29 ΟΙ ΥΠΟΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε τον άνθρωπο σε δύο: το συνειδητό μέρος με όλες εκείνες τις λειτουργίες που μπορούν να παρατηρηθούν και στο υποσυνείδητο μέρος με όλες εκείνες τις λειτουργίες που δεν μπορούν να παρατηρηθούν.

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να πούμε για την γη αλλά και το σύμπαν το ίδιο πράγμα.

Υπάρχει ένα «υποσυνείδητο» τμήμα του κόσμου που δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε. Πρόκειται για τις υποδιαστάσεις ή παραδιαστάσεις, οι οποίες είναι οι κολάσιες περιοχές που βρίσκονται κάτω από τον φλοιό της γης.

Ο Δάντης, στο έργο του « Η Θεία Κωμωδία», τις αναφέρει διεξοδικά. Το μυητικό και εσωτεριστικό αυτό κείμενο περιγράφει με την σειρά τις υποδιαστάσεις της φύσης και τα Εγώ που έλκονται σε αυτές. Οι αρχαίοι Έλληνες αναφέρουν επίσης την κόλαση σαν Τάρταρα (σκοτεινή άβυσσος) ή Όρχο (μέρος αποθήκευσης), λέξη που πήραν οι Λατίνοι. Εκεί κατοικεί ο Πλούτωνας, ο άρχοντας του Κάτω Κόσμου.

Όταν ο άνθρωπος τελειώσει τις 108 υπάρξεις του, χωρίς να έχει καταστρέψει το «αγαπημένο του Εγώ», τότε αρχίζει η καθοδική του εξέλιξη στον Κάτω Κόσμο.

Οι περιοχές της κόλασης είναι εννέα, αριθμός που σύμφωνα με τους νόμους των ανταποκρίσεων, των αναλογιών και της αριθμολογίας αντιστοιχεί στους εννέα Ουρανούς του Κόσμου, καθώς και στους εννέα κολάσιους κόσμους κάθε άλλου πλανήτη. Όλοι οι κατώτεροι κόσμοι των πλανητών (εκτός του Ήλιου), κατοικούνται από χαμένες ψυχές.

Επειδή σε κάθε Ουρανό αντιστοιχεί μία αρετή, είναι φυσικό ότι στον αντίστοιχο κολάσιο κόσμο θα κυριαρχεί το ανάλογο ελάττωμα.

Οι άβυσσοι της κόλασης σχετίζονται με το υποσυνείδητο και το παρασυνείδητό μας. Η απόκρυφη ανατομία διδάσκει ότι στον κατώτερο κοιλιακό χώρο, υπάρχουν επτά πόρτες ή τσάκρας, τα οποία φέρνουν σε επαφή τον άνθρωπο με τους κόσμους της Κόλασης.

Ενώ οι μαύροι μάγοι προσπαθούν να τα ενεργοποιήσουν, στους κοινούς ανθρώπους λειτουργούν τυχαία. Μία δυσπεψία ή το πολύ και βαρύ φαγητό ή ακόμα και μία άσχημη ψυχολογική κατάσταση μπορεί να τα θέσει σε λειτουργία.

Έτσι είναι που βλέπουμε εφιάλτες και τέρατα, όντα πραγματικά που κατοικούν στις υποδιαστάσεις του βυθισμένου ορυκτού κόσμου.

Επειδή όλοι οι άνθρωποι κατά την διάρκεια της ζωής τους είναι κοιμισμένοι, παρασύρονται από τα Εγώ στους ανάλογους κύκλους της κόλασης και κατά την διάρκεια των ωρών του ύπνου και μετά τον θάνατο του φυσικού τους σώματος.

Είναι ελάχιστοι εκείνοι που στην διάρκεια της ζωή τους δεν έχουν κάνει κάποια επίσκεψη στο βασίλειο του Πλούτωνα.

Οι αποσαρκωμένοι κατέρχονται αργά από κύκλο σε κύκλο, παραμένοντας περισσότερο χρόνο σε εκείνον που βρίσκεται το μεγαλύτερο ελάττωμά τους.

Οι άνθρωποι που μπαίνουν στην καθοδική εξέλιξη, είναι σαν κρύες σκιές, βαθύτατα κοιμισμένοι σαν φαντάσματα της νύχτας και απασχολούνται με τις ίδιες δραστηριότητες της ζωής που πέρασε.

Σε όλους τους κύκλους εμφανίζονται μαγαζιά, δρόμοι και σπίτια που δεν είναι παρά απλές χονδροειδείς διανοητικές μορφές, αποκρυσταλλωμένες από τον νου των μακαριτών.

Εκεί βέβαια επικρατεί ένας άλλος τρόπος φωτός, το σκοτάδι, το οποίο αντιστοιχεί στην κλίμακα του υπέρυθρου. Όλες όμως οι εναλλαγές των χρωμάτων που υπάρχουν στο υπεριώδες φάσμα, υπάρχουν και στο υπέρυθρο.

Όποιοι εισέρχονται στις αβυσσαλέες περιοχές, αφυπνίζονται τελικά στο Κακό και για το Κακό και βλασφημούν ό,τι έχει γεύση Θεϊκότητας. Και επειδή η λαγνεία είναι το θεμέλιο και η βάση του υπαρξιακού Εγώ, την βρίσκουμε σε όλες τις περιοχές, με διαφορετική ένταση σε κάθε περιοχή. Όμως, σε κάθε μία περιοχή κυριαρχεί και ένα συγκεκριμένο και ειδικό ελάττωμα.

Υπάρχουν περιπτώσεις τελειωτικά διεστραμμένων ανθρώπων, που προτού καν τελειώσουν τον κύκλο των 108 υπάρξεών τους, εισέρχονται στην βυθισμένη καθοδική εξέλιξη, λόγω της υπερβολικής κακίας τους.

Επιπλέον, εάν κάποιος αρχίσει ειλικρινά την προσπάθεια για την Αυτοπραγμάτωση του, ο Νόμος για να τον βοηθήσει, του επιτρέπει να αποκτήσει και πάλι ανθρώπινο σώμα, ακόμα και αν έχει περατώσει τον κύκλο των 108 υπάρξεων.

Επίσης, προτού κάποιο ανθρώπινο ον μπει στην καθοδική εξέλιξη, ο Νόμος του ανταποδίδει τα καλά έργα που τυχόν έχει κάνει κατά την διάρκεια των 108 ζωών του. Έτσι εξηγείται το γεγονός να ζουν πλουσιοπάροχα πολλοί διεστραμμένοι σε αυτήν την ζωή, ενώ άνθρωποι που βρίσκονται στον δρόμο της Αυτοπραγμάτωσης, να έχουν μόνο τα άκρως απαραίτητα.

Στην κόλαση ακούγεται το «κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών», υπάρχει μεγάλος πόνος, φοβερά μαρτύρια και τρομακτικά βάσανα. Κατερχόμενος ο άνθρωπος από περιοχή σε περιοχή, η ύλη γίνεται όλο και πιο πυκνή, οι νόμοι πιο πολλοί και ο χρόνος (που είναι χρόνος πέτρας όπου τα λεπτά μοιάζουν αιώνες), πιο αργός.

Με την σειρά τα επίπεδα της κόλασης είναι τα παρακάτω:

Πρώτος Δαντικός κύκλος ή της Σελήνης (96 νόμοι)

Αποτελεί τον προθάλαμο της κόλασης και αντιπροσωπεύεται από όλα τα σπήλαια του κόσμου. Οι Λατίνοι τον ονομάζουν Λίμπο και οι αρχαίοι Έλληνες Όρχο.

Εκεί ανήκουν όσοι δεν έχουν βαπτιστεί μέσω της Αλχημείας με το «νερό της Αναγέννησης».

Επίσης εκεί μεταβαίνουν όλοι όσοι αποσαρκώθηκαν, σε όποια ύπαρξη και αν βρισκόντουσαν. Η πλειοψηφία αυτών των πεθαμένων, αφού περάσουν λίγο καιρό εκεί, επιστρέφουν αμέσως σε έναν άλλον ανθρώπινο οργανισμό.

Είναι πολύ σπάνιοι αυτοί που μπορούν μεταξύ του θανάτου και της νέας γέννησής τους να απολαύσουν για λίγο διάστημα «διακοπές» στις ουράνιες περιοχές. Είναι επειδή ο νόμος τους ανταμείβει γιατί έχουν υπάρξει πολύ καλοί άνθρωποι στην ζωή τους.

Εκείνοι που κατέβηκαν στο Λίμπο, οφείλουν να ανακεφαλαιώσουν την ζωή που μόλις πέρασαν και να την ξαναζήσουν. Όταν τελειώσουν αυτήν την αναδρομική διαδικασία, τα γεγονότα μένουν ελαττωμένα σε μαθηματικά, μέχρι να τους δοθεί καινούρια ύπαρξη.

Δεύτερος Δαντικός κύκλος ή του Ερμή (192 νόμοι)

Είναι η υπόγεια ζώνη όπου ζουν οι πορνεύοντες, εκείνοι που απολαμβάνουν βγάζοντας από τον οργανισμό τους το σπέρμα.

Είναι ένας κόσμος με κτηνώδη ένστικτα, όπου η ασέλγεια αναμιγνύεται με την ορμή της βίας.

Συνουσιάζονται ασταμάτητα και μισούν θανάσιμα όλα όσα έχουν γεύση αγνότητας. Είναι βλασφημία για αυτούς να κατονομάσεις τον Ιησού Χριστό και την Θεϊκή Μητέρα. Προκαλείς την οργή τους και επιτίθενται.

Εκεί συναντάς εκατομμύρια ανθρωπίνων πλασμάτων που έχουν το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ πλήρως ανεπτυγμένο. Την ενεργειακή άποψη αυτού του οργάνου την συναντάς και πάνω στον φλοιό της γης, σε εκατομμύρια ανθρώπους με ισχυρά ελαττώματα.

Επειδή όμως πλάι στην Δικαιοσύνη υπάρχει η Ευσπλαχνία, κάποιοι μυημένοι πετυχαίνουν να αρπάξουν από την άβυσσο της απώλειας κάποιες μετανιωμένες ψυχές και να τις βγάλουν στο φως του ήλιου.

Τρίτος Δαντικός κύκλος ή της Αφροδίτης (288 νόμοι)

Εδώ συναντάει κανείς την απαίσια όψη των μεγάλων οργίων και γλεντιών, την λάσπη των μεγάλων διασκεδάσεων, συμποσίων και μεθυσιών, όπου μετά την απόλαυση έρχεται ο πόνος.

Στον τρίτο δαντικό κύκλο βρίσκουμε τους λαίμαργους και τους μέθυσους, που είναι άτομα 100% πορνεύοντες χωρίς κανενός είδους μετάνοια.

Στην περιοχή αυτή υπάρχει ασταμάτητη βροχή (σύμβολο των δακρύων τους λόγω του αφόρητου πόνου), τρομακτικό κρύο, λάσπη, μαύρα νερά και σαπίλα.

Οι μακαρίτες ακούνε με τρόμο τα τρομακτικά γαυγίσματα του Κέρβερου.

Τέταρτος Δαντικός κύκλος ή του Ήλιου (384 νόμοι)

Σε αυτόν τον κύκλο πηγαίνουν οι σπάταλοι και οι φιλάργυροι, οι οποίοι επειδή δεν μπορούν με τίποτα να συμβιβαστούν μεταξύ τους, επιτίθενται ασταμάτητα οι μεν στους δε.

Είναι γνωστό ότι η παραβίαση του νόμου της ισορροπίας, φέρνει οδυνηρές καρμικές συνέπειες. Για αυτό τον λόγο, πρέπει να προσπαθούμε να παραμένουμε πιστοί στην ζυγαριά της παγκόσμιας οικονομίας.

Ο μεν σπάταλος που καταξοδεύει το χρήμα του, παρόλο που το κάνει να κυκλοφορεί εντατικά, δημιουργεί ανισορροπία και στον εαυτό του και στην γενική κίνηση των αξιών.

Ο δε φιλάργυρος που μαζεύει εγωιστικά και αφύσικα το χρήμα, ζημιώνει φανερά το σύνολο, αφαιρώντας ψωμί από πολλούς ανθρώπους και ρίχνοντάς τους στην φτώχια.

Και οι δύο μετατρέπονται τελικά σε ζητιάνους, βλασφημώντας συνεχώς τα θεία και βυθιζόμενοι στην πιο τρομερή απελπισία.

Επίσης εκεί βρίσκουμε τους παίκτες λαχείων και τυχερών παιχνιδιών, καθώς και πολλούς ιερείς και ιεράρχες που βλέπουν με απληστία τις περιουσίες των άλλων.

Πέμπτος Δαντικός κύκλος ή του Άρη (480 νόμοι)

Εδώ κατοικούν οι είρωνες, κακεντρεχείς, υψηλόφρονες, εγωιστές, υπερήφανοι, θυμώδεις, ορμητικοί, βίαιοι, δολοφόνοι, καθώς και οι μεγάλοι τεμπέληδες και οι τρομερές στρίγγλες.

Κυλιούνται στην μαύρη λάσπη, αισθάνονται τρόμο από τον ίδιο τους τον εαυτό, το ένα Εγώ τους αντιμετωπίζει το άλλο Εγώ και το ένα μέρος των φοβερών ελαττωμάτων τους κρύβεται από το άλλο.

Οι καταδικασμένοι που ζουν εδώ, είναι άτομα που χτυπιούνται αμοιβαία. Είναι πρόσωπα γεμάτα μίσος και εκδίκηση και ο τρόμος που αισθάνονται δεν μπορεί να εκφραστεί.

Έκτος Δαντικός κύκλος ή του Δία (576 νόμοι)

Είναι η κατοικία των άθεων υλιστών, των αιρετικών, σκεπτικιστών και όλων όσων έκαναν κατάχρηση της εξουσίας τους. Επίσης εδώ έρχονται οι κακοί οικογενειάρχες, οι οποίοι λόγω της σκληρότητάς τους, δεν παρέχουν τροφή, κατοικία και προστασία στα παιδιά τους και τα διδάσκουν την θρησκεία με ξύλο και μαστίγιο.

Εδώ βρίσκουμε τους υποκριτές και τους Φαρισαίους υπερευσεβείς καθώς και τους χορτοφάγους που έχουν κάνει το φαγητό θρησκεία.

Στον έκτο κύκλο έρχονται και οι τοκογλύφοι, εγωιστές και καταχραστές που μονοπωλούν όλα τα αγαθά της γης για τον εαυτό τους.

Έβδομος Δαντικός κύκλος ή του Κρόνου (672 νόμοι)

Στην περιοχή του Κρόνου κυριαρχεί το κοκκινωπό αιματώδες χρώμα που χαρακτηρίζει το βίαιο ζωώδες πάθος.

Είναι η κατοικία των βίαιων ενάντια στην Φύση, στην Τέχνη, στον Θεό, στον εαυτό τους, ενάντια στα ίδια τους τα αγαθά και τα αγαθά των άλλων.

Το έγκλημα της «βίας εναντίον της Φύσης» διαπράττεται όταν:

-Υποχρεώνουμε το άλλο φύλο ή τον ίδιο μας τον εαυτό σε σεξουαλική επαφή χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη διάθεση ή με την πρόθεση της Σεξουαλικής Μαγείας.

-Βιάζουμε σεξουαλικά άλλα άτομα παρά την θέλησή τους.

-Αυνανιζόμαστε ή μοιχεύουμε ή πορνεύουμε.

-Έχουμε επαφή κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης ή των εμμήνων.

-Κάνουμε εκτρώσεις ή παίρνουμε αντισυλληπτικά.

-Κάνουμε τεχνητή γονιμοποίηση.

-Παραβιάζουμε τον νόμο της Μαγνητικής Παύσης και εξασκούμε Αλχημεία δεύτερη φορά την ίδια μέρα.

-Μισούμε θανάσιμα το σεξ, σαν αναχωρητές ή καλόγεροι.

-Ευνουχίζουμε τα ζώα.

-Αλλοιώνουμε τις τροφές με φάρμακα και ορμόνες.

-Παρασύρουμε στην αθεΐα τους ανθρώπους με τον Διαλεκτικό Υλισμό μας.

-Αισθανόμαστε αυτάρκεις και κοροϊδεύουμε οτιδήποτε έχει σχέση με την Θεϊκότητα.

-Εξαπατούμε τους ανθρώπους: Υποσχόμενοι ότι δεν μπορούμε να τηρήσουμε. Κηρύσσοντας αυτό που δεν εφαρμόζουμε και κάνοντας το αντίθετο από εκείνο που διδάσκουμε. Δανειζόμενοι και μη επιστρέφοντες τα δανεικά. Δίνοντάς τους ελπίδες ότι θα κερδίσουν χρήματα, όπως κάνουν πχ οι πωλητές λαχείων και οι κάτοχοι τυχερών παιχνιδιών.

Τέλος, το έγκλημα εναντίον της φύσης το διαπράττουν και οι παιδεραστές, οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες. Πρόκειται για χαμένες περιπτώσεις, εκτρώματα της φύσης και σάπιοι σπόροι που δεν πρόκειται να καρποφορήσουν. Πολλοί άνθρωποι, λόγω της κατάχρησης του σεξουαλικού τους κέντρου, γεννιούνται έτσι εκφυλισμένοι όταν πρόκειται να εισέλθουν στους κολάσιους κόσμους. Δεν έχουν καμιά επιθυμία για πνευματική αναγέννηση, ενώ κάποιες περιοχές του εγκεφάλου τους δεν λειτουργούν.

Όγδοος Δαντικός κύκλος ή του Ουρανού (768 νόμοι)

Εδώ κατοικούν οι παραχαράκτες, οι αιμομίκτες, οι ψεύτες, οι απατεώνες και οι ταραχοποιοί.

Επιπλέον όσοι έχουν εξασκήσει συνειδητά Μαύρη Μαγεία και έχουν αναπτύξει το μοιραίο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ. Αυτοί πρόκειται να καταβροχθιστούν από τον Πύθωνα, το καθοδικό ερπετό, που είναι μία μορφή της Θεϊκής Μητέρας. Αυτό γίνεται για λόγους ευσπλαχνίας από την ίδια, για να μπορέσουν να ξαναεισέλθουν στην ανοδική εξέλιξη της Φύσης.

Όμως το «μοιραίο όργανο» θα αναπτυχθεί επίσης και σε όλους εκείνους που μη έχοντας ποτέ καμία πνευματική ανησυχία, ζούσαν μία «φυσιολογική ζωή».

Σε αυτόν τον κύκλο αρχίζει η διαδικασία της καταστροφής του κάθε Εγώ. Τα πλάσματα της αβύσσου αιμορραγούν κομματιασμένα ή αποκεφαλισμένα και πληγώνονται με τα νύχια και τα δόντια τους.

Ένατος Δαντικός κύκλος ή του Ποσειδώνα (864 νόμοι)

Βρίσκεται στο κέντρο της γης, στον πυρήνα της.

Εδώ βρίσκουμε τους προδότες, οι οποίοι δικάζονται αμέσως από τα δικαστήρια της Αντικειμενικής Δικαιοσύνης και καταδικάζονται σε θάνατο. Οι ψυχές τους πηγαίνουν κατευθείαν στον ένατο κύκλο, ενώ τα σώματά τους παραμένουν στην γη σαν «άδεια σπίτια», λόγω της ανυπαρξίας της ουσίας. Έτσι, εφόσον δεν έχουν τελειώσει τις 108 ζωές τους, είναι ζωντανά και καταλαμβάνονται από δαίμονες, με σκοπό την εκπλήρωση του Κάρμα. Σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ζωντανοί-νεκροί πάνω στην γη.

Οι κάτοικοι του ένατου κύκλου συνουσιάζονται συνεχώς με οποιαδήποτε οντότητα βρουν, ενώ ταυτόχρονα διαλύονται αργά και βασανιστικά χάνοντας δάχτυλα, χέρια, πόδια κλπ.

Όταν το «σώμα» τους διαλυθεί ολοκληρωτικά με τον Δεύτερο Θάνατο, τότε το Εγώ έχει καταστραφεί και η Ουσία ελεύθερη πια, μπορεί να ξαναβγεί στην επιφάνεια της γης.

Όπως ένα μωρό που μένει εννιά μήνες στην κοιλιά της μάνας του μέχρι να δει το φως του ήλιου, έτσι και οι κολασμένοι παραμένουν εννέα συμβολικούς μήνες μέσα στην κοιλιά της κόλασης, μέχρι να ξαναγεννηθούν σαν ουσίες.

Έτσι, μετά τον Δεύτερο Θάνατο, η Ουσία ελεύθερη από το Εγώ παίρνει την μορφή ενός αθώου μωρού. Οι Θεοί τότε, αφού την εξετάσουν εξονυχιστικά για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει κανένα ίχνος από Εγώ, της επιτρέπουν την έξοδο στην Φύση, με σκοπό να αρχίσει έναν νέο κύκλο ανοδικής εξέλιξης.