές μας, επάνω στο ξύπνημα από τον ύπνο τους, δεν πρέπει να κινηθούν, επειδή με τη μετακίνηση του σώματος το αστρικό σώμα ανακατώνεται, και οι αναμνήσεις χάνονται. Στο ξύπνημα, οι μαθητές πρέπει να καταβάλουν προσπάθεια να θυμηθούν όλα εκείνα τα μέρη όπου πήγαν ενώ τα σώματά τους κοιμόνταν. Πρέπει να καταβάλουν προσπάθεια να θυμηθούν όλες τις προηγούμενες εμπειρίες τους στον αστρικό Κόσμο. Οι μαθητές μας δεν πρέπει αναφέρουν τις εμπειρίες τους σε κανέναν.
Samael Aun Weor